Μάνα, μητέρα, μαμά
Διάβασα τώρα τελευταία για μια γυναίκα που έγινε μητέρα σε ηλικία 66 ετών με τη μέθοδο της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές, βλέποντας κι άλλες τέτοιες περιπτώσεις, τι είναι εκείνο που ωθεί ανθρώπους αυτών των ηλικιών να αποφασίζουν να αποκτήσουν παιδιά. Το κοριτσάκι αυτό, στην καλύτερη περίπτωση, θα έχει στα 15 του μια ογδοντάρα μητέρα-γιαγιά. Στη χειρότερη, θα αποθέτει λουλούδια στον τάφο της.
Στην οικογένειά μου έχουμε μια ανάλογη περίπτωση, μόνο που η γυναίκα απόκτησε το παιδί σε ηλικία σαράντα έξι ετών, έπειτα από απίστευτη ταλαιπωρία περίπου δέκα χρόνων και τεράστια οικονομική δαπάνη εξαιτίας των αποτυχημένων εξωσωματικών. Όταν τη ρώτησα γιατί εκείνη και ο άντρας της δεν υιοθέτησαν ένα παιδάκι αντί να μπουν σε αυτή την αμφίβολου αποτελέσματος διαδικασία, η απάντηση ήταν "Α, πα, πα! Ξένο παιδί; Να μου λείπει". Δεν μπορώ να καταλάβω αυτήν τη λογική. Στην περίπτωση που επιθυμείς να αποκτήσεις ένα παιδί, πώς είναι δυνατόν να προτιμάς να μην το αποκτήσεις ποτέ ή να το αποκτήσεις στα 66 σου από το να υιοθετήσεις ένα ορφανό, το οποίο στην αντίθετη περίπτωση θα μεγαλώσει σε ένα ίδρυμα στερημένο από την αγάπη μιας οικογένειας;
Σύντομα πρόκειται να κατατεθεί στη Βουλή νομοσχέδιο που θα απαγορεύει στις γυναίκες άνω των 50 να αποκτήσουν παιδί με τη μέθοδο της εξωσωματικής. Παρά τις αντιρρήσεις μου για την τεκνοποίηση σε μεγάλη ηλικία, δεν συμφωνώ. Ναι, είναι καλό να προστατεύονται με νόμο τα ζευγάρια που θέλουν να αποκτήσουν παιδιά με τη μέθοδο της εξωσωματικής, γιατί συνήθως γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από αετονύχηδες γιατρούς.
Όμως, το νομοσχέδιο προβλέπει ότι μια γυναίκα μπορεί να προσπαθεί μέχρι την αναπαραγωγική της ηλικία, δηλαδή μέχρι την εμμηνόπαυση. Εκτός του ότι μια γυναίκα, έστω και σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να έχει εμμηνόπαυση σε μικρή σχετικά ηλικία, τι γίνεται με τους άντρες που αποφασίζουν να γίνουν πατέρες μετά τα 50 και που, φυσικά, δεν έχουν το πρόβλημα της εμμηνόπαυσης; Θα βγει νομοσχέδιο που θα απαγορεύει και σε αυτούς να τεκνοποιήσουν; Μάλλον απίθανο. Εν ολίγοις ο νόμος κρίνει άντρες και γυναίκες με δυο μέτρα και δυο σταθμά. Ας υποθέσουμε όμως ότι βγαίνει νομοσχέδιο που χαρακτηρίζει ακατάλληλους για τεκνοποίηση όλους τους ανθρώπους άνω των 50. Πόσο "σωστό" θα ήταν κάτι τέτοιο; Και θα φτάσουμε άραγε κάποτε στη θέση να αποφασίζει το κράτος ποιος, ανεξάρτητα από ηλικία, είναι κατάλληλος να γίνει γονιός;
Στην οικογένειά μου έχουμε μια ανάλογη περίπτωση, μόνο που η γυναίκα απόκτησε το παιδί σε ηλικία σαράντα έξι ετών, έπειτα από απίστευτη ταλαιπωρία περίπου δέκα χρόνων και τεράστια οικονομική δαπάνη εξαιτίας των αποτυχημένων εξωσωματικών. Όταν τη ρώτησα γιατί εκείνη και ο άντρας της δεν υιοθέτησαν ένα παιδάκι αντί να μπουν σε αυτή την αμφίβολου αποτελέσματος διαδικασία, η απάντηση ήταν "Α, πα, πα! Ξένο παιδί; Να μου λείπει". Δεν μπορώ να καταλάβω αυτήν τη λογική. Στην περίπτωση που επιθυμείς να αποκτήσεις ένα παιδί, πώς είναι δυνατόν να προτιμάς να μην το αποκτήσεις ποτέ ή να το αποκτήσεις στα 66 σου από το να υιοθετήσεις ένα ορφανό, το οποίο στην αντίθετη περίπτωση θα μεγαλώσει σε ένα ίδρυμα στερημένο από την αγάπη μιας οικογένειας;
Σύντομα πρόκειται να κατατεθεί στη Βουλή νομοσχέδιο που θα απαγορεύει στις γυναίκες άνω των 50 να αποκτήσουν παιδί με τη μέθοδο της εξωσωματικής. Παρά τις αντιρρήσεις μου για την τεκνοποίηση σε μεγάλη ηλικία, δεν συμφωνώ. Ναι, είναι καλό να προστατεύονται με νόμο τα ζευγάρια που θέλουν να αποκτήσουν παιδιά με τη μέθοδο της εξωσωματικής, γιατί συνήθως γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από αετονύχηδες γιατρούς.
Όμως, το νομοσχέδιο προβλέπει ότι μια γυναίκα μπορεί να προσπαθεί μέχρι την αναπαραγωγική της ηλικία, δηλαδή μέχρι την εμμηνόπαυση. Εκτός του ότι μια γυναίκα, έστω και σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να έχει εμμηνόπαυση σε μικρή σχετικά ηλικία, τι γίνεται με τους άντρες που αποφασίζουν να γίνουν πατέρες μετά τα 50 και που, φυσικά, δεν έχουν το πρόβλημα της εμμηνόπαυσης; Θα βγει νομοσχέδιο που θα απαγορεύει και σε αυτούς να τεκνοποιήσουν; Μάλλον απίθανο. Εν ολίγοις ο νόμος κρίνει άντρες και γυναίκες με δυο μέτρα και δυο σταθμά. Ας υποθέσουμε όμως ότι βγαίνει νομοσχέδιο που χαρακτηρίζει ακατάλληλους για τεκνοποίηση όλους τους ανθρώπους άνω των 50. Πόσο "σωστό" θα ήταν κάτι τέτοιο; Και θα φτάσουμε άραγε κάποτε στη θέση να αποφασίζει το κράτος ποιος, ανεξάρτητα από ηλικία, είναι κατάλληλος να γίνει γονιός;
Το κείμενο αυτό καταχωρήθηκε την
Κυριακή, Ιανουαρίου 23, 2005 και ώρα 1:33 μ.μ..
Εκεί κατά το τέλος της σελίδας μπορείτε ν' αφήσετε και το σχολιάκι σας!
6:17 μ.μ.Πες τα Κουρούνα μου ν'αγιάσει το στοματάκι σου. Ξύπνησε τώρα ο καριερίστας ο στελεχάρας ο μπον βιβέρ στα 50 του, πήρε και ένα κορτσόπουλο των 20 άντε 25 κι αποφάσισε να το παίξει πατέρας. Κι όταν το παιδι του θα του λεει "πεσε ρε γερο κανα ευρώ" έχει και παράπονο ου να μου χαθεί. Για να μην αναφερω τι θα γίνει όταν η μικρά θα πηδηκουλιάζει τον κηπουρό.
7:33 μ.μ.
Έτσι είναι κορίτσια όπως τα λέτε!
Άμα μπει το αγγούρι να μπει και στα δύο φύλλα.
Μήπως όμως θα ήταν καλύτερα πριν το προαναφερθέν νομοσχέδιο να περάσει άλλο που να διεκολύνει τις διαδικασίες υιοθεσίας στη χώρα μας, διότι από ότι ακούω, από τη στιγμή που ξεκινάς μέχρι τη στιγμή που παίρνεις το παιδί "ήσουνα νιά και γέρασες"; Και να συνοδευτεί και από μια ωραία εκστρατεία ενημέρωσης για να αποφεύγονται τα χαζά που ακούγονται για "ξένο παιδί", "έγκληματική συμπεριφορά λόγω κακών γονιδίων", κλπ. κλπ.
Ιφιμέδεια
1:01 μ.μ.
Κορίτσια, τείνω να μην συμφωνήσω μαζί σας. Εστιάζοντας μόνο στις κοινωνικές παραμέτρους ενός θέματος που σχετίζεται τόσο ριζικά με την ανθρώπινη φύση, φοβάμαι πως απλοποιούμε. Όχι ότι δεν ισχύουν όσα λέτε. Αφενός, όμως, το κράτος είναι παντελώς αναρμόδιο να κρίνει ή να νομοθετεί για τέτοια ζητήματα (όπως ορθά σημειώνεις Κουρούνα) αλλά και η δική μας στάση οφείλει να προσμετρά βαθύτερες συνιστώσες, να μην μένει στα προφανή. Ίσως λόγω φύλου να στέκομαι πάντα λίγο απόμακρος στο ζήτημα, αλλά ακούω με μεγάλο ενδιαφέρον και προσοχή ανθρώπους σαν τον Bob Dylan ή την Ιζαμπέλ Υπέρ, (που μόλις χθες διάβασα στην συνέντευξή της πως ούτε λίγο ούτε πολύ, αυτό που την εξέπληξε πραγματικά στη ζωή της ήταν τα παιδιά της) άνθρωποι,λοιπόν, για τους οποίους η τέχνη ήταν πάντα το κεντρικό ζητούμενο της ζωής, να καταθέτουν ότι από αλλού τους προέκυψε το θαύμα!
Μητέρα στα 66. Γιατί όχι. Προλαβαίνει να ζήσει 6 χρόνια ακόμη και να πλάσει το ευτυχέστερο πλάσμα στον κόσμο, ρίχνοντάς του πάνω του κάτι τόνους αγάπης. Μήπως στις χιλιάδες, εκατομμύρια άλλες περιπτώσεις όπου ίσχυαν εξαρχής οι άριστες προϋποθέσεις ζωής, δεν στράβωσαν τα πράγματα πολύ σύντομα;
Ενδέχεται αυτό το παιδί, μια μέρα με λιακάδα, να πλημμυρίζει ευγνωμοσύνη για την υπερήλικη μαμά του. Ποιος μπορεί να μετρήσει, να διαλέξει, να αποφασίσει από τι υλικά φτιάχνεται η ευτυχία στη ζωή;
Πολύ πολύ ευαίσθητα θέματα. Μπρρρρρ...
1:09 μ.μ.
Να σου πω την αλήθεια, thas, μου πέρασε κι αυτό από το μυαλό. Όμως μετά σκέφτηκα τη μάνα μου, τόλμησα να υποθέσω πώς θα ένιωθα αν πέθαινε τώρα -που εγώ είμαι σαράντα κι εκείνη εξήντα τεσσάρων- και κόντεψα να μείνω εγώ. Θα μου πεις, εγώ είμαι ανασφαλής τύπος (τελικά μου ΄μεινε κουσούρι με το κωλοτέστ), και ίσως γι΄αυτό τα βλέπω έτσι τα πράγματα. Όσο για το ευαίσθητον του θέματος, μην ανησυχείς, θα΄ρθω στα συγκαλά μου και θα συνεχίσω να γράφω τις περιπέτειες της παιδικής μου ηλικίας!
3:00 μ.μ.
Εγώ δεν σχολιάζω κατα πόσο ο νόμος πρέπει να επιβάλλεται και στους άντρες, ούτε τον τρόπο που μπορεί να γίνει αυτό. Ίσως επειδή είμαι άντρας και ίσως επειδή είμαι εναντίων σε αυτές τις ultra-φεμινίστριες (και όχι δεν μιλώ για εκείνες που σέβονται τον εαυτό τους και υπερασπίζονται τα δικαιώματα τους αλλά σε εκείνες που νομίζουν ότι κρατάνε τον θεό και τους άντρες από τα αχαμνά [η κανονική λέξη υπέστη λογοκρισία] τους).
Το μόνο που βλέπω είναι ένα παιδάκι που στα 6-10 χρόνια του θα είναι ορφανό από τον ένα ή και τους δυο γονείς. Βλέπω ένα παιδάκι που θα μπεί στα δύσκολα χρόνια της εφηβίας ορφανό, που δεν θα έχει ένα ζεστό φαγητό όταν γυρίσει σπίτι, ένα σιδερωμένο ρούχο αλλά πάνω απ' όλα ένα χάδι (την αγάπη) από τη μάνα του, μια συμβουλή απ' τον πατέρα του, ένα μπράβο όταν πάει καλά στο σχολείο, ένα παίνεμα. Μετά, θα είναι ένας έφηβος που πάει να γίνει άντρας και δεν θα έχει γονείς να τον στηρίζουν.
Δεν ξέρω αν φαίνομαι αντιφεμινιστής, ή ρομαντικός, ή απλώς άντρας αλλά ξέρω ότι δεν θα ήθελα να μην είχα την οικογένεια μου δίπλα μου και ξέρω ότι δεν θα βρεθεί ποτέ κανείς να με αγαπήσει περισσότερο (και όχι, ούτε παραχαϊδεμένο είμαι, ούτε αμερικάνικη οικογένεια έχω).
(.. κι όλα αυτά που είπα εφαρμόζονται μόνο στην περίπτωση που έχουν λεφτά να του αφήσουν, αλλιώς το πολυπόθητο αυτό παιδί που απόκτησε στα 66 της την έχει βάψει!)
Γιώργος Ιορδάνου
7:34 μ.μ.
epeidi eida feministikes korones (efkola pareksigisimes)...
H Roumana-66 me peirazei. Den tha me peiraze (toso) an eixe ena tekno 23-27 xronwn pou meta apo 2-3 xronia tha megalwne to pitsiriki, me miloupes kai th gria me ypoglwsia.
An o 50arhs ekane paidi (tropos tou legein), me mia 50ara, tha me
xalage kiafto.H koinwnia aftomatws ypothetei oti o 50arhs exei
dipla tou kai thn 27-thelw-na-ginw-mana. Ekei einai h diafora.
Sthn gynaika an den dhlwseis oti einai teknatzou den ennoeitai.
Kai gi afto "dikaiologeitai" apo thn koinwnia kata mia ennoia.
Kalo einai kai oi dyo goneis na einai neoi. An oxi, estw o enas.
Tetoies nomothesies, exoun ws stoxo na prostatepsoun to paidi.
An oi goneis exoun perissotera pronomia h ligotera pronomia
erxetai se 2h moira.
An o nomos elege oti: Se extreme hlikies, o enas ek twn dyo goniwn,
prepei na exei xroniki avanta na megalwsei to paidi prin salepsei.
Gia ta parapanw, ypothetw oti pateras kai mana einai to idio
aparaititoi sto paidi, kai to idio aksioi na to megalwsoun.
sorry gia ta greeklish,
just my two cents,
zavalos
9:40 μ.μ.
Δεν λέμε κάτι διαφορετικό. Ακριβώς επειδή ένα παιδί χρειάζεται και τους δύο γονείς του, δεν πρέπει να γίνεται ηλικιακός διαχωρισμός ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες, και μάλιστα διά νόμου. Άσε που, αν το δούμε με χιουμοριστική διάθεση, οι γυναίκες ζουν περισσότερο! :-)
11:35 μ.μ.
Dedomenwn ,loipwn, oswn exw pei, h ygeia kai hlikia ths manas -kata thn kyoforia- einai poly shmantikoterh (den eimai eidhmwn-mporei na kanw lathos) apo thn ygeia tou patera. Dhladh
tha protimousa na geniomouna apo
mia ygeih mana kai enan patera pou kapnize kai epine, para apo ena ygeih patera kai mia mana pou kapnize kai epine oso htan egyos se mena. Logika-ypothetw oti logw hlikias (ygeia/fthora xronou/antoxes se astheneies) paizei -kata thn kyoforia- kyrio rolo h katastash ths manas. O nomothetis logika eixe afto to skeptiko. Koinwnika isxyei gia mena oti eipa sto panw post. Epeidh omws h gynaika panw apo 50 den mporei na kyoforisei xwris th voitheia giatrou, mporei na apogoreftei -mesw panta tou giatrou- afth h dynatothta. O antras -thewritika an einai kotsonatos/den exw ftasei ekei- mporei. Nomika den mporeis na apagorefseis ston antra na "gastrwsei" sta 50, opws den mporei na apagorefsei (ektrwsh me to zori) se ena 14xrono na gastrwthei. Afth pistevw einai h lepth grammh pou pataei o nomothetis.
12:07 π.μ.
Apologoumai gia to diplo post, patisa lathos koumpi.
Kata synepeia o nomothetis den apagorevei stis gynaikes thn
egymosynh (an mporeis "kanonika" na kaneis paidi sta 166 sou kanto). Apagorevei thn eksosomatikh. Fantazomai oti tha apagoreve
stous antres me "mhxanika tertipia" na ginoun paterades. Apla
ekei pou mporei na apagorefsei (panta gia ofelos tou paidiou)
th vlakeia, to kanei. Epitrepsei thn kyhsh sta 12 kai sta 112,
dia tis kanonikhs odou. Den mporei na apagorefsei mia "kanonikh"
egymosini estw kai an eisai 7. Den einai loipon diaxwrismos kai
sexsimos. Fantazomai oti an mporouse tha ekane kati antistoixo
kai stous antres.
zavalos
2:32 π.μ.
Το θέμα έχει πολλές παραμέτρους και χωράει μεγάλη συζήτηση. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι το κράτος δεν έχει δικαίωμα να απαγορεύσει σε έναν άνθρωπο -άντρα ή γυναίκα- να αποκτήσει παιδί σε όποια ηλικία θέλει (παρότι εγώ η ίδια δεν θα αποφάσιζα να κάνω παιδί σε πολύ μεγάλη ηλικία). Η εξωσωματική γονιμοποίηση ούτως ή άλλως είναι μια μη "φυσιολογική" διαδικασία. θα έπρεπε, λοιπόν, να απαγορευτεί οριστικά; Γνωρίζω οικογένεια στην οποία ο πατέρας είχε πρόβλημα υπογονιμότητας και αποφάσισαν με τη γυναίκα του (η οποία δεν είχε κατά τ΄ άλλα κανένα πρόβλημα να συλλάβει φυσιολογικά) να υποβληθεί εκείνη σε εξωσωματική γονιμοποίηση τρεις φορές. Απόκτησαν τέσσερα παιδιά (ένα, δίδυμα, ένα), τα οποία έχουν διαφορετικούς πατεράδες (εξαιρουμένων των διδύμων φυσικά). Τα προβλήματα που μπορούν να προκύψουν από τέτοιες καταστάσεις είναι πολλά, και νομίζω ότι τελικά η ουσία στο θέμα "εξωσωματική γονιμοποίηση" βρίσκεται στο κατά πόσο είναι ή όχι ανεξέλεγκτοι οι γιατροί, που μπροστά στο κέρδος παραβλέπουν τα πάντα, εκμεταλλευόμενοι τη λαχτάρα κάποιων ανθρώπων να αποκτήσουν παιδιά.
* Μην απολογείσαι για τα διπλά μηνύματα. Χαίρομαι όταν γράφει κάποιος εδώ. Αν δεν ήθελα συμμετοχή, θα κρατούσα ημερολόγιο, δεν θα έφτιαχνα blog.
1:36 μ.μ.
Είμαι εναντίον της νομοθετική αυτής πρωτοβουλία, γιατί μπορεί μετά να απαγορευτεί δια νόμου να τεκνοποιούν οι ξανθιές, οι τσιγγάνοι, οι αριστεροί, οι δεξιοί, οι αριστερόχειρες και όσοι μένουν παραπάνω από 20 χιλιόμετρα μακριά από το πλησιέστερο νοσοκομείο(...), αλλά και δυσκολεύομαι να κατανοήσω αυτή την πράξη(της τεκνοποίησης στα 66).
Πέραν του γεγονότος ότι η ίδια η φύση της απαγόρευσε να κάνει παιδί με φυσιολογικό τρόπο, το θεωρώ και πολύ εγωϊστικό από την μεριά της εν λόγω κυρίας: βάζει τον εαυτό της και τα ΘΕΛΩ της πιο πάνω από την ζωή που η ίδια δημιούργησε.
Κατά τα άλλα με έχουν καλύψει οι προλαλήσαντες.
9:29 μ.μ.
Κουρούνα και αναγνώστες, χαίρομαι και αγάλλομαι που όλοι λίγο πολύ διατυπώνετε παρόμοιες επιφυλάξεις επί του θέματος. Με ενοχλεί που όλο και περισσότερο οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν την απόκτηση ενός παιδιού σαν την απόκτηση ενός αξεσουάρ ή σαν την προσφορά ενός μπόνους στον ίδιο τους τον εαυτό. Από τέτοιες περιπτώσεις απώλειας του μέτρου γεννιέται η ανάγκη για νόμους που συχνά πάνε να ρυθμίσουν ένα πρόβλημα και καταλήγουν να δημιουργούν ένα σωρό άλλα. Σας ευχαριστώ που τα γραπτά σας μου δώσατε το απαραίτητο αντίβαρο ώστε να μπορέσω να ξανακούσω το επιχείρημα "μα η Μαντόνα έκανε παιδί στα 40" χωρίς να βιαιοπραγήσω.
11:44 π.μ.
Τις προσωπικές που απόψεις επί του θέματος βασικά τις κάλυψαν οι προλαλήσαντες. Απλά μου αρέσει να λαλώ κι εγώ, όπως σε όλα τα κοκόρια. Δυο-τρία πραγματάκια ακόμη: τα παιδιά δεν τα κάνουμε "για τα παιδιά". Τα παιδιά τα κάνουμε ΓΙΑ ΕΜΑΣ. Αυτό ισχύει για ΟΛΑ τα πλάσματα του πλανήτη, σε κάθε περίπτωση (παρεμπιπτόντως, έχω παιδί). Όλοι συμπεριφερόμαστε εγωιστικά, γιατί κάνουμε (ή υιοθετούμε) παιδιά όταν και όπως μας γουστάρει/βολεύει/εξυπηρετεί. Υπάρχουν άλλοι που τεκνοποιούν με "φυσικό" τρόπο και πολτοποιούν στη συνέχεια παντοιοτρόπως τους απογόνους τους. Τρέχα γύρευε ποιος "πρέπει" και ποιος "δεν πρέπει" να κάνει παιδιά. Σχετικά με την κρατική παρέμβαση: το θέμα είναι απλό. Ή θέλουμε το μπαμπά-κράτος να αποφασίζει για πάρτη μας τι είναι "ασφαλές" και "σωστό" και να μας το επιβάλλει, ή δεν θέλουμε. Όχι μόνο για την εγκυμοσύνη, αλλά και για όλα τα άλλα. Η συζήτηση είναι πολύύύύύ μεγάλη, και δεν χωράει εδώ. Προσωπικά, δεν γουστάρω ούτε κράτος ούτε νόμους, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ μέθοδο αρμονικής συμβίωσης 6 δισεκατομμυρίων ανθρώπων χωρίς αυτά. Ίσως δεν έχω φαντασία. Για 100, 200, άντε 500 ανθρώπους κάτι μπορώ να φανταστώ του τύπου αναρχοκοινοβιακή κατάσταση. Από κει και μετά χάνομαι. Καμμία ιδέα;
2:31 π.μ.
Είναι όντως ακραίο η κυρία που είναι 66 να θέλει να γεννήσει παιδί. Κάπου θα μπορούσε να μπει φρένο, αν και από την άλλη τι μπορεί να της πει κάποιος αυτής της γυναίκας που δεν είχε τη χαρά να κάνει παιδιά. Πάντως, τα πράγματα διαφοροποιούνται ανάλογα με τον κάθε άνθρωπο, το χαρακτήρα του κλπ. Η δική μου μητέρα με γέννησε σε ηλικία 42 χρόνων. Τώρα εγώ είμαι 21 και η μητέρα μου στα 63, τη στιγμή που φίλοι μου έχουν γιαγιάδες στην ηλικία της μάνας μου... Παρ' όλα αυτά η φυσιολογική σχέση μητέρας-παιδιού δεν εξαρτάται κυρίως από τη διαφορά ηλικίας αλλά από τη διαφορά του χαρακτήρα, τη διαπαιδαγώγηση και το κοινωνικό περιβάλλον.
» Σχολιάστε Το Υπέροχο Τούτο Κείμενο