Με ένα Άρλεκιν ξεχνιέσαι
Υποθέτω, αγαπητέ αναγνώστη, πως κάποια στιγμή στη ζωή σου θα άκουσες για τον ψηλό, αρρενωπό ήρωα με το τετράγωνο θεληματικό πιγούνι και τα στιβαρά μπράτσα, που δεν κωλώνει πουθενά, αυτόν που πολύ γλαφυρά ο Έλληνας αποκαλεί "ο γαμώ και δέρνω". Αν, δε, ήσουν γυναίκα, θα γνώριζες μερικές ακόμα λεπτομέρειες, ότι δηλαδή το τετράγωνο θεληματικό πιγούνι συνοδεύεται από αετίσιο βλέμμα, αδρά ζυγωματικά, μύτη ρωμαίου ευπατρίδη, αποφασιστικό στόμα, αδιόρατη ουλή στο μάγουλο, και πως ο κάτοχός του κάνει τα γόνατα της ηρωίδας -που στα τριάντα της συνήθως είναι ακόμα παρθένα- να λύνονται. Βέβαια μια γυναίκα δεν θα παραδεχόταν ποτέ ότι διαβάζει τέτοια βδελυρά αναγνώσματα. Συνήθως όλες ισχυρίζονται ότι έπεσε ένα στα χέρια τους όταν ήταν στα δεκάξι. Το πώς γίνεται στη χώρα μας να βγαίνουν γύρω στα είκοσι ρομάντζα τον μήνα και να πουλάνε τρελά είναι άλλη ιστορία -που τη βάζω στην άκρη και συνεχίζω.
Από τότε που εγώ ήμουν στα δεκάξι, και που στα ράφια της βιβλιοθήκης μου ανάμεσα στα βιβλία της Άντζελα Ντέιβις, της Άνια Μέιλενμπελτ και της Λιλής Ζωγράφου υπήρχαν σφηνωμένα το "Πικρή, ξινή μου αγάπη" και το "Καλωσόρισες έρωτα με τα κρίνα στα χέρια" (ου να χαθώ, να χαθώ!), ο ήρωας των ρομάντζων άλλαξε λιγάκι -πλέον δεν είναι απαραίτητα πλούσιος επιχειρηματίας ή αλαζονικός αριστοκράτης με κάστρα στη Σκοτία και κότερο (πάμε μια βόλτα;)- ενώ η ηρωίδα απελευθερώθηκε και ανακάλυψε το γλυκό μυστήριο της ζωής πολύ νωρίτερα από τα τριάντα της.
Τα πράγματα έχουν προχωρήσει τόσο πολύ ώστε σκηνές όπως εκείνη στο Damage με τον Τζέρεμι Άιρονς και τη Ζιλιέτ Μπινός κρεμασμένη από το κουρτινόξυλο για να επέλθει ο πολυπόθητος οργασμός ωχριούν μπροστά στη φαντασία των συγγραφέων των ρομάντζων. Για να καταλάβεις, αναγνώστη, τι εννοώ, διάβασε το παρακάτω απόσπασμα, όπου περιγράφεται η συνεύρεση των ηρώων πάνω σε ένα άλογο -κατά το "καβάλα παν' στην εκκλησιά, καβάλανε προσκυνάνε". Για να νιώσεις σαν στο σπίτι σου έχω αντικαταστήσει τα αρχικά, αμερικανικά ονόματα των ηρώων και του αλόγου με ελληνικά.
"Ένα βογκητό του ξέφυγε καθώς η Μαριγούλα έσυρε τα δάχτυλά της στο μπροστινό μέρος του παντελονιού του κι έπειτα ξεκούμπωσε αργά τα κουμπιά. Η αίσθηση του καυτού αέρα της ερήμου πάνω στην ευαίσθητη επιδερμίδα του ανδρισμού του έβαλε φωτιά στο αίμα του. Όταν ελευθερώθηκε τελείως, έπιασε τη Μαριγούλα από τους γλουτούς και την τράβηξε πάνω του, με το βλέμμα του στυλωμένο στο δικό της, αναζητώντας ένα ίχνος που θα έδειχνε ότι ίσως είχε αλλάξει γνώμη.
Έπειτα, για πρώτη φορά στη ζωή του, ένιωσε την αγνή, στιλπνή ζεστασιά μιας γυναίκας να τον περιβάλλει. Αισθάνθηκε τη Μαριγούλα να τον τραβάει μέσα της, χωρίς να τους χωρίζει τίποτε. Έκλεισε τα μάτια του για να απολαύσει τη στιγμή. Η Μαριγούλα ήταν ο παράδεισός του. Το ρίγος της τον έκανε να καταλάβει ότι κι εκείνη ήταν συνεπαρμένη. Καθώς η Μαριγούλα ισορρόπησε πάνω του, ο Θρασύβουλος της ξεκούμπωσε την μπλούζα, την έσπρωξε πίσω στους ώμους της και κοίταξε τα απαλά στήθη της που πρόβαλλαν από το σουτιέν της. Τα χάιδεψε και τα έκλεισε στις παλάμες του.
Η Μαριγούλα τον τράβηξε μέσα της ως εκεί που δεν πήγαινε άλλο, κι εκείνος την άρπαξε από τους γοφούς, την ανασήκωσε κι έσπρωξε προς τα πάνω, ανασαίνοντας κοφτά. Ο Ντορής χλιμίντρισε σιγανά, αλλά ο Θρασύβουλος ήταν πολύ μακριά για να σκεφτεί το άλογο. Η Μαριγούλα τύλιξε τα μπράτσα της γύρω από τον λαιμό του σαν να κρατιόταν από την ίδια τη ζωή. Τότε ο Θρασύβουλος ένιωσε την κορύφωσή της να πλησιάζει. Το στομάχι της ρίγησε, η σάρκα της σφίχτηκε γύρω του και μια στιγμή αργότερα την ακολούθησε κι εκείνος..."
Άξιος, άξιος!
Υπάρχουν άρλεκιν για όλα τα γούστα: ρομαντικά, πολύ ρομαντικά, σούπερ ρομαντικά, ιατρικά, ιστορικά, παθιάρικα, φαντασίας, μυστηρίου, χιουμοριστικά, περιπετειώδη, αστυνομικά, και last but not least... χριστιανικά. Βέβαια, αυτά δεν μεταφράζονται ακόμα στην Ελλάδα αλλά, όπως πάνε τα πράγματα, καλομελέτα κι έρχονται (ελπίζω να έχω πεθάνει μέχρι τότε).
Σε αυτά, σύμφωνα με τις οδηγίες συγγραφής που δίνονται στην επίσημη σελίδα των Άρλεκιν, οι ήρωες δεν πρέπει να κάνουν έρωτα αν δεν είναι παντρεμένοι. Ακόμα κι όταν είναι παντρεμένοι όμως το σεξ πρέπει απλώς να υπονοείται. Τα φιλιά και τα αγκαλιάσματα πρέπει να δίνουν έμφαση στη συναισθηματική τρυφερότητα και όχι στη σεξουαλική επιθυμία. Οι ηρωίδες μπορεί να μπλέκουν σε αμφισβητήσιμες καταστάσεις, όμως είναι καλές γυναίκες που τελικά παίρνουν τις σωστές αποφάσεις. Οι ιστορίες πρέπει να ψυχαγωγούν και να προάγουν τις ισχυρές αξίες της ζωής. Πρέπει, όπως γράφει η σελίδα, "να μοιάζουν με την ίδια την ζωή -αλλά να έχουν την κατάλληλη κατάληξη την κατάλληλη στιγμή".
Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται λέξεις όπως "πόθος" και "λαχτάρα", όπως επίσης δεν πρέπει να αναφέρονται συγκεκριμένα σημεία του σώματος (μάντεψε ποια) ή η γύμνια. Απαγορεύονται αυστηρώς και διά ροπάλου η βωμολοχία, τα παραφυσικά στοιχεία, ο τρόμος, η βία, ο χορός, η κατανάλωση αλκοόλ, η χαρτοπαιξία, τα τυχερά παιχνίδια γενικώς, ο εορτασμός του Halloween, και η μαγεία. Επίσης οι χριστιανοί ήρωες δεν πρέπει να λένε ψέματα ή να εξαπατούν τους άλλους (όσοι δεν είναι χριστιανοί μάλλον είναι φύσει ψεύτες και απατεώνες) εκτός αν είναι θέμα ζωής και θανάτου, αλλά και πάλι πρέπει να δοθεί η άδεια του εκδότη. Τα προβλήματα δεν πρέπει να λύνονται με θεία παρέμβαση. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στη σελίδα, δεν μπορεί να εμφανιστεί άγγελος Κυρίου για να σώσει την κατάσταση. Εμ, βέβαια, γιατί όπως λέμε κι εμείς: -Άγιε Νικόλα, βόηθα με... -Κούνα κι εσύ το χέρι σου. Οι ιστορίες μπορούν να διαδραματίζονται οπουδήποτε στον κόσμο, αλλά οι ήρωες πρέπει να είναι Βορειοαμερικανοί. Στο τέλος του βιβλίου δε, πρέπει να είναι πιστοί και μέλη κάποιας ενορίας.
Έπειτα απ΄όλα αυτά αναρωτιέμαι τι μένει να γράψει κανείς σε ένα ρομάντζο για να ψυχαγωγήσει, αλλά και να περάσει νοήματα. Αν δεν υπάρξει πειρασμός, πώς μπορείς να αγιάσεις; (Στην περίπτωση που το θέλεις, εννοείται). Μήπως ξέρεις, αναγνώστη μου, αν έχει blog η κυρία Λουκά;
Το κείμενο αυτό καταχωρήθηκε την
Κυριακή, Ιανουαρίου 16, 2005 και ώρα 5:05 μ.μ..
Εκεί κατά το τέλος της σελίδας μπορείτε ν' αφήσετε και το σχολιάκι σας!
6:38 μ.μ.Ωραία, και που βλέπεις το περίεργο σ' όλα αυτά; Δηλαδή, όχι ερωτώ σοβαρώς τώρα, το βρίσκεις πρέπον να βγάζει τα μάτια της η τσουλάρα πάνω στον Ντορή; Διότι ο Ντορής, αγαπητή μου, δεν είναι ένα σκέτο άλογο. Είναι το "εργαλείο" που συνέδραμε στην καλυτέρευση του βιοτικού επιπέδου των εργατικών τάξεων από αρχής χρόνου. Επίσης, αν ο κάθε καλός και αγαθός αναγνώστης (πχ ο αμερικάνος) θεωρήσει ότι το σκηνικό είναι εφικτόν, θα γεμίσει το ΚΑΤ με επείγοντα περιστατικά. Για να μην αναφέρω το κύμα παραπόνων απ' τον Κτηνιατρικό Σύλλογο προς το Υπουργείο Γεωργίας.
Χριστιανικά Άρλεκιν, λοιπόν. Με το χέρι στην καρδιά τα προσυπογράφω και εκπλήσομαι τα μάλλα που σε βρίσκω ελαφρώς αντίθετα τοποθετημένη. Αλλά βέβαια, αυτά βλέπει ο Θεός και ρίχνει φωτιά και μας καίει. Διότι το "Συγγρού" δεν γεμίζει από αρρώστους λόγω ατυχήματος. Θεία δίκη είναι όλα!
Υ.Γ.: Η άποψη των αμερικάνων Μεθοδιστών που λέει "ή πιστεύεις ότι πιστεύω ή σε σφάζω" με βρίσκει επίσης απολύτως σύμφωνη. Κι αυτό μονο και μόνο γιατί θέλω να σώσω την ψυχή σου.
6:48 μ.μ.
Κυρία Λουκά, σας τσάκωσα! Σφετεριστήκατε το nick της DiS και γράφετε στη θέση της. Όμως αγαπάει ο Θεός τον κλέφτη, αγαπάει και τον νοικοκύρη (δημοσιοσχεσίτης, τα πάει καλά με όλους). Ου, κυρία Λουκά, γκόου χομ, ου!
7:03 μ.μ.
sxetiko thema pros skepsin kai syzhthsin: Sygkrisi sexoualikis diapaidagogisis: Arlekin vs. Manara...edo se thelo manarim'!
porngeros
1:24 π.μ.
Άντε καλά όλα τ' άλλα, να πω, ο χορός τι τους χάλασε; Όπως στο Footloose και στο σχετικό επεισόδιο της Xena είναι τα πράγματα στις ενορίες των αναγνωστών των εν λόγω Άρλεκιν; Πάντως θέλει μαγκιά για να καταφέρεις να γράψεις (όχι κάτι καλό, απλά να γράψεις) με τόσους περιορισμούς.. hats off to those poor (πόσα βγάζουν, αλήθεια;) bastards.
10:08 μ.μ.
Δεν ξέρω για σας, εγώ τον λυπήθηκα τον Ντορή. Κοψομεσιάστηκε το ζωντανό.
Έπρεπε κι αυτός για αντίποινα να τρέξει να βρει καμιά φοράδα και να εκτοξεύσει με κλωτίές τους δύο αμαρτωλούς εραστές.
Ακούς εκεί.
Ιφιμέδεια
12:41 π.μ.
Ο Ερως, ως πράξη ιερή, δεν πρέπει να σύρεται σε σελίδες
και οθόνες, αλλά να καταυγάζει την καθημερινότητά μας
Με τη βοήθεια της Χάρης Του ο Ερως γίνεται ζωοποιός και
πρέπει να δίδεται μόνο στη ΝΟΜΙΜΗ σύντροφό μας.
Διαμαρτύρομαι εντόνως, διότι, όπως διαβάζω, πράξεις
τοιούτου είδους θα μεταφερθούν σε χριστιανικό ύφος, ώστε
να σύρουν και να εκμαυλίσουν τους πιστούς.
Αίσχος.
12:44 π.μ.
Πάτερ, πώς βρεθήκατε εδώ; Είδατε φως και μπήκατε; Περάστε έξω, παρακαλώ... Περάστε έξω!
7:47 μ.μ.
A, να σας πω κάτι: ο τύπος στο εξώφυλλο δεν σας κάνει λίγο ή πολύ γκέι;
Ιφιμέδεια
11:55 μ.μ.
Epeidh oi kairoi einai ponhroi kai oi neotaksites paramoneyoyn, as mhn afhsoyme thn paideia toy laoy stoys koytofragkoys.
Mono to Or8odokso Arlekin sozei
Gia deste senaria:
Oi peripeteies ths kyra-Melpomenhs poy taksidepse ana thn Ellada anazhtontas mia xamenh syntagh fanoyropitas pou eixe taksei ston agio gia na er8ei o Detari ston Olympiako
H maxh toy papa-Lamproy enantia stoys ksenoys gymnistes (epoxhs)
H anagenhsh toy Mhtsoy: apo deyterh fonh sto Xristodoylopoylo deksios psaltis sth Mitropoli.
Ama den polytrabane, bazoyme kai doro me ka8e biblio mia eikona poy dakryzei.
skylos
8:15 μ.μ.
re paidia 3erete h exete kai eseis arlekin pou ta exete diabasei na mou to dsete kai na sas dwsw egw ena allo ??Opoios endiaferete as mou gra5ei to onoma h ta onomata apo to arlekin pou exei diabasei kai meta egw 8a tou gra3w auta pou 8a tou dwsw egw na diale3ei ok ???
xristina
» Σχολιάστε Το Υπέροχο Τούτο Κείμενο