Πρωτοχρονιά ε;
Η ώρα είναι δύο και πριν λίγο έκλεισα το τηλέφωνο με τη μάνα μου. Την πήρα για να κάνουμε μαζί Πρωτοχρονιά. Εδώ πάμε δυό ώρες μπροστά, άρα μια χαρά πρόλαβα να πάω ΚΑΙ στο καραγαμάτο ρεβεγιόν (φορώντας ένα υπέροχο κατακόκκινο μεταξωτό φόρεμα) ΚΑΙ να είμαι πίσω στην ώρα μου για ευχές. Βολικό πράγμα η διαφορά ώρας. Μπιιιιπ ... εντάξει, εντάξει ... ψέμματα. Μόνο ευχές, το φόρεμα το ξεχνάμε. Ρεβεγιόν δεν είδα και για να πω την αμαρτία μου δεν είχα και καημό να δω. Λεχματζούν και ΝΟΒΑ, που είπε και η Γιάννα. Αλλά εκεί κατά τις 12 ξέσπασε πόλεμος στην προκυμαία. Βγήκα στο μπαλκόνι και για 20 λεπτά χάζευα μερικά από τα ωραιότερα πυροτεχνήματα που έχω δει. Και γέλαγα μόνη μου λιγάκι ευτυχισμένη. Με πήραν είδηση κι οι άνθρωποι στα γύρω μπαλκόνια και με χαιρέταγαν χαμογελαστοί. Κάτι μου λέγαν και συμπέρανα ότι μάλλον ήταν το "Καλή Χρονιά" στη γλώσσα τους. Άρχιζα και γω να τους το φωνάζω στα ελληνικά. Και μετά, αφού τελείωσαν όλα και ξαναμπήκα μέσα στο μισοάδειο σαλόνι μου κι έκατσα στον στενόχωρο καναπέ μου με πιάσαν τα κλάμματα. Όχι από μοναξιά ή απελπισία. Ούτε από νοσταλγία ή γιορτινή κατάθλιψη. Απλά έκλαιγα γιατί έτσι. Γιατί ήταν κάτι που ένοιωθα πως έπρεπε να κάνω. Γι' αυτά που ποτέ δεν θα τολμήσω και για κείνα που ποτέ δεν θα φωνάξω. Γι' αυτούς που φύγαν και γι' αυτούς που φοβάμαι ότι θα χάσω. Για τις άδειες ευχές και τα στραβά του κόσμου όλου.
Διάβασα το post της Γιάννας και μιας και μου έχει δώσει το δικαίωμα να γράφω στο blog της όποτε θέλω (λέμε τώρα), είπα να μην απαντήσω με σχόλιο. Καλύτερα να δηλώσω μπροστά σε όλους ότι την αγαπάω. Μέσα από καυγάδες και ταραχές, διαφωνίες και τσαντισμένες σιωπές, κλάμματα και βροντερά γέλια, ατέλειωτους ποδαρόδρομους και γλάστρες απ' τα σκουπίδια.
Καλή μας χρονιά Γιαννούλα μου. Και πριν βάλεις το δάχτυλο στην πρίζα και τινάξεις τα ηλεκτρικά όλης της πολυκατοικίας στον αέρα, θυμήσου ότι πρώτα έχουμε να κάτσουμε παρέα στην όχθη του ποταμού ...
Το post αυτό γράφτηκε από την Damsel in Stress που κατοικοεδρεύει στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν (και όποιος θέλει να μάθει που διάολο πέφτει αυτό ας κοιτάξει κανα χάρτη).
Διάβασα το post της Γιάννας και μιας και μου έχει δώσει το δικαίωμα να γράφω στο blog της όποτε θέλω (λέμε τώρα), είπα να μην απαντήσω με σχόλιο. Καλύτερα να δηλώσω μπροστά σε όλους ότι την αγαπάω. Μέσα από καυγάδες και ταραχές, διαφωνίες και τσαντισμένες σιωπές, κλάμματα και βροντερά γέλια, ατέλειωτους ποδαρόδρομους και γλάστρες απ' τα σκουπίδια.
Καλή μας χρονιά Γιαννούλα μου. Και πριν βάλεις το δάχτυλο στην πρίζα και τινάξεις τα ηλεκτρικά όλης της πολυκατοικίας στον αέρα, θυμήσου ότι πρώτα έχουμε να κάτσουμε παρέα στην όχθη του ποταμού ...
--------
Το post αυτό γράφτηκε από την Damsel in Stress που κατοικοεδρεύει στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν (και όποιος θέλει να μάθει που διάολο πέφτει αυτό ας κοιτάξει κανα χάρτη).
Το κείμενο αυτό καταχωρήθηκε την
Κυριακή, Ιανουαρίου 01, 2006 και ώρα 2:07 π.μ..
Εκεί κατά το τέλος της σελίδας μπορείτε ν' αφήσετε και το σχολιάκι σας!
3:19 π.μ.Τα ιδια και εγω περιπου...Να ηξερες ποσο πολυ σε νιωθω...Παρολα αυτα Καλη Χρονια να εχουμε...Ολα μια ιδεα ειναι...
1:53 μ.μ.
Καλή χρονιά Κουρουνίτσα μου:)
9:37 μ.μ.
Βάλεεε το κόκκινο φουστάνιιιι
εκείνο που σε κάνει
να μοιάζεις πυρκαγιά-άάάά-άάά-ά!
Οπα!
Να είσαι καλά Κουρούνα μ' :-)
..κάποτε, είχα μια μανία ν' αποχτήσω ένα κατακόκκινο φουστάνι, αλλά τελικά δεν το τόλμησα: Ψώνισα ένα κόκκινο πουαντιγέ, ξέρεις, με άσπρες βουλίτσες. Αργότερα, με ξανάπιασε η μανία, αλλά πάλι πού να τολμήσω: ψώνισα ένα εμπριμέ με βάση το κόκκινο. Τώρα, αυτό που μένει είναι μια "τελευταία επιθυμία" να με θάψουν με κόκκινο φουστάνι. Πάλι δεν τολμάω, αλλά τώρα δικαιολογημέα, ε
9:40 μ.μ.
..κι όμως, τώρα θυμήθηκα ότι είχα ένα κατακόκκινο φουστανάκι σούπερ μίνι αλλά το φόρεσα 2-3 φορές μονάχα γιατί μου τό'κοψε κομματάκια ένας αχαΐρευτος!;-) Οι δυσάρεστες αναμνήσεις δε βγαίνουν στην επιφάνεια με την πρώτη. Μυστήριο!
10:44 μ.μ.
θελουμε κι άλλο dis...
καλη χρονιά...
και πουσαι Κουρουνα, μην τολμησεις και δεν γινεις καλα...
12:18 π.μ.
Καλή χρονιά dis! Nα σε χαιρόμαστε πο συχνά.
2:05 π.μ.
Καλή χρονιά DIS και Κουρούνα! Με ΥΓΕΙΑ και πολλά ποστ!
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ
11:44 π.μ.
Δεν ξέρω πόσο θα βοηθήσει στην υγεία σου, Κ. μας, αλλά καταευχαριστήθηκα το κείμενό σου στα ΝΕΑ. Καλή Χρονιά και υγεία!
11:56 π.μ.
Ξένια και Γιάννα η καλή μέρα δεν φαίνεται απ' το πρωί. Επαναλαμβάνω: δεν φαίνεται απ' το πρωί. Η λαϊκή ρήση είναι μαλακία (όπως και πολλές άλλες άλλωστε). To 2006 θα 'ναι η καλύτερη χρονιά γιατί... έτσι γουστάρει.
Γιάννα περαστικά, αν και τώρα που γράφω θα 'σαι σίγουρα καλά. Εδώ ισοπεδώνονται νταμάρια ολόκληρα, οι πέτρες απ' το δικό σου νεφρό -αν και επίμονες ειν' αλήθεια- θα αποτελέσουν πρόβλημα για την επιστήμη;
Ξενούλα δεν αφήνεις τα κλάματα να βρεις κανένα ξαναμένο μουσουλμάνο; Αντέ ο καιρός περνάει και να δω πως θα καλύψεις το θέμα "διαπολιτισμικές ανταλλαγές".
11:58 π.μ.
α, και δεν είμαι ανώνυμος γαμώ το blogger μου...
varometro
4:40 μ.μ.
καλή χρονιά σε εσένα και στην dis
5:26 μ.μ.
Kαλή χρονιά και σ΄ εσένα, Greekgaylolita, με υγεία κι ό,τι επιθυμείς.
Ροδιά, σπάσε ένα από τα ρόδια σου στο κατώφλι μου για το καλό του χρόνου!
Λιτσάκι, μη φοβάσαι, κακό σκυλί ψόφο δεν έχει.
Vasvoe, Καλή Χρονιά, με Υγεία πάνω απ΄όλα.
Mirandolina, χαίρομαι που το καταευχαριστήθηκες. Και, ναι, βοηθάει. Πάντα βοηθάει ο καλός ο λόγος.
Βαρόμετρε, καλώς επέστρεψες. Άσωτε!
Man, Καλή Χρονιά, με υγεία και λιγότερα προβλήματα.
6:12 μ.μ.
Ξένια και Γιάννα Καλή Χρονιά!
Ξένια μας έλειψεεεες!
ΥΓ: Γενικώς, με κάλυψε ο varometros.
:D
7:40 μ.μ.
Aγαπητή κουρουνα. Μόλις τωρα είδαμε τη παράκλησή σας δι ένα αυτόγραφο του Προφήτου. Αιτηθήκαμε και Αυτός ανταποκρίθηκε.
καλό λιακουρομεσαίωνα.
8:39 μ.μ.
Καλωσορίζουμε τη μεγάλη κυρία του blogging, αυτή την αγία των ηλεκτρονικών μας γραμμάτων, το κορίτσι στο μπαλκόνι του κόσμου, τη μεγάλη φωνή της απουσίας για το 2005.
Καλωσορίζουμε και την άλλη μεγάλη φωνή της ανεξαρτησίας, το παιδί-πατέρα, τον άνθρωπο που κατάφερε (με τις εξιστορήσεις του) να μοιάζει το Αγρίνιο εξωτικότερο κι απ’ αυτό ακόμα το Μπακού (πρέπει βέβαια να μιλήσει και η μεγάλη κυρία επί του θέματος) τον άνθρωπο, λέγω, που έκλεισε το μαγαζί στην ακμή του, στην πιο καλή του ώρα, (86 σχόλια σε διαγωνισμό ποίησης) βάζοντας φωτιά στα τόπια.
Καλωσορίζουμε και την άλλη μεγάλη πρωθιέρεια, της οποίας ούτε φωνή είχαμε ούτε ακρόαση άχρι τούδε, την πριγκήπισσα του Προγραμματισμού, την αρχιδιακόνισσα των template προτού ακόμα η Damsel βουτήξει στο stress του Κιούμπρικ. Χρόνια πολλά Ελένη.
Καλωσορίσαμε ήδη και την ιδιοκτήτρια, έκλεισε η Τετράς αγία, δόξα σοι.
Παιδιά μου, (σ’ ακούμε πατέρα), να ζήσετε να ευτυχήσετε (δεν παντρευτήκαμε πατέρα) να έχετε την ευκή μου και τα χρόνια πολλά και την καλή χρονιά (να είσαι καλά πατέρα- μην γίνεσαι τόσο πρωτότυπος πια,), τι είπατε παιδί μου; (τίποτα πατέρα, τίποτα η Ξένια, λέει, βιάζεται να φύγουμε,), α, καλά παιδί μου, να πάτε στο καλό, να μη σας κρατάω, την ευκή μου να σας δώκω και …ΤΑΣΙΑΑΑΑ, (ΤΙ ΦΩΝΑΖΕΙΣ ΚΑΛΕ), Τασία τύλιξε στα παιδιά να πάρουν τους κουραμπιέδες (ναι, εσένα περίμενα), τι μουρμουράει μωρέ αυτή (εντάξει πατέρα, εντάξει- πρέπει να ξεκολλήσουμε κάποτε ρε Γιάννα,) (άντε γειά σου τώρα, πατέρα) πατ πατ (και του χρόνου,) στο καλό παιδιά μου, την ευκή μου, ΤΑΣΙΑΑΑ, φεύγουν τα παιδιά, άνοιξε το φως στο διάδρομο (αμάν άνθρωπέ μου) (άντε στο καλό και να προσέχετε- σας έπρηξε πάλι αυτός;)
Μούτσος μούτσος μπεσίτος. χχχ
4:58 μ.μ.
Thas τρισμέγιστε,
Ψυχαναλυτή και αποκούμπι του Έλληνα blogger - άρχοντα της μεταφοράς και της παρομοίωσης - βασιλιά της εξαίσιας ειρωνείας - φίλε που όποτε διαβάζω κείμενα δικά σου και της οικοδέσποινας εδώ της Κουρούνας, μου 'ρχεται στην μύτη μυρωδιά από φρεσκοτυπωμένο βιβλίο όταν πρωτοανοίγεις τις σελίδες του...
...τώρα που χτυπάω στο μπλέντερ ένα μήλο, ένα αχλάδι και μισό πορτοκάλι (όχι παραπάνω γιατί ξινίζει), σκέφτομαι ότι το Αγρίνιο είναι όντως πιο εξωτικό απ' το Μπακού. Το καλοκαίρι με 47 βαθμούς και 100% υγρασία θυμίζει καραϊβική (αν προσθέσεις θάλασσα και αντί για κοκκοφοίνικες αρκεστείς στα καπνά) ενώ το χειμώνα με -5 θυμίζει Σκανδιναβία (χωρίς ίχνος χιόνι και με κατοίκους στο πιο "μαζεμένο" και το πιο σκούρο). Να μας πει η DiS αν το Μπακού πλησιάζει καν αυτά τα νούμερα!
Επίσης δράττομαι της ευκαιρίας να μεταφέρω τα σοβαρά παράπονα της DiS για την Θεά του Προγραμματισμού η οποία "τώρα που λείπει η γάτα κωλοβαράει και δεν στρώνεται να κάνει δουλειά που της έχει ανατεθεί και τι θέλει δηλαδή, να είναι συνέχεια κάποιος πάνω από το κεφάλι της για να δουλεύει;" Που να βρεις σωστό υπάλληλο την σήμερον ημέρα Ξενούλα...
varometro
12:14 μ.μ.
Ευχαριστούμε πολύ για την αντιφώνηση και ξεκινάμε πάλι:
Χρόνια πολλά για τη γιορτή σου Γιάννα μας, με χαρά, υγεία, δόξα, έμπνευση, δημιουργία. Και να μην ξεχνάμε (όπως είπαμε), τον κοινό παρονομαστή του αχαλίνωτου, ψυχρού, ανελέητου σεξ χωρίς συναίσθημα. Αρκετά πλέον μ' αυτή τη σύγχιση, κουραστήκαμε να αγαπάμε δεξιά κι αριστερά, σώνει.
Μούτσος μπεσίτος.
1:26 μ.μ.
Χρόνια πολλά Γιάννα μου και εύχομαι όλα να είναι περαστικά και ασήμαντα. Μετά, θα γελάμε παρέα.
Ξενούλα, φιλιά.
:)
5:33 μ.μ.
Χρόνια πολλά,πολλά και καλά:)
10:59 μ.μ.
Γιάννα, χρόνια πολλά με υγεία και χαρά (και πολλά νερά, λέμε!).
3:12 μ.μ.
Yπέροχο κείμενο -indeed- αλλά έχασα και την αριθμημένη θέση σου στα ΝΕΑ και τη διασταύρωση για το Μπακού.
Aιωνίως αργοπορημένος...
Καλή χρονιά , κράζω -με τη σειρά μου-κι εγώ.
3:55 μ.μ.
Χρόνια μας πολλά, να μας χαίρονται... :)
2:27 μ.μ.
Αγαπητή Ξένια, λίγο άσχετο αλλά μπας και γνώρισες τον Barry πρώην flatmate μου(όπως διευκρίνιζε για αποφυγή παρεξηγήσεων)στο Πεκίνο, που ήταν στο Αζερμπαϊτζαν το ρεμάλι μέχρι πριν λίγους μήνες? Ένας Αγγλος, πυροξανθος γίγαντας με κόκκινα γένια...έτσι μκρός που είναι ο κόσμος μας ποτέ δεν ξέρεις...
9:17 μ.μ.
Very cool design! Useful information. Go on! Fancy pink diamond ring 336-718-4018 fax merchant accounts in asia 3 Regional truck driving jobs in texas phone plans no credit checks
» Σχολιάστε Το Υπέροχο Τούτο Κείμενο