Μέρα έρωτος
Ξημέρωσε του Αγίου Βαλεντίνου
κι ακόμα δεν μου έστειλε κανείς
λουλούδια, σοκολάτες ή διαμάντια
-στ' αζήτητα θα μείνω η κορασίς.
Ράγισε η καρδιά μου και ματώνει,
το μούτρο μου επρήστηκε απ΄το κλάμα,
μία καρτούλα ας λάβω στο ι-μέιλ,
και εις τον άγιο της αγάπης κάνω τάμα:
θα φτιάξω μια ροζ τούρτα τρία μέτρα,
στολίδια θα'χει, φράουλες πολλές,
θα βγω να τη μοιράσω στους γειτόνους,
που 'ναι Κινέζοι, Ρώσοι, κι από το Μπαγκλαντές.
Κάνε λοιπόν, κυρ-Βαλεντίνε μου, το θαύμα,
να μου 'ρθουν κάρτες, ορχιδέες, αρκουδάκια,
δεν είναι άδικο να σκάω, να βαλαντώνω,
να μη χαρώ κι εγώ σαν τ' άλλα κοριτσάκια;
Κι άμα, καθοίκι, δεν μου κάνεις το χατίρι,
και τίποτε δεν λάβω ολημερίς,
στον κόρακα να πας και παραπέρα,
κλαπάτσα να σε πιάσει, να πας να ... (*)
(*) Εμείς *δεν* βρίζουμε σαν κάτι άλλους. Ωστόσο,
για όποιον δεν κατάλαβε, ο στίχος λέει "να πας να γαμηθείς".
κι ακόμα δεν μου έστειλε κανείς
λουλούδια, σοκολάτες ή διαμάντια
-στ' αζήτητα θα μείνω η κορασίς.
Ράγισε η καρδιά μου και ματώνει,
το μούτρο μου επρήστηκε απ΄το κλάμα,
μία καρτούλα ας λάβω στο ι-μέιλ,
και εις τον άγιο της αγάπης κάνω τάμα:
θα φτιάξω μια ροζ τούρτα τρία μέτρα,
στολίδια θα'χει, φράουλες πολλές,
θα βγω να τη μοιράσω στους γειτόνους,
που 'ναι Κινέζοι, Ρώσοι, κι από το Μπαγκλαντές.
Κάνε λοιπόν, κυρ-Βαλεντίνε μου, το θαύμα,
να μου 'ρθουν κάρτες, ορχιδέες, αρκουδάκια,
δεν είναι άδικο να σκάω, να βαλαντώνω,
να μη χαρώ κι εγώ σαν τ' άλλα κοριτσάκια;
Κι άμα, καθοίκι, δεν μου κάνεις το χατίρι,
και τίποτε δεν λάβω ολημερίς,
στον κόρακα να πας και παραπέρα,
κλαπάτσα να σε πιάσει, να πας να ... (*)
(*) Εμείς *δεν* βρίζουμε σαν κάτι άλλους. Ωστόσο,
για όποιον δεν κατάλαβε, ο στίχος λέει "να πας να γαμηθείς".
Το κείμενο αυτό καταχωρήθηκε την
Δευτέρα, Φεβρουαρίου 14, 2005 και ώρα 12:45 μ.μ..
Εκεί κατά το τέλος της σελίδας μπορείτε ν' αφήσετε και το σχολιάκι σας!
1:31 μ.μ.Πες μου τη διεύθυνσή σου
να σου στείλω λουλουδάκια
κι αν δε θέλεις ούτε τέτοια
τότε πάμε για σουβλάκια.
Μερσώ Μερσίδης, ευχαριστώ, σκάσε.
2:54 μ.μ.
Βρε Κουρούνα κι εσύ ανήμερα τη ζητάς τη χάρη απο τον Αι Βαλέ... Ποιόν να πρωτοεξυπηρετήσει και δαύτος? Αν ήθελες για σήμερα καρτούλες, καρδούλες , κορδελίτσες, λουλουδάκια και σοκολατάκια έπρεπε να τα έχεις ήδη παραγγείλει από την Πρωτοχρονιά στον Αι Βασίλη. Τί να σου κάνουν και αυτοί οι Άγιοι δύο χέρια έχουν, τι να πρωτοπρολάβουν? Πρέπει να κάνουν και αυτοί τον προγραμματισμό τους...
9:22 μ.μ.
Εγώ ο άγιος με τα ροζ τα μαγουλάκια,
με τις καρδούλες και τα άλλα αηδή
άκουσα πόνο κορασίδος και ρυάκια
είδα τα δάκρυα να τρέχουνε σερί.
Όλες με πρήζετε χοντρά, μα τους αιώνες!
Ζαλίζετε τ' αρχίδια μου τα δυό.
Αν θέλετε χαρές και αρραβώνες
τραβάτε βρείτε μόνες σας γαμπρό
Οπότε άκου τι θα πω και γράψτα κάτω
γιατί βαρέθηκα την κλάψα κάθε μιάς
καρτούλες θες; λουλούδια; αρκουδάκια;
Aμ δε! Βολέψου μ' ότι έχεις κι ότι φας.
Γιατί να φταίω εγώ που σου ξυνίζουν
οι χρυσαυγίτες κι οι αναρχικοί;
Γιατί δεν λες πως είσαι μια βιτσιόζα
που θέλεις άνδρα, θες και ποιητή;
Οπότε πια και γω παίρνω τον πούλο
και πάω στις Μπαχάμες διακοπές
Στην πλάτη μου πολλοί έστησαν πλούτο
μα σάμπως είδα γω ποτέ δραχμή;
9:24 μ.μ.
Αγαπητή Corvus corone cornix,
για να ετοιμαστείς καλά για του χρόνου τράβα εδώ για να μαθαίνεις.
Μεταξύ άλλων αναφέρει:
...An attractive woman interviewed young men on a swaying rope bridge, 200 ft above a river, and also on terra firma.
Mid-way through the interview, she gives them her phone number. Over 60 % from the rope bridge called her back, versus 30% from terra firma... Νομίζω οτι αυτό είναι κατατοπιστικότατο για την απόκτηση βαλεντίνου έστω και μισο-ανάπηρου.
ΘτΠ
9:58 μ.μ.
Thanks for the valentine. :)
10:04 μ.μ.
Πες μου τις φίλες σου, να σου πω ποια είσαι. Ποια ζήτησε γαμπρό, βρε; Μπερδέψατε τις ανθοδέσμες, τα αρκουδάκια και τα σοκολατάκια με τους νυμφίους; Τελικά θα προτιμήσω τα σουβλάκια του Μερσίδη... Πού πήγε αυτός;
ΥΓ
DiS, ποτέ χρυσαυγίτες και αναρχικοί στην ίδια πρόταση. Είναι σαν να βάζω εσένα και τον Αραχτό δίπλα δίπλα!
11:26 μ.μ.
> DiS, ποτέ χρυσαυγίτες και
> αναρχικοί στην ίδια πρόταση.
Θέλω να σε υιοθετήσω. Κοροθετήσω. Οαροθετήσω. Whatever!
11:12 π.μ.
Ρε Κουρούνα τι ωραίες εποχές μου θύμισες με το σχόλιο προς την DiS "Είναι σαν να βάζω εσένα και τον Αραχτό δίπλα δίπλα!"!!! :-)
βαρόμετρο
11:42 π.μ.
Είπαμε, μη λέμε τα ίδια.
Ο μερσίδης υπογράφει αυτόγραφα στην ενορία του αγίου παντελεήμονα βοήθειά μας.
Μανιάνα.
1:45 μ.μ.
Κουρούνα, μαθημένη είμαι ρε. Μ' έχει ο Αρκούδος δίπλα δίπλα με τον Αραχτό στα λινκ του.
Πάντως, θεωρώ ότι ΚΑΙ οι χρυσαυγίτες ΚΑΙ οι αναρχικοί έχουν ψυχή (πως λέμε "σκατόψυχος;). Αγάμητοι και άνευ romance να πάνε στον τάφο δηλ.;
3:37 μ.μ.
ΣΥΝΟΙΚΕΣΙΟΝ
Επέρασε του Αγίου Βαλεντίνου
κι ακόμα δεν σου έστειλε κανείς
λουλούδια, σοκολάτες ή διαμάντια
-στ' αζήτητα θα μείνεις, κορασίς;
Μα, αν σπανίζουν τα λουλούδια ή τα διαμάντια
-στις μέρες μας διστάζει ο καθείς-
δεν θα ’ταν άπρεπο να πάτε για σουβλάκια
(ψιθυριστά)
μοιάζει αυτός, ένας Μερσίδης ευγενής!.
6:38 μ.μ.
Χρειάζομαι τα φώτα σου...
Τι είναι η κουρούνα (στην κυριολεξία)??
Έχει επίσης κάποια μεταφορική σημασία?
(είμαι στα ξένα και δεν μπορώ να ανοίξω λεξικό by the way...)
David
12:35 π.μ.
Η κουρούνα είναι το πουλί που βλέπεις πάνω δεξιά στο blog, και είναι είδος κορακιού. Δεν έχει μεταφορική σημασία, απλώς μου αρέσουν οι κουρούνες. Αν ήθελα να βάλω κάποιο πουλί με μεταφορική σημασία θα έβαζα την κάργια. Με αποκαλούν συχνά έτσι.
5:54 μ.μ.
Ωραία, μια και είμαστε στο θέμα, για εξήγησέ μου βρε Κουρούνα τη διαφορά ανάμεσα σε κάργια, κουρούνα και καρακάξα.
7:37 μ.μ.
Aνήκουν στην ίδια οικογένεια (είναι και οι τρεις κορακοειδή), αλλά πρόκειται για τρία διαφορετικά πουλιά. Η κάργια και η κουρούνα είναι γκριζόμαυρες, ενώ η καρακάξα είναι πιο όμορφη, με μακριά ουρά, ασπρόμαυρη με πράσινες και γαλάζιες μεταλλικές αποχρώσεις. Στην περιοχή της Πελοποννήσου από όπου κατάγονται οι γονείς μου, όταν ένα παιδί έβγαζε ένα δόντι, το έβαζαν να το πετάει στα κεραμίδια λέγοντας "Κουρούνα, πάρ' το δόντι μου και δώσ' μου χρυσαφένιο". Ευτυχώς ποτέ δεν εισακούστηκα, διαφορετικά τώρα θα είχα το λαμπερό χαμόγελο του Ταμτάκου!
10:50 μ.μ.
Χα!Χα!Μ΄αρέσετε,συνάδελφοι!Εκτιμώ την παρέα σας και τα μπουρδουκλωμένα σας κοντράστ!Οσο για την θρησκεία,τι να πρωτοπεί κανείς και τί να πρωτοβρίσει!
Πραγματικά,οι γυναίκες θάπρεπε να ορμήξουν σύσσωμες στα περίφημα εκκλησιαστικά ιερά και να στήσουν χορό πάνω στις "άγιες" τράπεζες.Κατόπιν,θα μπορούσαν να πιούν μονορούφι τις υποτιθέμενες θείες κοινωνίες τσουγκρίζοντας εύθυμα τα δισκοπότηρα.Τόση μόλυνση πώς μα πώς θα την άντεχε ο Αγριος Αντρούκλας,ο Σοφός Θεός;Αναρωτιέμαι και ξύνομαι με δέος.
Πολλά θα μπορούσαν να γίνουν,όρεξη να υπάρχει και αποφασιστικότητα.
Αγαπητή Κουρούνα,χαίρομαι που υπάρχεις!
:O}
wild lullaby
8:25 μ.μ.
Ρου ντίαρ. Η σελίδα, ως είχε ως τώρα, δηλαδή χωρίς τα τρία w έμπροσθεν, δεν εμφανίζει τη δεξιά σου στήλη. Αντιθέτως, με τα τρία w έμπροσθεν του kuruna, την εμφανίζει. Αν τα αφαιρέσεις εξαφανίζεται. Αν την προσθέσεις, προστίθεται, δηλαδή εμφανίζεται. Το έκανα χθες, τα προσέθεσα δηλαδή και εμφανίστηκε. Το κάνω και τώρα. Ενώ παλιότερα, όπως ήταν δηλαδή η παραπομπή μου, δεν είχα πρόβλημα. Τώρα απέκτησα. Ποιο είναι το πρόβλημα; Ότι δεν εμφανίζεται η δεξιά σου στήλη όταν λείπουν τα τρία w. Ενώ μέχρι τώρα, χωρίς να προσπαθήσω καθόλου, απλώς πατούσα την παραπομπή και ερχόμουνα. Κανένα πρόβλημα. Τώρα όμως απέκτησα πρόβλημα. Μπορώ πάλι να έρθω, αλλά μόνο στη μισή σελίδα. Η άλλη μισή λείπει. Πού είναι η άλλη μισή; Απέκτησες δύο μπλογκ; Να βάλω παραπομπή για δυο κουρούνες; Να διαλέγω πότε ολόκληρη και πότε μισή; Δεν ξέρω αν έγινα και σαφής. Πας να κάνεις ένα καλό, να βοηθήσεις κάποιον, κάτι, να ξεμπερδέψεις μια κατάσταση και τα κάνεις χειρότερα. Είναι αυτή η φύση των ανθρωπίνων. Μπλέκουν και τα κάνουν σαλάτα. Όπως τώρα. Προσπαθώ να σε ειδοποιήσω, να σε βοηθήσω σε κάτι αλλά δεν ξέρω αν τα καταφέρνω. Αν έχεις καταλάβει τι γίνεται με το δεξί και το αριστερό. Που έρχονται όταν θέλουν και φεύγουν όποτε τους καπνίσει. Που δε στέκουν. Όπως δεν στέκουν τα χαράματα. Όπως δεν στέκουν και τα ρίγη. Όπως δεν στέκουν κι οι αφροί των βαποριών. Μήτε και τα τραγούδια μας για τις γυναίκες π' αγαπάμε. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
12:18 π.μ.
Θάνο, δεν έχω ιδέα τι γίνεται. Έχω μόνο ένα μπλογκ, το kourouna.blogspot.com . Ωστόσο, ακόμα κι αν βάλω μπροστά το www εξακολουθώ να βλέπω και τις δύο στήλες με το Mozilla αλλά και με τον ΙΕ. Εγώ έπαθα το παρακάτω περίεργο: είδα τα σχόλια να γίνονται 18, έκαναν refresh, αλλά δεν έβλεπα πουθενά το 18ο σχόλιο (δηλαδή το δικό σου). Το είδα μόνο όταν πήγα να γράψω εγώ ένα σχόλιο για το συμβάν, στη χωριστή σελίδα "Post a Comment On". Έκλεισα τον browser και τα είδα όλα (κυριολεκτικά, όχι μεταφορικά). Ή το blogger τα ΄χει παίξει, ή το μπλογκ μου είναι δαιμονισμένο, ή η δεξια μου δεν ξέρει τι ποιεί η αριστερά μου ή όλα τα παραπάνω. Ό,τι κι αν συμβαίνει, προτείνω να ξαπλώσουμε πίσω και να το απολαύσουμε. Με τα πισί και τα συναφή δεν βγάζεις άκρη, είναι επινοήματα του διαβόλου.
10:42 π.μ.
Καλημέρα. Το σχόλιό μου ήτο αληθές πλην παιγνιώδες. Και πάντως, μετά από λίγο το πρόβλημα λύθηκε, τόσο που εντυπωσιάστηκα για την ταχύτητα αντίδρασης. Μάλλον ήταν τυχαίο...
1:42 μ.μ.
Κουρούνα που χάθηκες? Δεν πιστεύω να πρέπει να αρχίσουμε να ανησυχούμε και για σένα τώρα, έτσι?
:~)
9:18 μ.μ.
Αν και επικηρυγμένες οι κουρούνες, δεν σκοπεύω να πεθάνω σύντομα. Το πολύ πολύ να με δείτε λιγάκι ξεπουπουλιασμένη.
» Σχολιάστε Το Υπέροχο Τούτο Κείμενο