Sexual healing
Τα βλέφαρά μου άνοιξαν απότομα, όπως του βρικόλακα τη στιγμή που τον περιεργάζεται στο φέρετρό του το ανυποψίαστο κολατσιό του. Μέχρι να γυρίσω το κεφάλι μου στο ρολόι του κομοδίνου και να διαπιστώσω ότι ήταν τρεις και τριάντα εφτά το πρωί, ο γδούπος που με ξύπνησε πολλαπλασιάστηκε, αποκτώντας έναν ολοένα πιο φρενήρη ρυθμό. Γυναικεία βογκητά διάνθισαν το ηχητικό σκηνικό.
Α, οκ, σκέφτηκα. Η διπλανή πηδιέται. Πάλι.
«Αααααχ! Ωωωωωωχ! Αααααααααχ, μάνα μουυυυ!» ήρθε η επιβεβαίωση.
Κοίταξα ξανά το ρολόι. Ο οργασμός επιτεύχθηκε στις 3.39 π.μ. ακριβώς.
Το κεφαλάρι του κρεβατιού της –που ακουμπάει, νοερά, στο κεφαλάρι του δικού μου κρεβατιού– συνέχισε να χτυπιέται πάνω στον τοίχο. Προφανώς ο καψωμένος παρτενέρ της καυλιάρας γειτόνισσας διεκδικούσε τη δική του θέση στον ήλιο. Έπειτα από μερικά δευτερόλεπτα, το γκάπα-γκούπα σταμάτησε. Θρίαμβος και για το μουγκό εραστή!
Αν ήξερα καλά τη διπλανή εντός ολίγου θα άρχιζε δεύτερος γύρος. Δεν υπήρχε λόγος να προσπαθήσω να ξανακοιμηθώ. Άναψα το πορτατίφ και πήρα από το κομοδίνο την Ιστορία της φαλάκρας μου –όχι της δικής μου, του Μάρεκ βαν ντερ Γιαχτ. Καθώς βολευόμουν στα τέσσερα μαξιλάρια μου, στο μυαλό μου ήρθε ο Νίκος Καλογερόπουλος, στη Θηλυκή Εταιρία, να παραπονιέται με αγανάκτηση «έβρι μπόντι ιν δις τάουν φακς εξέπτ του μι». Αγνόησα τον ενοχλητικό συνειρμό κι άρχισα να διαβάζω:
[...Την κοίταξα στα μάτια και χαμογέλασα, κι εκείνη κάρφωσε τα μάτια της στον καβάλο μου, παρέα με τη Μιλένα.«Ο αιγυπτιακός πολιτισμός», είπα, «είναι ένας από τους αρχαιότερους πολιτισμούς του κόσμου, και η Αίγυπτος δεν είναι μακριά από την Αλγερία».
«Δεν μεγαλώνει άλλο;» ρώτησε η Αντρέα.
Κοίταξα προς τα κάτω.
«Όχι», είπα, «μεγαλύτερο απ’ αυτό δεν γίνεται, έτσι είναι όσο πιο μεγάλο μπορεί να γίνει».
…..
Η Αντρέα καθόταν στις φτέρνες της, γονατισμένη μπροστά στον καβάλο μου.
Έδειχνε να μη γνωρίζει ντροπή. Όπως η μαμά…
…..
«Έχεις το πέος ενός νάνου», είπε η Αντρέα.
…..
«Δεν θέλουμε να σε προσβάλουμε», είπε η Μιλένα. «Αλλά εδώ μιλάμε για σκατά».
«Το κάνεις επίτηδες, έτσι;» είπε η Αντρέα. «Μπορεί άνετα να μεγαλώσει, έτσι; Το κάνεις επίτηδες».
«Όχι, στ’ αλήθεια όχι», είπα, «σόρι, πιο μεγάλο απ’ αυτό δεν τον έχω δει ποτέ».
«Γαμώ το κέρατό μου», τσίριξε η Μιλένα, «δεν μπορείς να μ’ αφήσεις έτσι, πάντα το ίδιο γίνεται, εγώ παίρνω τα Β΄ διαλογής, δεν παίζω άλλο.»]
«Δεν μεγαλώνει άλλο;» ρώτησε η Αντρέα.
Κοίταξα προς τα κάτω.
«Όχι», είπα, «μεγαλύτερο απ’ αυτό δεν γίνεται, έτσι είναι όσο πιο μεγάλο μπορεί να γίνει».
…..
Η Αντρέα καθόταν στις φτέρνες της, γονατισμένη μπροστά στον καβάλο μου.
Έδειχνε να μη γνωρίζει ντροπή. Όπως η μαμά…
…..
«Έχεις το πέος ενός νάνου», είπε η Αντρέα.
…..
«Δεν θέλουμε να σε προσβάλουμε», είπε η Μιλένα. «Αλλά εδώ μιλάμε για σκατά».
«Το κάνεις επίτηδες, έτσι;» είπε η Αντρέα. «Μπορεί άνετα να μεγαλώσει, έτσι; Το κάνεις επίτηδες».
«Όχι, στ’ αλήθεια όχι», είπα, «σόρι, πιο μεγάλο απ’ αυτό δεν τον έχω δει ποτέ».
«Γαμώ το κέρατό μου», τσίριξε η Μιλένα, «δεν μπορείς να μ’ αφήσεις έτσι, πάντα το ίδιο γίνεται, εγώ παίρνω τα Β΄ διαλογής, δεν παίζω άλλο.»]
Α, ρε Μιλένα, πού πας και τους βρίσκεις; σκέφτηκα. Έλα να μάθεις το μυστικό της επιτυχίας από τη γειτόνισσά μου. Η οποία –όσο εγώ ασχολιόμουν με το «ψαροκόκαλο στο μέγεθος ενός δαχτύλου του ποδιού» που βρισκόταν ανάμεσα στα σκέλια του Μάρεκ–, όπως φαινόταν, είχε φροντίσει να αναστήσει την παλαμίδα του εραστή της, γιατί το κεφαλάρι του κρεβατιού είχε ξαναπιάσει δουλειά –πιο ράθυμα τώρα, είναι η αλήθεια, λες και ο αθέατος εραστής ήθελε να το ροντάρει προτού το σανιδώσει.
Συνέχισα να διαβάζω και, επαληθεύοντας τις προσδοκίες μου, στις 4.51 π.μ. οι εκστατικές κραυγές της διπλανής ακούστηκαν άλλη μια φορά. Επιτέλους θα κοιμόμουν. Σωστό; Λάθος! Η πεταλούδα που είχε χτυπήσει τα φτερά της στην Κίνα (ή μήπως ήταν στην Ιαπωνία; Ποτέ δεν τα πήγα καλά με τη θεωρία του χάους), προκαλώντας τους μεταμεσονύχτιους οργασμούς της διπλανής, είχε πυροδοτήσει μια αλληλουχία γεγονότων πιο πολύπλοκη απ’ αυτή που φανταζόμουν. Ακριβώς τη στιγμή που η γειτόνισσα άρχισε να κραυγάζει «Αααααχ, ιιιιιιιιιχ, χύνωωωωω!», κάτω από το σπίτι άρχισε να βαράει ένας συναγερμός αυτοκινήτου (είχα ακούσει πως μερικοί άνθρωποι βγάζουν κορόνες που ραγίζουν κρύσταλλα, όμως αυτό παραπήγαινε). Αμέσως οι δύο ψυχονευρωτικοί σκύλοι Δαλματίας από τη μεζονέτα τής απέναντι πολυκατοικίας, που όταν ακούνε σειρήνες περιπολικών, συναγερμούς και έντονους διαπληκτισμούς καταλαμβάνονται από αμόκ, επιδόθηκαν σ’ ένα άνευ προηγουμένου θρηνητικό αλύχτισμα, σηκώνοντας όχι μόνο τις τρίχες μου, αλλά και τα ξύλινα ρολά ενός διαμερίσματος.
«Βγάλτε το σκασμό, κοπρίτες, ε κοπρίτες!» έσκουξε κάποιος αγουροξυπνημένος γείτονας.
Ακούστηκαν πνιχτοί σκυλίσιοι λυγμοί και τα ζωντανά το βούλωσαν.
Σε άλλες εποχές, υπό αυτές τις συνθήκες, θα συμμετείχα στο ξεφάντωμα των διπλανών εντρυφώντας στην, κατά Μαρκ Τουέιν, επιστήμη του αυνανισμού.
Τώρα απλώς άφησα το βιβλίο μου στο κομοδίνο, έσβησα το φως, βολεύτηκα κάτω απ΄ τα σκεπάσματα και έκλεισα τα μάτια μου.
Μάλλον γερνάω...
ΥΓ
Ξέρω ότι απογοητεύω τις αναγνώστριές μου, αλλά τι να γίνει... έχω και τέτοιες ανησυχίες!
Ξέρω ότι απογοητεύω τις αναγνώστριές μου, αλλά τι να γίνει... έχω και τέτοιες ανησυχίες!
Το κείμενο αυτό καταχωρήθηκε την
Πέμπτη, Ιανουαρίου 18, 2007 και ώρα 6:58 μ.μ..
Εκεί κατά το τέλος της σελίδας μπορείτε ν' αφήσετε και το σχολιάκι σας!
8:48 μ.μ.Αναγνωστρια εισαι και φαινεσαι!
8:57 μ.μ.
Καμία απογοήτευσις!!!
Καλησπέρα;)
9:33 μ.μ.
Η καβλα και το γελιο ειναι μεταδοτικα..το γεγονος οτι εσυ δεν επιρεαστηκες σημαινει οτι δεν εχεις λεσβιακες τασεις (ο "γειτονας" ηταν μουτος και τα βογκητα της γειτονισας μονο ακουγονταν) ..και ουτε αδυναμια σε μικρα καβαλα .....μαλλον δεν γερασες ακομα!!!!
9:51 μ.μ.
Για τα γεράματα που φέρνουν και ρυτίδες καλό είναι και το sexual peeling.
12:37 π.μ.
Για την ιστορία η φράση του Καλογερόπουλου είναι η παρακάτω.
«Έβρι μπόντι ιν δις τάουν φάξ εξέπτ του μί»
2:18 π.μ.
Ναι μεν δεν ξεκουράστηκες και δεν ξέδωσες, αλλά έδωσες υπόσταση σ' αυτό το αριστούργημα, που δείχνει αν μη τι άλλο ότι είσαι σε φοβερή φόρμα. Εύχομαι να της το ανταποδώσεις σε είδος, Γιάννα μου, και μάλιστα ενισχυμένο (σε στυλ quickening: θρύψαλα όλα τα τζάμια της γειτονιάς, φιλαρμονική από κόρνες κλπ.)
5:09 π.μ.
Κύριε Φώλιε, μαζευτείτε!
Καλώς την Εβελίνα.
Τρολ, πού είπαμε να στείλω τα λουλούδια;
Ου-μινγκ, για το υπογένειο καμιά θεραπεία σας βρίσκεται;
Κuku-ru-kuku, το συγκεκριμένο θα το συνεχίσω. Πότε και πού δεν ξέρω ακόμα.
Συκοφάντη, θενξ για την επισήμανση. Το "όλοι γαμάνε κι εγώ τρώω πατατάκια" είναι από άλλη ταινία όπου παίζει ο Καλογερόπουλος (ίσως το Ένας κι Ένας). Προτιμώ αυτό της Θηλυκής Εταιρίας όμως και το διόρθωσα.
Όνειρε, δεν ξεχνάω ότι ήσουν ο πρώτος που μου έλεγες να γράψω, σου το΄χω ξαναπεί. Θα στέλνω να κυνηγάνε εσένα λοιπόν.
2:37 μ.μ.
Μην γκρινιάζεις! Η σεξουαλική σου ζωή είναι πολύ καλύτερη από μερικών άλλων. Είναι πολλοί που ακούνε τους ήχους και δεν τους αναγνωρίζουν, γιατί έχουν ξεχάσει τι είναι αυτό που ακούνε!! Δεν ξέρω αν γέρασες γλυκιά μου, τουλάχιστον όμως η μνήμη σου μια χαρά δουλεύει... Φιλάκια.
Αλέκα
3:08 μ.μ.
χαχα! Καλό πάλι και τούτο...
3:29 μ.μ.
Κι όμως! Εγώ ξαναβλέπω την παλιά-καλή Κουρούνα ;-)
4:21 μ.μ.
Πολύ πλάκα!
Εδώ, έχουμε άλλα. Το αθόρυβο "μάτι".
Οι Βερολινέζοι την έχουν δει τόσο άνετοι που η κουρτίνα θεωρείται ξεπερασμένο είδος. Tα βράδια, τα παράθυρα γίνονται οθόνες ενός απέραντου ριάλιτυ, όπου βλέπεις τα πάντα, θες δε θες, άσε που θες αν η απέναντι είναι γαμάτη και ξεσκίζεται, με υπερβολικούς μορφασμούς αχα ουχα (σαν σε βουβή ταινία) που δεν τους ακούς, αφού τα τζάμια είναι διπλά, για να προστατεύουν τους τσίτσιδους από το κρύο. Αυτό στερεί από τον θεατή τη ζωντάνια της σκηνής και πρέπει να συμπληρώσει την ηχητική μπάντα με τη φαντασία του για να είναι πλήρης.
Mήπως να κάνουμε μια ελληνογερμανική συμπαραγωγή ενός ηδονοβλεπτικο-ακουστικού ντοκιμαντέρ με την εικόνα από εδώ και τον ήχο από εκεί, να τα κονομήσουμε;
Το σεξ πουλάει ακόμη, από ό,τι βλέπω, (αλλά δεν ακούω).
8:18 μ.μ.
Άντε ρε κουρούνα μας γανιάζεις κάθε φορά για να γράψει κάτι!
επιτέλους!!!
1:46 π.μ.
ηχορυπανση τς τς.ειμαι και δυσκολος στον υπνο.πως τους αντεχεις!;
8:06 π.μ.
θα γυρισει ο τροχος,θα γ@μησει κι ο φτωχος!
12:38 μ.μ.
Μας απογοητεύεις;
Οχι δα....:)
Καλως ξανάρθες
(φοβάμαι ότι παρεξηγήθηκα σε ένα προηγούμενο σχόλιό μου...για μένα το ζήτημα είναι πώς εκφράζονται οι ανησυχίες-και σήμερα τις ξανάδα να εκφράζονται κουρουνίσια:)
Emily Strange
1:18 μ.μ.
Έ ρε έπρεπε να έχετε κοκόρια γείτονες όπως ο γράφων να δείτε τη γλύκα!
4:00 μ.μ.
Μουαχαχαχα, συμπάσχω. Εμένα μ΄έχουν περικυκλώσει:
Μεσοτοιχία σαλόνι: εργένης 30+, σιωπηλός μεν, με τριζάτο σουμιέ δε
Μεσοτοιχία κρεβατοκάμαρα: εργένης 20+, με ροπή στο casual ομιλητικό sex, ενίοτε και με περισσότερες από 1 παρτενέρ, όπως διαπιστώσαμε ένα καλοκαιρινό βράδυ
Διαμέρισμα αποπάνω: ζεύγος clubbers (πώς αλλιώς να εξηγήσω ότι κάθε βράδυ μαζεύονται μετά τις 4 τα ξημερώματα), με jacuzzi!!!! Ούτε στον οχτρό σου
8:42 μ.μ.
Άψογο!
Ωραιότατο!
*
...και χρόνια σου πολλά!
- με καθυστέρηση, αλλά η γιαγιά μου έλεγε "η γιορτή κρατάει σαράντα μέρες"!
11:51 π.μ.
Λοιπόν Κουρούνα, είσαι άπαιχτη!
Καταρχάς, και από μένα τα χρόνια πολλά και κατά δεύτερων, έχεις και τρομερή γειτόνισσα.
Εγώ πάλι, έχω μια που, κάθε Σαββατοκύριακο, έχει κι άλλον…μουγκό!
Και δεν έχω και σκυλιά Δαλματίας σε μεζονέτα.
Αυτοκίνητα όμως, πολλά. Γύρω-γύρω!
8:50 μ.μ.
και πως ξέρεις ότι δεν υποκρινόταν;
Το χαμόγελό μου στην διάθεσή σου,
Παράφωνος
4:18 π.μ.
Μετακόμισα πριν από κανα 6μηνο περίπου, και τους γείτονες μου δεν τους ξέρω και σχεδόν δεν τους ακούω, εκτός απο κανά απόγευμα που ο γιος της δίπλανής βράει τα ντραμς. οκ, δεν παραπονίεμαι, το κάνει σπάνια, ή σπάνια τυχαίνει να είμαι στο διαμάρισμα όταν παίζει.
Σήμερα 'ακουσα για πρώτη φορά ένα κράξιμο, και βγήκα στο μπαλκόνι.Σκέφτηκα λες να είναι η κουρούνα? >Αλλά ήταν ο παπαγάλος του από κάτω διαμερισματος, που τον έβγαλε να δει την βροχή, και ο παπαγάλος έκρωζε από ανείπωτη ευτυχία. Ρώτησα τον γέιτονα, αλλά εκείνος απαξίωσε...
Οπότε ησυχία...
12:45 μ.μ.
Χαχαχα! Καλέ εγώ η παρθενόπη σοκαρίστηκα πιό πολύ με το ανάγνωσμα, παρά με τα αγκομαχητά! Scripta manent βλέπεις.
Η ιστορία σου μου θύμισε μιά περιπέτειά μου προ ετών στη Σσαλονίκη, όπου με τον καλό μου μείναμε εν αγνοία μας 5 μέρες σε ξενοδοχείο γιά ζευγαράκια! Το τι ακούγαμε όλη νύχτα δεν περιγράφεται!
6:35 μ.μ.
Το δικό μου διαμέρισμα είναι περικυκλωμένο από υπερήλικα ζευγάρια. Κάνουν πολύ θόρυβο, αλλά μαλώνοντας (ποιος ξέρει τι έχει μαζέψει ο ένας για τον άλλο μετά από τόσα χρόνια γάμου). Θα τους προτιμούσα να έκαναν και λίγο σεξ, έστω για αλλαγή. Πες η εκτόνωση, πες ο κάματος, θα έπεφταν μετά για ύπνο και κάποιες φωνές θα τις γλιτώναμε.
6:48 μ.μ.
συμπάσχω...συμπάσχω!!!
φαντάσου, λοιπόν, στη διπλανή μεσοτοιχία να χαριεντίζεται αμερικανάκι (very loud by nature!) και να κορυφώνει λεγοντας: I am coming baby! Fuck yeah! (Tην τυχη μου μεσα..fuck yeah)
Γι'αυτο σου λέω Κουρούνα μου, όλα για τους ανθρώπους..! Και τα καλά και τα αδιάφορα και τα κουλά..κυρίως τα κουλά!
9:07 μ.μ.
Μήπως διαμένετε προς Κυψέλη πλευρά; Ρωτάω επειδή την ώρα που διάβαζα το υπέροχο τούτο γραφτό τα δύο Δαλματίας της απέναντι πολυκατοικίας άρχισαν ένα τρελό αλύχτισμα! Σύμπτωση άραγε;
12:46 μ.μ.
Αυτό που δεν κατάλαβα είναι γιατί όλοι σας χαιρόσαστε με τον πόνο της διπλανής κυρίας!
"Αααααχ, Ωωωωωωχ, Μάναμμμμ" φώναζε, άρα κάπου θα πονούσε και πολύ μάλιστα και σεις ..γελάτε! Μπράβο σας!
1:42 μ.μ.
Τελικά, αν κρίνω από αυτά που γράφετε, είμαστε τόσοι πολλοί οι κακονυχτισμένοι ώστε μπορούμε να ιδρύσουμε σύλλογο (ή και κόμμα -ακόμα καλύτερα).
Πάνο και N. Ago, ευχαριστώ για τις ευχές.
Παράφωνε, δεν ξέρω αν υποκρινόταν. Θα μπορούσα να τη βάλω να ορκιστεί (μέθοδος του γουρουνιού του Αρκά), αλλά δεν έχουμε τόσο μεγάλη οικειότητα.
Pan, μένω στην πλατεία Αμερικής. Μήπως το διαμέρισμά σας έχει τεράστιες βεράντες; Έπεσε μια κουβέρτα από την πολυκατοικία σας τις προάλλες. Την έχει ο υδραυλικός!
3:48 μ.μ.
κόμμα κακονυχτισμένων; δεν είναι κακή η ιδέα σου - Pan μήπως πρόκεται για 2 huskies, γιατί αν ναι τα δικά μου θα είναι (η περιοχή είναι σίγουρη)...
5:43 μ.μ.
Χμ... πώς το είπαμε το βιβλίο; Ενδιαφέρον φάνηκε... :o)
6:37 μ.μ.
Εγώ μένω κοντά στην Φωκίωνος, οπότε μάλλον δεν μιλάμε για τα ίδια σκυλιά. Τις βεράντες, παρότι σεβαστού μεγέθους, δεν θα τις έλεγα τεράστιες. Για καλό και για κακό, όμως, πάω να ελέγξω τις κουβέρτες!
@ blueprints: όχι, Δαλματίας είναι, το ένα εκ των οποίων είναι ο μεγαλύτερος ασφαλίτης που έχω δει ποτέ! Ολόκληρη την ημέρα είναι μπροστά στο παράθυρο, με το πόδι να σπρώχνει πέρα την κουρτίνα και ελέγχει την κίνηση. Περνάς και νιώθεις τα μάτια του να σε ακτινογραφούν! Κανονικός ρουφιάνος μιλάμε.
2:25 μ.μ.
Παει κιο Τζελιαλ....:(
Εσυ μας εμεινες τωρα...
steadybear
3:13 μ.μ.
Τώρα που το σκέφτομαι και που ξέρω ότι δεν υποκρίνομαι και εγώ... όλα είναι μέσα στο παιχνίδι ακόμη και ένας fake οργασμός δείχνει better από την ησυχία μια πεθαμένης σχέσης...
...
3:16 μ.μ.
Καλά, όλοι εσείς έχετε δωρεάν σόου τριών αστέρων στα διπλανά απαρταμάν και γρινιάζετε κι από πάνω; Εγώ τι να πω που οι αποκάτω μας έχουν τηλεόραση και στα δύο υπνοδωμάτιά τους (κοιμούνται χωριστά) και μάλλον είναι και κουφοί γιατί την έχουν όλη νύχτα στη διαπασών; Παρακολουθώ όλα τα ριάλιτι και τα σίριαλ ακουσίως ενώ προσπαθώ απεγνωσμένα να κοιμηθώ. Τουλάχιστον να βλέπανε το ίδιο πρόγραμμα και στις δύο, να το ακούγαμε στέρεο! ...αλλά φαίνεται έχουν ασυμφωνία χαρακτήρων.
4:54 μ.μ.
Τέλειο και γεμάτο ζωή το κείμενο γιατί δεν γερνάς .. μάλλον αναγεννιέσαι..
7:06 μ.μ.
Διάβασα ένα ωραίο στις "ψείρες" που αναδημοσιεύει το "9" της Ελευθεροτυπίας: "Κάνω τόσο καλό σεξ, που ακόμη και οι γείτονες ανάβουν τσιγάρο". Κρίμα που δεν καπνίζεις Κουρούνα μου...
Αλέκα
1:34 μ.μ.
gamhste giati xanomaste!!
5:58 μ.μ.
Σαν να μου φαίνεται πως θα σας κρατήσω μία σουίτα "καβάτζα". Να σας βρίσκεται πρόχειρη, κάτι τέτοιες "άγριες" νύχτες :-)
Σας απόλαυσα
6:25 μ.μ.
εμεις κυρα κουρούνα μ' θα σχολιάσουμε το κιτρινάκι που αναβοσβήνει δεξιόθε.
Ξέρετε βεβαίως ότι έλκει μηνύσεις και λοιπά (συλλήψεις αφορισμούς χειροπέδες χειρεογλύκανα και αθλοπαιδιές μεταξύ άλλων... )
... εμ τα θέλει η η φτερούγα σας...
+ξεκουρούνιασον+
6:40 μ.μ.
Παιδιά, ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Προς εκείνους που θεωρούν ότι δε γερνάω: μήνυμα ελήφθη (ταυτόχρονα τραβάω το πόδι μου έξω από τον τάφο).
Funel, γι' αυτό και γω το ΄βαλα πρώτη μούρη. Να ΄ρθουν να με συλλάβουν, να με βγάλουν στα τηλεοπτικά παράθυρα, να γίνω διάσημη και να χεστώ στο τάλαρο. Έχω βάλει και επιγραφή στην εξώπορτα: ΕΝΤΟΣ ΚΟΥΡΟΥΝΑ (ευλόοογηηηησοοοον).
6:26 μ.μ.
Ναι ναι ναι ! Κι άλλοοοοοοοοοοοοοοοο :-D
10:16 μ.μ.
εχω δυο distubing αποριες
Λες οτι ξυπνησες στις 3 και 37 και ο πρωτος οργαζμοζ ηρθε στις 3 και 39...2 λεπτα μονο.
(εγω, ειμαι νορμαλ?)
με την φωτογραφια του σκυλου σε πρωτο πλανο και την μουγκα του εραστη, φανταστηκα οτι η κυρια εκανε κτηνοβασια.
(ειμαι νορμαλ?)
υγ απορια τριτη και ασχετη
που ειναι αυτο που περιμενω?
Που εισαι συ βασικα.
12:25 π.μ.
Στην απέναντι πολυκατοικία υπάρχει ένας ηλικιωμένος που έχει πάθει εγκεφαλικό και βρίσκεται καθηλωμένος στο κρεβάτι.Αρκετές φορές ακούω τις φωνές και τα παραληρήματα του.Στον κάτω όροφο κατοικεί ένα ζευγάρι που του δίνει και καταλαβαίνει!Μου έχει συμβεί να τους ακούω ταυτόχρονα...
Σας χαιρετώ!
1:05 π.μ.
Λίλι,
α) εγώ ξύπνησα λίγο πριν το ζητούμενο, δεν ξέρω πόση ώρα το παλεύανε οι άνθρωποι μέχρι να φτάσουν εκεί.
β) θα μπορούσε να είναι και σκύλος ο μουγκός εραστής, κανείς δεν ξέρει.
γ) τι περιμένεις; (Στην Αθήνα είμαι.)
Nosyparker, παρασύρθηκες ή μου φαίνεται; :-)
Ιωάννη, να, αυτά διαβάζω και σκέφτομαι ότι μιλάνε οι χήρες, μιλάνε και οι παντρεμένες!
9:56 π.μ.
Γιατί ο οργασμός των διπλανών μας φαίνεται πάντα καλύτερος από τον δικό μας;
7:01 μ.μ.
ενα γαμημενο κειμενο σου ρε κουρουνομυαλη :P
(δειγμα, στο γραψα στο sms πριν κανα 15θημερο)
12:48 π.μ.
Χα, περνάτε καλά στις πολυκατοικίες!
1:05 μ.μ.
Πάλι καλά που το σπίτι μου έχει καλή ηχομόνωση δηλαδή, αλλιώς η συμπαθεστάτη γειτόνισσα δεν θα μας μιλούσε (θορυβώδη άτομα :ΡΡ)
Το λάτρεψα το κείμενο :)
4:17 μ.μ.
Πιστεύω ότι την επομένη θα είπες στην διπλανή σου ότι την ευχαριστείς πολύ εσύ και το αναγνωστικό σου κοινό γιατί ένα τόσο καλό πήδημα έδωσε θέμα για ένα εξ ίσου καλό διήγημα.
2:07 μ.μ.
Αχχχχχ τι να πω και απο που να ξεκινησω....
Στο διαμερισμα του 5ου (μενω στο ρετιρε του 6ου) κατοικοεδρέυει 18αρης νεανίας μελος μπάντας (ΜΕ ντραμς!!!) ο όποιος το καλοκαίρι που μας περασε ανακαλυψε τις χαρές του σεξ.
Το πρωτο βραδυ ξεκηνησαν απο τις 8.30 και τελείωσαν κατα τις 4 το πρωι. Με ορθάνοικτα παραθυρα.... με ουρλιακτα του στυλ "ΝΑΑΑΑΙΙΙΙΙ .....ΟΧΧΧΧΙΙΙΙ ΜΗΗΗΗΗΗ ΝΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΙΙΙΙΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΟΟ ΚΕΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ <:-Ο " καθως και το κλασσικο "ΜηηηηηηΗΗΗΗΗ ΤΣΟΥΥΥΖΖΕΕΙΕΙΙΙΙΙΙΙ.... ΝΑΑΑΑΑΑΙΙΙΙΙ Ω ΝΑΑΑΑΙΙΙΙΙΙΙ ΠΟΙΟ ΔΥΝΑΤΑ!!!!!"
και απο τους δύο (ανηρ και γυνη) .
Αποτελεσμα;;;
Κατα τις 12.30 το βράδυ περιπου 20 ατομα να καθόμαστε στα μπαλκονια 4 πολυκατοικιων (ο ακαλυπτος έχει σχημα σταυρου) να κανουμε τσιαγαρο (οι καπνιζοντες) και να έχουμε εμπλακει σε επικοδομιτική κριτικη των επιδώσεων του πιτσιρικα.... Ο Οποιος συνεχιζε ακαθεκτος!
Το βιολι συνεχιστηκε και συνεχίζεται ακομα με την προσθήκη όμως και των αλυκτισματων ενος κουταβιού χασκυ που πηρε ο νεανιας , το όποιο θεωρει ιερο του καθήκον να συνοδευσει τα ουρλιακτα με τα δικα του.
Και καθότι οι πορτες εξακολουθούν να μενουν όρθανοικτες , αναρωτιέμαι , αυτος ο γειτονας απένατι ακριβως απο το μπαλκονι του γιατι έχει άραγε "κλειστα" τα παντζουρια συνεχεια και τι είναι άραγε αυτό το ledακι που φωσφωριζει κόκκινο απο πισω....;;;;
(δεν μας κανει και καμια πασα τουλαχιστον! να μην ακουμε μονο....)
Το χείροτερο όμως είναι ότι ακους που ακους , αλλα συνήθως η παρτενερ σου έχει πονοκεφαλο ή άλλο άλγος που την εμποδίζει να "ανταποκριθει" (βλεπε βαριέται!) . Και τότε τι κάνεις;;;;;
3:42 μ.μ.
Καλύτερα να ακούς ουρλιαχτά παρά βέρα στο δεξί από την κουφή γριά δίπλα κάθε μέρα την ώρα που δέ σε κρατάνε τα πόδια σου και θες να λιώσεις στο κρεβάτι...
Κι εκεί που γλυκά γλυκά έχεις βυθιστεί στη ραστώνη να πετάγεσαι μέχρι τον αέρα ακούγοντας τον Καζάκο να ουρλιάζει " ΣΤΡΑΤΟΟΟΟΟΟΟ"
Μιλάμε το βάζει τόσο δυνατά που όλοι οι Στράτοι των Πατησίων πρέπει να αναρωτιούνται ακόμα ποιός τους φωνάζει!
» Σχολιάστε Το Υπέροχο Τούτο Κείμενο