Χρόνια Πολλά!
Να ζήσεις, Ξενούλα, και Χρόνια Πολλά,
μεγάλη να γίνεις με άσπρα μαλλιά.
Παντού να σκορπίζεις της γνώσης το φως
και όλοι να λένε "να μία σοφός"!*
* Άκου "να μία σοφός"! Μου θυμίζει το "ξηροί καρποί θέλετε;".
Το κείμενο αυτό καταχωρήθηκε την
Τρίτη, Ιουνίου 14, 2005 και ώρα 12:53 π.μ..
Εκεί κατά το τέλος της σελίδας μπορείτε ν' αφήσετε και το σχολιάκι σας!
1:14 π.μ.Χρόνια πολλά θεία! Η οικογένεια γιορτάζει! La Mafia!
(γιατί άσπρα μαλλιά;)
1:27 π.μ.
Χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα, Ξενούλα. Άσε την άλλη να λέει, αρκετή σοφία μάζεψες: live wild! (αυτό λέει για μότο σε μπρασελέ ;-)
(θα έκανα την ευχή μου στο blog σου αλλά είναι πεσμένη η MySQL αυτή τη στιγμή).
1:58 π.μ.
Ξένια, ούτε εγώ μπορώ να βγάλω γραμμή για το σπίτι σου. Χρόνια πολλά και αστρεσάριστα!
10:54 π.μ.
Χρονια Πολλα και απο μενα Ξενια!!!
να τα χιλιασεις
(μωρε μπραβο, ιδια μερα γενεθλια με τον αδερφο μου)
11:00 π.μ.
Ευχαριστώ παιδάκια. Όπως ίσως θα δείτε και στο δικό μου μαγαζί (δουλεύει τώρα νομίζω) διάγω την ετήσια ψυχοπλακωμάρα των γεννεθλίων που παθαίνουν όλες οι γκόμενες άνω ηλικίας άνω των 33.
Κάθε προσφορά προς άρση της, δεκτή :-)
(Κουρούνα, για σένα πάει αυτό και για κείνο το δωράκι των 10.000 ευρών που λέγαμε. Θαύματα θα κάνει με τη διάθεσή μου)
11:04 π.μ.
Δεν ξέρω τίποτε. Είμαι senior citizen, έχω κλείσει τα 40. Ακόμα περιμένω το δικό μου δώρο των 10.000 ευρώ, τον γαμπρό-έκπληξη και την κρουαζιέρα σε εξωτικά νησιά. Στη σειρά σας οι ανήλικες!
11:21 π.μ.
Damsel! Ή το blog σου έχει πολτεργκάιστ, ή δεύτερος Evris μας βρήκε. Δε φτάνει που μου βγάζει το Ζονγκ και μου τρώει τα σχόλια, τώρα εξαφάνισε *και* το post σου (το είδα, σας λέω! -α, ρε Όνειρε).
*Ξαναδιαβάζοντας το παραπάνω σχόλιο καταλαβαίνω πόσο εύκολα μπορεί κανείς να παρεξηγηθεί και να περάσει για τρελός.
11:42 π.μ.
Δεν το εξαφάνισε. Το εξαφάνισΑ. Το βρήκα ιδιαίτερα ψυχοπλακωτικό για τέτοια μέρα. Άντε να δεις το καινούριο ... έχει και σκληρά ποτά (ξέρεις, της ειδικότητός μου).
Τα σχόλια τώρα λειτουργούν οκ.
12:18 μ.μ.
Άσχετο αλλά αυτή η ουρά της γάτας σαν πολύ δεν κουνιέται;
Υ.Γ.: ΘΕΛΩ ΔΩΡΟ (για να μην ξεχνιόμαστε)
1:04 μ.μ.
Περιττό να σου πω ότι την ίδια παρατήρηση έκανα κι εγώ. Αν είχα εικονικό ψαλίδι, η ουρά τώρα θα ήταν παρελθόν.
3:30 μ.μ.
Την πολυχρωμία τελικά, πούθε την ευχόμαστε; Εκιά ή επαέ;
Με μπερδεύετε συνεχώς, αφήστε τα νάζια και βγάλτε με έξω να με κεράσετε καμμιά μπύρα, όλο να ζητάτε θέτε.
(Χρόνια πολλά Ξένια μας, πολύχρωμη, ποτέ να μην πεθάνεις, μονόζυγο στην λούτσα μας μια ζωή να κάνεις).
Μερσόπουλος
3:35 μ.μ.
Για να σε βγάλουμε για μπίρα πρέπει να σε βρούμε πρώτα. Όταν με το καλό κατέβεις στον πλανήτη μας θα σε βγάλουμε για πολλές μπίρες, όχι για μία μόνο. Εξάλλου ο γιατρός μου είπε να πίνω μπίρες για να κατουράω (όχι εσένα).
10:02 π.μ.
Ρε συ Μερσόπουλε, η ποίησή σου κάθε χρονιά με σκοτώνει. Έχε την ευχή μου και άμα δεις μπύρα να μου γράψεις ... πρώτα δώρο θέλω και μετά σε τρέχουμε σε ύποπτες περιοχές για πίτες καισαρείας.
11:44 π.μ.
Τώρα εγώ τι να πω; Τα χρόνια πολλά είναι μια ακαθόριστη ευχή γι αυτούς που "πάσχουν" για αυτούς που ξέρουν αλλά αντέχουν και υπομένουν! Εγώ σε αυτούς θα έλεγα: Να ζήσεις όπως εσύ θέλεις, για όσα χρόνια θέλεις με όποιους (ή με όποιους) επιθυμείς, εκεί που θα είσαι ευτυχισμένη.Αλλη μια ουράνια μέρα στη μνήμη ας μείνει!
(και να κατουράς...κάνει καλό...και όχι μόνο στα νεφρά)
2:01 μ.μ.
Χρυσή μου, μπήκα στο μπλογκ σου κι έφριξα! Πώς μιλάς έτσι! Γυναίκα είσαι συ ή νταλικέρης; Σ΄έκανα κι εγώ link για να μάθεις.
» Σχολιάστε Το Υπέροχο Τούτο Κείμενο