<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d8823282\x26blogName\x3d%CE%97+%CE%9A%CE%9F%CE%A5%CE%A1%CE%9F%CE%A5%CE%9D%CE%91\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://kourouna.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://kourouna.blogspot.com/\x26vt\x3d-6656590165348922955', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Χαρούμενη, χρυσή Πρωτοχρονιά



Τα φετινά Χριστούγεννα με βρήκαν στο νοσοκομείο Καλαβρύτων, με βαρβάτο κολικό του νεφρού και ουρολοίμωξη ελεφαντιαίων διαστάσεων. Πήρα εξιτήριο την Τετάρτη, και την Πέμπτη έφυγα άρον άρον για την Αθήνα προκειμένου να δουλέψω εδώ, αφού ο φορητός υπολογιστής που είχα πάρει μαζί μου τίναξε τα πέταλα οριστικά και αμετάκλητα. Κατά τη διαδρομή της επιστροφής, και λίγο πριν την Κακιά Σκάλα (σημαδιακό το όνομα), με ξανάπιασε κολικός και έκτοτε έχει γαντζωθεί στο νεφρό μου και δε λέει να ξεκουμπιστεί. Πόνος, εμετοί, πόνος, εμετοί, πόνος... Εν ολίγοις, φέτος δε θα μπορέσω να γίνω η ψυχή του πρωτοχρονιάτικου ρεβεγιόν. Ο Καινούριος Χρόνος θα με βρει με ένα πιάτο σούπα στο χέρι και την ελπίδα ότι αυτή τη φορά το στομάχι μου θα την κρατήσει. Σκέφτηκα να ζωστώ με τα λαμπιόνια του χριστουγεννιάτικου δέντρου, να βουτήξω τα πόδια μου στο πιάτο με τη σούπα και να χώσω το δάχτυλό μου στην πρίζα, αλλά λυπάμαι τη συγκάτοικό μου. Δεν της αξίζει ν΄αντικρίσει αυτό το θέαμα όταν επιστρέψει από το Βόλο. Άσε το ψυχικό τραύμα της γάτας μας.

Εύχομαι σε όλους εκεί έξω Καλή Χρονιά, με Υγεία και Αγάπη, κι αφιερώνω τη χρονιά που φεύγει σε μια ψυχή στο Μπακού που απόψε θα περάσει την Πρωτοχρονιά με ρύζι, λαχματζούν, Νόβα, και την εικόνα των μουσουλμάνων Αζέρων να φωτογραφίζονται μπροστά σε χριστουγεννιάτικα δέντρα και Αϊ-Βασίληδες. Διαπρέψαμε και φέτος, Ξενούλα μου. Φτου να μη μας ματιάσω!

7:23 μ.μ.
Blogger Mr.Folios είπε και ελάλησε...

Ειμαστε μαζι σου και σε σκεφτομαστε. Καλη αναρρωση και καλη χρονια γεματη υγεια!

Πολλα πολλα φιλακια!    



7:25 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Γιάννα σιδερένια. Κάνε κουράγιο καρδιά μου. Σου εύχομαι τα καλύτερα για τη φετινή χρονιά. "Πάνω απ' όλα η υγεία". Εύχομαι επίσης να δεις τα κείμενά σου σε βιβλίο. Κάτι μου λέει πως αυτό θα γίνει φέτος και θα είμαι πολύ χαρούμενος.

Ξένια καλή χρονιά! Καλή πατρίδα! Να τηλεφωνήσεις στη μάνα!    



8:10 μ.μ.
Blogger kukuzelis είπε και ελάλησε...

Κουράγιο. Περαστικά. Καλή χρονιά.    



8:21 μ.μ.
Blogger Mirandolina είπε και ελάλησε...

Περαστικά και υπομονή. Χρόνια πολλά κι από δω.    



8:48 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Περαστικά σου Γιάννα μου. Εύχομαι το 2006 να σου φέρει ότι σου πήραν πίσω τα προηγούμενα γαμημένα χρόνια.

ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΚΟΥΦΑΛΑ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗ.    



8:49 μ.μ.
Blogger Oneiros είπε και ελάλησε...

Περαστικά Γιαννα, και μη χειρότερα το 2006. Ελπίζω να μην έχεις νέες αφορμές για να γράφεις νοσοκομειακά posts το νέο έτος, ώστε να απολαύσουμε τα classic πονήματα σεξοπορνοδιαστροφικού / μεταφραστικού περιεχομένου.

Ξενούλα, δε σε ξεχάσαμε εκεί στη μαύρη ξενιτιά' εύχομαι και στις δυό σας υγεία, αγάπη, τύχη και φράγκα (βασικά dependencies, τα υπόλοιπα έρχονται) για το μεσοδίσεκτο.    



9:05 μ.μ.
Blogger Loucretia είπε και ελάλησε...

Εισαι η ψυχη της παρεας σου καθως και της μπλογκοσφαιρας, 365 μερες το χρονο, ευχομαι αυτη να ειναι η τελευταια σου ταλαιπωρια. Σιδερενια και Καλη Χρονια!    



10:02 μ.μ.
Blogger Dummy Blogger είπε και ελάλησε...

Επειδή κι εμείς όλοι φέτος στο σπίτι είμαστε ομοιοπαθείς και ξέρω τι είναι να κάνεις πρωτοχρονιά με ένα πιάτο σούπα κι όχι με ένα ποτήρι σαμπάνια, θα δανειστώ τον τίτλο από ένα από τα καλύτερα posts σου: "Πάνω απ' όλα η υγεία". Καλή χρονιά σε σένα και σε όσους αγαπάς.    



12:22 π.μ.
Blogger 0comments είπε και ελάλησε...

Περαστικά! Και μόνιμα καλά μ' αυτό το κωλονεφρό!
Σ' αγαπάμε! Γίνε καλά!

& ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!    



8:37 π.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Σνιφ...^

Καλή Χρονιά.

Άντε, και μ' ένα μεγάλο βιβλιοσουξέ φέτο: Κολικός Ντα Βίντσι.




^Ναι, ρε, ακόμα κι εγώ έχω καρδιά...    



2:24 μ.μ.
Blogger thas είπε και ελάλησε...

Επειδή ως γνωστόν εδώ δεν βλέπω ανθρώπους αλλά "κείμενα", εύχομαι για το 2006 να επέλθει το πλήρες ξεδίπλωμα του διπλωμένου εαυτού (από τη στάση του κωλικού), ένα πνευματικό τάνυσμα, μια γλωσσική ουρανομήκης εξακόντιση, ένα εκδοτικό ταρατατζούμ τελοσπάντων!

Ευχές για φιλία και φιλιά, αγάπες, τραγούδια, δημοσιεύσεις, αγκαλιές, σύζυγο με παντόφλες, εραστή με μαστίγιο και ακόμα, πολύ περισσότερο τηλεφωνικό σεξ, τηλεοπτικό σεξ, σεξ από βιντεογραμμόφωνο, σεξ στην καμινάδα, στη μπανιέρα, στην τοστιέρα, στη σαλατιέρα!

(μιλάει ακόμα το χτεσινό αλκοόλ μη με παρεξηγείς. Όταν πίνω, σκέφτομαι μόνο το σεξ, όπως άλλωστε και όταν δεν πίνω.)

Ματς μουτς.
(πουλύ ουραίου αυτό του κιμινάκι, όπους κι του άλλου κιμινάκι στη φημιρίδα.)    



5:19 μ.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Παιδιά, σας ευχαριστώ όλους για τις ευχές. Είμαι αρκετά καλύτερα σήμερα κι ελπίζω τα πράγματα να παραμείνουν έτσι, διαφορετικά θα αφαιρέσω μόνη του το νεφρό να ησυχάσω.

Ένας ένας τώρα:

Κύριε Φώλιο, φιλιά σ΄ εσάς και το επιτελείο σας. Σας αγαπάμε!

Ξέρω ποιος, σ΄ ευχαριστώ για όλα.

Kuk, σμουτς!

Μιραντολίνα, σ΄ ευχαριστώ. Καλή χρονιά, με υγεία.

Πικρόχολε κωλόγερε, θα συναντηθούμε φέτος ελπίζω, ε;

Όνειρε, δεν κατεβαίνεις 'σια' κάτ', να βρεθούμε με τον κωλόγερο;

Λουκρητία, τις ευχές μου!

Dummy blogger, σ΄ ευχαριστώ για τις ευχές. Καλώς ήρθες στην μπλογκόσφαιρα.

Metaxia, χαίρομαι που σου κάνω παρέα έστω κι έτσι. :-) Σ΄ ευχαριστώ για τις ευχές.

0 comments, Καλή Χρονιά και σ΄ εσένα. Χαρίζω νεφρό, θες;

Εργοδότη μου, ποτέ δεν αμφέβαλα ότι έχεις καρδιά. Τον τίτλο για το βιβλίο τον κρατάω. Εκατό χιλιάδαι αντίτυπα!

Thas, να πίνεις συχνότερα, σε φτιάχνει!

Πάνο, το σημαντικό στην υπόθεση δεν ήταν το κείμενο, αλλά η φωτό που το συνόδευε. Δεν έχει κάτι το πολύ τσαχπίνικο σ΄αυτήν ο Χριστόδουλος; Δεν μπορούσαν να βρουν καλύτερη.    



9:26 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Efxes gia kali, omorfi xronia kai apo mena!

Ependyste stin ygeia sas. Prepei na ftasete se vatheia geramata akmaia, gia na katheste mprosta sto tote pliktrologio tis tote blogosfairas kai na (mas) grafete ta apomnhmonevmata sas.

Filia
Idom    



5:41 π.μ.
Blogger Katerina ante portas είπε και ελάλησε...

Κωλικός; Η αρρώστεια της καθιστικής ζωής, των αεριούχων ποτών και του λίγου νερού, λένε! Περαστικά! Υπάρχει ένα γιατροσόφι με νερό βρασμένου κριθαριού, που κάποτε λειτούργησε θεραπευτικά.
Η νέα χρονιά με υγεία, με χαρά και δημιουργία!    



3:35 μ.μ.
Blogger Marina είπε και ελάλησε...

Περαστικά σου! Ο κωλικός πονάει πολύ, πάθαινε συχνά ο μπαμπάς μου! Σου εύχομαι το 2006 να μη σου φέρει άλλο πόνο.    



3:02 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

(me oiktri ka8ysterisi - ax, auti i rimada i dial up!)

PERASTIKA!

elpizw na niw8eis idi poly kalytera!

polles euxes    



4:26 μ.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Idom, Καλή Χρονιά κι από μένα. Είμαι σίγουρη ότι θα φτάσω σε βαθιά γεράματα. Ο Πανάγαθος διαθέτει μαύρο χιούμορ.

Κατερίνα, όλα αυτά που λες τα κάνω με το παραπάνω. Γι' αυτό με μουντζώσαν ακόμα και οι γιατροί. Μέχρι στιγμής έχω πιει αγριάδα, λαγομηλιά, και ένα άλλο, αγνώστου ταυτότητος μαντζούνι. Το κριθαράκι μου φαίνεται καλό, θα το δοκιμάσω κι αυτό. Τόσα μουλάρια δεν μπορεί να κάνουν λάθος. Καλή Χρονιά!

Μαρίνα, σ΄ευχαριστώ για τις ευχές σου εδώ, αλλά και τις άλλες για την ονομαστική εορτή μου. Και, ναι, Γιάννα με λένε (στ΄ αλήθεια).

Xilaren, μην ανησυχείς για την καθυστέρηση. Δίνω πρώτη το παράδειγμα. Πάντα απαντώ καθυστερημένα στους καλούς ανθρώπους που κάνουν τον κόπο να μου γράψουν μια κουβέντα. Και, ναι, ήδη αισθάνομαι καλύτερα (τουλάχιστον σωματικώς). Σ΄ευχαριστώ!    



11:13 π.μ.
Blogger An-Lu είπε και ελάλησε...

Μα γιατί όλοι σου ευχονται για το 2006; Δεν τελείωσε;;; Και οι περιπέτειες της υγείας σου μαζί του;
ΣΗΜΕΡΑ είναι 2007, και σου έχομαι να το περάσεις υγιής και χαρούμενη!
Φιλούνια!    



» Σχολιάστε Το Υπέροχο Τούτο Κείμενο