Πέντε πράγματα για μένα
Δεν ξέρω ποιος και πότε άρχισε αυτό το παιχνίδι, αλλά εμένα στο χορό με προσκάλεσε η Μανταλένα. Μολονότι οι σκληροί δε χορεύουν, είπα ν΄ανταποκριθώ στην πρόσκληση. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
1. Μου αρέσουν πολύ τα τεράστια σπίτια. Θα ήθελα να ζω σ' ένα σπίτι μπροστά στη θάλασσα, με πολύ πράσινο ολόγυρα.
2. Είμαι ανασφαλής.
3. Έχω μια παράξενη φοβία. Πολύ συχνά όταν πίνω νερό με πιάνει πανικός. Νιώθω σαν να μου κρατάνε το κεφάλι κάτω από το νερό.
4. Μπορώ να συγχωρέσω ακόμα και το χειρότερο εχθρό μου αν μου προσφέρει κλάδο ελαίας.
5. Τρέμω το θάνατο.
Με τη σειρά μου προσκαλώ στο παιχνίδι τους: Τύπο Νυχτερινό, Νανάκο, Αδερφή, The Big Nowhere, Λιανοκλάδι.
1. Μου αρέσουν πολύ τα τεράστια σπίτια. Θα ήθελα να ζω σ' ένα σπίτι μπροστά στη θάλασσα, με πολύ πράσινο ολόγυρα.
2. Είμαι ανασφαλής.
3. Έχω μια παράξενη φοβία. Πολύ συχνά όταν πίνω νερό με πιάνει πανικός. Νιώθω σαν να μου κρατάνε το κεφάλι κάτω από το νερό.
4. Μπορώ να συγχωρέσω ακόμα και το χειρότερο εχθρό μου αν μου προσφέρει κλάδο ελαίας.
5. Τρέμω το θάνατο.
Με τη σειρά μου προσκαλώ στο παιχνίδι τους: Τύπο Νυχτερινό, Νανάκο, Αδερφή, The Big Nowhere, Λιανοκλάδι.
Το κείμενο αυτό καταχωρήθηκε την
Παρασκευή, Φεβρουαρίου 16, 2007 και ώρα 6:42 μ.μ..
Εκεί κατά το τέλος της σελίδας μπορείτε ν' αφήσετε και το σχολιάκι σας!
7:46 μ.μ.Για το σημείο 3:
Πιες νερό με καλαμάκι
8:23 μ.μ.
"Μολονότι οι σκληροί δε χορεύουν"
Είναι από τα αγαπημένα μου βιβλία του Νόρμαν Μέηλερ το "Οι Σκληροί Δεν Χορεύουν"!
Οϋτε να το ήξερες - σαν σπόντα ακούστηκε
:)
Και για να απορήσω και με κάτι που γράφεις:
Πώς γίνεται να σου αρέσουν τα μεγάλα σπίτια ενώ είσαι ανασφαλής;
:]
Όσο για το #4 και τον κλάδο ελαίας, να προσέχεις γιατί οι καιροί είναι πονηροί. Κυκλοφορούν και φραπελιές.
#5. fcuck death
Kάθε φορά που περνάμε καλά, είναι αυτός που τρέμει όχι εμείς.
:)
8:29 μ.μ.
Ζο120 το ΄χω δοκιμάσει κι αυτό. Άλλες φορές πιάνει, άλλες όχι. Η ψυχανάλυση θα με σώσει.
Μανταλένα, κι εμένα το ίδιο (το βιβλίο του Μέιλερ).
Δεν ξέρω πώς γίνεται. Συμβαίνει ωστόσο.
Ε, κάτι τέτοιο ήθελα να γράψω, αλλά είπα να συγκρατηθώ και να δείξω σοβαρότητα μια φορά. Δηλαδή, σκόπευα να πω κάποια εξυπνάδα για ποτήρι φραπελαίας.
Mωρέ, να τον fuck τον death, αλλά γιατί έχω την υποψία ότι στο τέλος εκείνος θα fuck εμένα;
9:02 μ.μ.
"Κι ο θάνατος δεν θα 'χει πια καμιά εξουσία".
Του Μαγιακόφσκι δεν είναι αυτό; (αλήθεια δεν θυμάμαι πια).
:)
9:10 μ.μ.
Αυτό είναι του Ντύλαν Τόμας
;-)
(έπρεπε να πεταχτώ να πω την εξυπνάδα μου και να προάγω τη συζήτηση)
ΧΧΧ
9:27 μ.μ.
Μαρκησία, τη γλίτωσες στο παρά πέντε. Ήσουν στην πεντάδα, αλλά τελευταία στιγμή είπα να σου τη χαρίσω!
12:11 π.μ.
Καλέ, ο θάνατος, δεν μένει εδώ!
Μην το φωβάσε!
7:47 π.μ.
Mαρκησία>>
Ε, εντάξει, κοντά έπεσα - μόλις στη διπλανή Ήπειρο.
:]
12:41 μ.μ.
5...και εγω ο χαζος τρεμω τη ζωη!!!!!
4:46 μ.μ.
Αγαπητή κυρα Κουρούνα.Διάβασα το άρθρο σας και πιστέυω οτι έχω ΤΙΣ ΛΥΣΕΙΣ και στα πέντε.
1.Γκρεμίστε τους ενδιάμεσους τοίχους ωστε να δημιουργηθούν μεγάλοι χώροι, ανοίξτε την μάνικα, σπάστε τις κάνουλες αφήστε το νερό να τρέξει και να πλημυρίσει η Αθήνα,τέλος βάψτε τα πεζοδρόμια πρασινα!
2.Aren't We All?
3.Πίνε μπάφους ή πορτοκαλάδα (εχει και βιταμινη C!)
4.Σου προσφέρω ενα κλάδο ελαίας.
5.Ο θάνατος να δεις πόσο τρέμει την Κουρούνα!
11:07 μ.μ.
;-)
11:49 π.μ.
Κυρία μου, πράγματι η ψυχανάλυση θα σας σώσει. Ποιός θα σώσει τον ψυχαναλυτή σας παραμένει άγνωστο.
1:43 μ.μ.
Το πρώτο "πεντάρι" που διάβασα ήταν της Κουρούνας και μ' άρεσε, φαινόταν να μιλάει κάπως ειλικρινά, σοβαρά, εντέλει ολίγον τι αποκαλυπτικά. Μετά ανέτρεξα και σε άλλα πεντάρια... [Τα ελαττώματά μου είναι η ειλικρίνειά μου, η αφιλοκέρδειά μου, η αγάπη μου για τους ανθρώπους. Τέταρτον, είμαι μπλόγκερ (αυτό το λέω εγώ, δεν το διάβασα πουθενά, αλλά εξυπακούεται παντού και προφέρεται με ελαφρύ κοκκίνισμα και πετάρισμα των βλεφάρων) Α, κι ένα πέμπτο στοιχείο: τα αρχίδια μου κουνιούνται...]
Ένας μπλο(γ)καρισμένος
3:18 μ.μ.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
4:21 μ.μ.
Εισαι φιλη με τον Μανταλενο, κουρουνα; Ενδιαφερον!
5:03 π.μ.
Ν. Αgo, προσπαθώ!
Troll, ουδείς τέλειος.
Yellow Kid, με το νερό κάτι γίνεται. Βοηθάνε τα σώματα του καλοριφέρ που τρύπησαν μες στο τριήμερο.
Ή μπάφους ή πορτοκαλάδα; Μα τι διλήμματα είναι αυτά;
Ευχαριστώ για τον κλάδο ελαίας. Νηστίσιμος είναι, σαρακοστή άρχισε, όλο και θα μου χρειαστεί.
Non private life, (ξανα)καλωσόρισες.
Urfurshlaag, από αγάπη στον άγνωστο ψυχαναλυτή δεν άρχισα ψυχανάλυση.
Ανώνυμε α΄, τώρα που το λες, είμαι και μπλόγκερ (το λέω με ελαφρύ κοκκίνισμα και πετάρισμα των βλεφάρων). Στ΄ αρχίδια θα τα χαλάσουμε όμως...
Kuku-ru-kuku, τι να την κάνω την ψυχανάλυση όταν έχω εσένα να με ψυχαναλύεις; Και μάλιστα δωρεάν! Καλημέρα και καλή εβδομάδα και σ΄ εσένα.
Ανώνυμε β΄, ενδιαφέρον που ενδιαφέρεσαι για τους φίλους μου.
11:03 π.μ.
Δεν προτείνω λύσεις απλά 2 παρατηρήσεις: α) όταν γνωρίζεις τις αδυναμίες σου έχεις φτάσει στο μισό της διαδρομής & β) τι να τον κάνεις τον ψυχολόγο όταν έχεις φίλους;
2:16 μ.μ.
Ενδιαφέρων!
Καλημέραααα
5:45 μ.μ.
...5 πράγματα για σένα και ούτε ένα αμάρτημα! ΓΛυκιά και αθώα σαν πασχαλίτσα. Μήπως λίγο κόκκινο ,εκτός του μαύρου της κουρούνας, είναι το 6ο πράγμα που θα ξορκίσει αυτό το ύπουλο λίγο του φόβου και του θανάτου? (γιατί όσον αφορά τ'άλλα ξεπερνιούνται, άσε τους άλλους να λένε..)
6:39 μ.μ.
Κάποτε έκλεψα το Τάδε Έφη Ζαρατούστρα από ένα βιβλιοπωλείο. Πιάνεται για αμαρτία; Εμπρός της μπλογκόσφαιρας οι εξομολογητές!
(Όσο για τις πασχαλίτσες, έχε υπόψη ότι είναι στυγνοί εκμεταλλευτές, διόλου αθώες και γλυκές. Αρμέγουν με το έτσι θέλω τις μελίγκρες.)
9:16 π.μ.
1.- Αφού σου αρέσουν τα μεγάλα σπίτια, δίπλα στη θάλασσα και με πολύ πράσινο κήπο..αγόρασε ένα, αυτό έκανα και γω! Μην το καταπιέζεις..
2 .- Η ανασφάλεια είναι κοινό χαρακτηριστικό των ωραίων γυναικών..
3.- Γουλιά και βαθειά αναπνοή..
4.- Μεγάλο λάθος να ανοίγεσαι σε διαπιστωμένους εχθρούς..Φοβού τους Δαναούς έστω και αν σου χαρίζουν τον ουρανό με τάστρα!! Πάντα σε απόσταση, έως το τέλος..
5.- Και επειδή πήγαμε αισίως στο τέλος.. μόνο με τον Χριστόδουλο δεν έχει ΤΕΛΟΣ..Προσφέρει εύκολα οικόπεδο μετά συγχωρήσεως... Διπλαρώστε τον!
12:59 μ.μ.
Μπορείς να χτίσεις ένα σπίτι μπροστά στη θάλασσα,αλλά χωρίς πράσινο..θα πρέπει να το κάψεις πρώτα :o
Ανασφαλής με σκληρούς φίλους..ισοφαρίζεις έτσι :p
Νερό μπορείς να πιείς κ με ποτήρι..αλλά κ σκυβοντας κάτω απ'τη βρύση :(
Το κλαδάκι είναι φτηνό κόλπο,,συνιστώ κάτι ανεκτίμητο..προς γκολντεν καρτ ;)
Αν δεν τρέμαμε το θάνατο, δε θα τον λέγαμε έτσι :)
Λέω να πηγαίνω
Ελπίζω να ξανάρθω
Νομίζω.
Αρκετά σε κούρασα :(
1:35 μ.μ.
Για το 4 η φραπελιά κάνει ή θα θεωρηθεί βλαβερό στην υγεία μας?
12:49 μ.μ.
να κι ένας ακόμη που φοβάται το θάνατο, το φόβο - ρίζα πηγή όλων των φόβων - γιατί όμως αγαπητή κουρούνα φοβάσαι και το νερό;
4:59 μ.μ.
Κυρλία μου τι θα γίνει με το επόμενο μπόστ σας? Μήπως τρώτε γαρίδες και πίνετε πρίμιουμ σταουτ με κρασί από φοινικόδεντρα, και έχετε ξεχάσει και εμάς τους φτωχούς άεργους, που μόνη χαρά που μας απόμεινε είναι να διαβάζουμε το μπλογκ σας?
10:39 π.μ.
nai ki ego auto elega. pu einai to epomeno post oeo.
10:04 μ.μ.
Εν ολιγης θα πρεπει να εισαι και ολιγον τι, ναρκισσος..τοσες μερες το ποστ που ειναι αφιερωμενο στην παρτη σου!!!!:-)))
2:56 π.μ.
Άπληστη, μπλόγκερ, νάρκισσος... όλα τα κακά έχει πια αυτή η Κουρούνα!
Ανώνυμος α΄
10:05 π.μ.
Για το #1, σας βλέπω να μετακομίζετε κατά τα μέρη μου!
Για την υδροφοβία, να το κοιτάξετε...μπορεί να σας φταίει κάτι άλλο ;-)
Φιλιά!
8:10 μ.μ.
Xαρήκαμε που μοιράστηκες τα όνειρα και τις ανασφάλειές σου αγαπητή Κουρούνα (γι αυτό έχεις το πρόβλημα με το νερό, δεν είσαι..γλάρος να πούμε ή ..πάπια!) ;)
4:07 μ.μ.
troll
egrapses!!!!
kourouna...oi perissoteroi tremoun to thanato...pida ta.
2:19 π.μ.
Το πιθανοτερο ειναι πως σε προηγουμενη ζωη πνιγηκες η σε πνιξανε....κανε καμια υπνωση και βιωνοντας το θα ξαλαφρωσεις. Κι αν δεν το πιστευεις, αυτο δεν αλλαζει σε τιποτα την αληθεια
2:52 π.μ.
Kuku-ru-kuku, ό,τι πεις εσύ!
Ανάδελφε:
1. Πώς δεν το είχα σκεφτεί ν' αγοράσω ένα; Θα το δρομολογήσω.
2. Τώρα εξηγούνται όλα...
3. Τα΄χω δοκιμάσει όλα, προκοπή δεν είδα (τώρα που το σκέφτομαι, ίσως με το Ούλτρεξ...).
4. Μα το ρητό δε λέει "έχε τους φίλους σου κοντά και τους εχθρούς σου ακόμα κοντύτερα";
5. Αυτός δεν τρώγεται με τίποτα!
Άβυσσε:
Κουρούνα οικοπεδοφάγος; Πού ακούστηκε;
Δυστυχώς οι φίλοι μου έχουν καρδιά-τριαντάφυλλο.
Κάτω από τη βρύση -έτσι πίνει η γάτα μου νερό.
Συμφωνώ και επαυξάνω για την γκόλντεν καρτ!
Drakouna, ειδική σ' αυτά είναι η κυρία Δρούζα. Αν ανοίξει μπλογκ μπορούμε να τη ρωτήσουμε.
Μάρκο, ιδέα δεν έχω για το φόβο του νερού. Ωστόσο, τη θάλασσα δεν τη φοβάμαι και μου αρέσει πολύ το κολύμπι στα άπατα.
Urfurshlaag, στο φούρνο το΄χω, όπου να΄ναι βγαίνει.
Keimgreek, βλ. απάντηση στον Urfurshlaag.
Τroll, έρχεσαι τρίτος και καταϊδρωμένος. Όλοι οι φίλοι μου με αποκαλούν ψώνιο και νάρκισσο.
Ανώνυμε, και πού είσαι ακόμα!
Αn-Lu, να΄ρθω εγώ εκεί να έρθεις εσύ εδώ;
Kατερίνα, πες τα χρυσόστομη! Άλλος λέει έχω πρόβλημα με το σεξ, άλλος με πνίξανε... το προφανές δεν είδαν.
M13, γαμώ το... ούτε σ' αυτό δεν είμαι πρωτότυπη!
Aνώνυμε, αν κάνω πως πάω για ύπνωση στην καλύτερη περίπτωση θα με πιάσουν γέλια, στη χειρότερη θα φουρκιστεί ο υπνωτιστής.
» Σχολιάστε Το Υπέροχο Τούτο Κείμενο