Θεατρικό
Ένα βράδυ που ΄βρεχε, που ΄βρεχε μονότονα, αντί σχολίου στον Βιταμοντέρνα η DiS, η ΘτΠ κι εγώ γράψαμε μονόπρακτο.
Το κείμενο αυτό καταχωρήθηκε την
Παρασκευή, Ιανουαρίου 28, 2005 και ώρα 1:30 π.μ..
Εκεί κατά το τέλος της σελίδας μπορείτε ν' αφήσετε και το σχολιάκι σας!
12:20 μ.μ.Για να μην αντικρύζεις την ψηφιακή μούντζα του μηδέν, ιδού το σχόλιο που έκανα δίπλα αλλά θα μπορούσα εξίσου να έκανα εδώ(και να σου πω την αλήθεια, εδώ έπρεπε να το κάνω, που βλέπεις και τι γράφεις-δεν ξέρω τι λέει η ΘτΠ, αλλά στα μάτια μου δεν είναι όλες οι δουλειές της ίδιες):
Ε λοιπόν αυτό που σημειώνει και ο kuk, είναι κλασική συμπεριφορά: ενώ σου λένε διάβασε αυτό, το μάτι πάει και περιεργάζεται το περιβάλλον: Υπέροχο το κοτσιδάκι σας.
Γέλασα κι εγώ πολύ, αλλά επειδή είμαι εγκεφαλικός τύπος, σκεφτόμουνα ταυτόχρονα ότι μ’ αρέσει επειδή αναφέρεται και σε ’μένα. Αυτή είναι η ασθένειά μου, πρέπει να το εξομολογηθώ. Για να παραδοθώ δηλαδή, πρέπει όσα κάνω, την ώρα που τα κάνω, να τα εγκρίνει και το κεντρικό γραφείο Ελέγχου Συμπεριφοράς (ένα σύνολο ιουδαιοχριστιανικών αρχών με εκσυγχρονισμένη ορολογία), το μόνο γραφείο που λειτουργεί 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, 365 ημέρες το χρόνο. Εντός. Μήπως δεν είναι σωστό, μήπως μοιάζει ματαιόδοξο, μήπως τη βρίσκω με την πάρτη μου; Άι μωρέ, με βαρέθηκα!
Αλλά πώς γράφατε το θεατρικό; Εδώ μόνος σου είσαι και δεν μπορείς να συνεννοηθείς με τον εαυτό σου. Εσείς μπαινοβγαίνετε στη δράση ως αφηγήτριες, ως αναγνώστριες, ως σουβλακομπουκωμένες, ως τηλεοπτικές περσόνες, ως μπλογκερούδες. Συν το φαί στη γάτα.
Μπάι δε γουέι, δεν έχετε άδικο, σας σκέφτηκα και τις δύο καθώς έγραφα το κείμενο. Αλλά για άλλους λόγους από αυτούς που σημειώνετε. Σκεφτόμενος τη Dis ας πούμε, μου ερχόταν η ατάκα: η μπλογκερού είναι γλωσσού! Αλλά δεν χώρεσε τελικά και μια τέτοια παράγραφος. Όσο για τη θεματολογία και τα υπόλοιπα, είχα συνεχώς υπόψη μου τον εαυτό μου. Νομίζω καταλαβαίνετε ότι δεν στηρίχτηκα σε συνεντεύξεις με μπλογκεράδες αλλά στην παρατήρηση του πιο γνωστού μου τύπου: εμού του ιδίου. Τέτοιος είμαι ακριβώς. Και υπέθεσα ότι όλοι τα ίδια κουμάσια είμαστε.
Βρε κορίτσια, θα ήθελα πάρα πολύ να διαβάσετε ένα μικρό βιβλιαράκι από τις εκδόσεις «Μίνωα», της πρωτοεμφανιζόμενης Μαίρης Νταή, που λέγεται «Όλα ήταν μουρουνόλαδο». Ειδικά το πρώτο διήγημά της που επιγράφεται Fuckές, (όπως το βλέπετε) με μια τρυφερότητα που ξεχειλίζει πίσω από τα γαυγίσματα (όπως εσείς καλή ώρα) με οξυδερκέστατη ανάλυση της καθημερινότητάς μας και τρελό χιούμορ, είναι από τα ωραιότερα, μικρά, λογοτεχνικά κατορθώματα της εποχής. Μια τέτοια γραφή ήταν απλώς αδύνατη λίγα χρόνια πριν. Θα ήθελα πολύ να το διαβάσετε οι τρεις σας καθώς και η Μεγαλειότητά της, η ξ. Σε περίπτωση που δεν πρόκειται να το πάρετε, ενημερώστε με τουλάχιστον, ώστε να κάτσω ο έρμος να πληκτρολογήσω τις δέκα του σελίδες. Τι άλλο πια να κάνω για την πάρτη σας;
8:01 μ.μ.
Για να μην αντικρύζεις την ψηφιακή μούτζα του ένα σου γράφω και εγώ.
Το κλου της χτεσινής βραδιάς ήταν το ταξί που με γύρισε σπίτι: ο ταξιτζής είχε μίνι τηλεόραση δίπλα στο τιμόνι και έβλεπε τη ζωντανή σύνδεση του Τριανταφυλλόπουλου με (ποιόν άλλο;) τον πατέρα Επιφάνειο.
Αυτό το fuckές ενδιαφέρον μου κάνει. Να το ψάξουμε.
ΘτΠ
ΥΓ προς Βίταμοντέρνα: να τις φτιάχνω τις σελίδες με μεγαλύτερα φοντς γενικότερα; Α, το βρήκα. Αν μπαίνεις με firefox πάτα το ctrl και το =. Σαρπράιζ!
(Για να τα επαναφέρεις πάτα το ctrl και το -.)
10:41 μ.μ.
Άσχετο: αυτός ο ρημαδοπατέρας είναι ΕπιφάνΙος ότι ΕπιφάνΕΙος.
(Από τη ζήλεια μου τα κάνω όλα αυτά, to get attention :))
Ιφιμέδεια
11:10 μ.μ.
Σάματις το ότι δεν είναι όχι;
2:54 μ.μ.
θανάση: τρίποντο!
Ιφι
5:34 μ.μ.
Θάνος, my dear Ίφι! Και δεν είναι καλλιτεχνικό ψευδώνυμο, αρκεί να σου πω ότι η νονά φώναζε στους βαρβάρους την ώρα του μυστηρίου: είναι Θάνος το παιδί, Θάνος!
Αλλά για κάποιο λόγο, δεν βολεύεται ο κόσμος μαζί του. Λες θάνος και σου αντιτείνουν: απ' το Θανάσης;
Αν κάνεις το λάθος και συγκατανεύσεις, πάει. Αρχίζουν τα χτυπήμαστα στην πλάτη με νόημα. Γειάαα σου ρε Θανάση μεγάλε! (είναι η κληρονομιά που άφησε ο Βέγγος, το δικό μας παιδί)
Ενώ αντίθετα, αν πεις Τάσος, κανείς δεν ρωτάει: από το Αναστάσης; Η αναλογία είναι η ίδια καθώς και τα δύο έρχονται από το Αναστάσιος και Αθανάσιος. Πλην, εμείς οι δεύτεροι, είμεθα θύματα ενός άτυπου ρατσισμού· τι να κάνουμε, θα ζήσουμε κι έτσι, θα υποστούμε και αυτή την ταπείνωση...
8:43 μ.μ.
Αχ βρε Θάνο,
και που να ξέρεις τώρα εσύ πόσο μα ΠΟΣΟ αγαπημένο όνομα είναι για μένα το "Θανάσης".
Και πόσο μα ΠΟΣΟ ευχαριστιέμαι με κάθε ευκαιρία να το χρησιμοποιώ... :)).
Πάντως στο εξής θα σέβομαι την επιθυμία σου. Μόνο που μόλις πέρασα από το blog σου και σε τάραξα στο Θανάσης. Δεν θα ξαναγίνει.
Πάντως όλη αυτή η συζήτηση μου θύμισε εκείνο το τραγούδι του Χατζιδάκη (δεν θυμάμαι στιγουργό) "Θανάση γιατί έκοψες το Άλφα από μπροστά..".
Ιφιμέδεια
8:51 π.μ.
Θάνο, ευχαριστώ για τη συμβολή σου στην αποσόβηση της ψηφιακής μούντζας. Το "Όλα ήταν μουρουνόλαδο" θα το διαβάσω με την πρώτη ευκαιρία, μη φας τα δάχτυλά σου στην πληκτρολόγηση!
» Σχολιάστε Το Υπέροχο Τούτο Κείμενο