<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar/8823282?origin\x3dhttp://kourouna.blogspot.com', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Αιέν αριστεύειν (2)

Το κείμενο αυτό καταχωρήθηκε την Τετάρτη, Οκτωβρίου 05, 2005 και ώρα 4:01 μ.μ.. Εκεί κατά το τέλος της σελίδας μπορείτε ν' αφήσετε και το σχολιάκι σας!

« πίσω στο κλαρί

4:29 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Εδώ και καιρό κάτι σε τρώει.
Εύχομαι μόνο να μην είναι κάποια διαδικτυακή μαλακία, αλλά κάτι ουσιαστικότερο* του οποίου θα βρεις τη λύση.

Όσο για μένα, έρχονται οι μέλισσες.
Να προσέχεις.







* κι ουχί επιρρηματικότερο κλπ    



4:32 μ.μ.
Blogger vangelakas είπε και ελάλησε...

Εγώ πάλι δέν καταλαβαίνω τίποτε...    



4:40 μ.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Mέρσαμουσφαδάζω*, μ΄έχει πιάσει πρώιμα η κρίση των 50.


* Αυτό μου θύμισε τον εκατόνταρχο Θαμασφαειοκατωκοσμοσόλους.

Vangelaka, ούτε εγώ.    



5:42 μ.μ.
Blogger evee είπε και ελάλησε...

προς τι τόση πίκρα και θυμός?    



12:00 π.μ.
Blogger η Λίτσα είπε και ελάλησε...

Εγώ, συνήθως, αυτό το μετάλλιο το δίνω στον εαυτό μου σε στιγμές αυτοκριτικής…
Να υποθέσω πως περνάς ανάλογη περίοδο ή το ακριβώς αντίθετο δηλ:
- πάρτα ρε κόσμε άχρηστε… (υπάρχει και παρόμοιο τραγούδι, δεν μουρχεται τώρα..)    



1:02 μ.μ.
Blogger mindstripper είπε και ελάλησε...

Αν ήταν σκούρο καφεκίτρινο, θα ήταν ωραία σφραγίδα για βουλοκέρι.

Να περνάς καλά. :-)    



9:16 μ.μ.
Blogger vangelakas είπε και ελάλησε...

παντως ακομη και στο τσιμπημα του αγκαθιου, παντα βλεπουμε το ροδον το αμαραντο...

Διοτι στην μεση της παλαμης που μας φασκελιαζει χωρις ντροπη, υπαρχει κατι σαν καρδουλα...

Οποιος αγαπαει, παιδευει. (φασκελωνοντας)    



5:17 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Κουρούνα μου,
σε νιώθω! Τό έχω πάρει κι εγώ και μάλιστα πρόσφατα στη δουλειά μου. Καταλαβαίνεις συγκίνηση στην τελετή, δάκρυα, ευχαριστώ το σκηνοθέτη και τη μαμά μου, κλπ.
Ευτυχώς δεν το πήρα (ακόμή;) στην προσωπική μου ζωή.

Άντε και γρήγορα το Pulitzer!

Ιφιμέδεια    



12:04 π.μ.
Blogger vangelakas είπε και ελάλησε...

ταιριαζει, πανο, η ερμηνεια που δινεις περισσοτερο, αλλα την οπη την βλεπω καπως κυματωδη και να μοιαζει με καρδουλα ρε συ...    



12:18 π.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Εγώ ποτέ δεν πολυκαταλάβαινα τα Post της Κουρουνας, οπότε δεν θα κάτσω να σκάσω για να δω τι κρύβεται κάτω από αυτό το post. Μάλλον τίποτα εδώ που τα λέμε! :P    



2:46 π.μ.
Blogger J95 είπε και ελάλησε...

Μάλλον τίποτα;

Μάλλον πάρα πολλά IMHO.    



3:35 μ.μ.
Anonymous ηλεκτρονικό σεξ είπε και ελάλησε...

Η διαδικτυακή μαλακία είναι η ευκαιρία του νεοέλληνα να ικανοποιήσει το εγώ του που είναι τεράστιο και να παίξει με της σεξουαλικές φαντασιώσεις του.    



» Σχολιάστε Το Υπέροχο Τούτο Κείμενο