<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d8823282\x26blogName\x3d%CE%97+%CE%9A%CE%9F%CE%A5%CE%A1%CE%9F%CE%A5%CE%9D%CE%91\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://kourouna.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://kourouna.blogspot.com/\x26vt\x3d-6656590165348922955', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Σχόλια για το ελληνικό βιβλίο

Στα μπλογκ Ελληνική Λογοτεχνία και Βιβλιοφάγος διάβασα δυο σχόλια του Αύγουστου Κορτώ που μ΄ έκαναν και γέλασα πολύ.

Στην Ελληνική Λογοτεχνία:

Ερωτική Μπαλάντα Σ’ Έναν «Ξένο» Συγγραφέα

Τώρα π’ ανθίσανε τα μπλόγκ και πέσαν οι προσόψεις,
είναι σαφώς πιο δύσκολο το νήμα να διακόψεις
της του εκάστου αφήγησης – καλής, ή τετριμμένης,
και για ζητήματα πολλά γνώση βαθιά λαβαίνεις.

Τζάμπα καλέ ενημέρωση, δωρεάν δημοκρατία,
(κι ελευθερία, αγάπη μου, γλυκιά ελευθερία)
απ’ άνομα συμφέροντα εκδοτών, εφημερίδων,
που εκθρέφουν τους γραφιάδες τους ως σμήνη κατσαρίδων.

Και σοβαρά: κάποια σωστά λένε τα παραπάνω,
και στην ελεύθερη έκφραση τον τεμενά μου κάνω,
κι είναι καλό ό,τι γράφεται, γιατί μέσα απ’ τις
λέξεις το σύστριγγλο εξατμίζεται – αν ξες να τις διαλέξεις.

(Αν γράφεις πάλι απρόσεχτα, κακό του κεφαλιού
σου! Είναι σαν να εμπαίζεις με την άκρη του πουλιού
σου τη σκούπα την ηλεκτρική. Αν στ’ αποκεφαλίσει,
δε φταίει. Της φάνηκε βρωμιά, κι είπε να καθαρίσει).

Μα ας μην εκτροχιάζομαι. Εγώ ήθελα να είπω
γι’ αυτό το δώρο το ύπουλο, τον δούρειον τούτον
ίππο, που μπαίνει μέσα από τα μπλογκ τα τόσο
προσφιλή και μας ζαλίζει τ’ απαυτά μας και την κεφαλή.

Την νόσο την αγιάτρευτη: τη λένε συγγραφέα,
και πάσχει από τον εθισμό να γράφει λόγια ωραία
ή άσχημα. Ανάλογα. Το χάρισμά του, βλέπεις,
του το πολιορκούνε τα συμφέροντα της τσέπης.

Α, βέβαια! Τόση προβολή, τι νόμισες, δε βγάζει
το χρόνο ένα-δυο μύρια, δυο ρετιρέ στο Γκάζι;
Κι αν πεις τα περιοδικά και μια εφημεριδούλα
σ’ αφήνουνε παρά να πάρεις μέχρι Σπετσοπούλα.

Μα είναι, θα πεις, ατάλαντοι, τους λείπει η φαντασία!
Καλολογούν ατέρμονα, φλυαρούν χωρίς ουσία!
Τους βάζουνε στη μόστρα θείοι, γκόμενοι,
γιαγιάδες, αρχισυντάκτες, σύλλογοι, μασόνοι και παπάδες!

Γι’ αυτό – για δες το θράσος τους! Ρε, θέλουν να πουλήσουν!
Πια δε χορταίνουν οι αισχροί! Πια, πόσο να πλουτίσουν;
Και θέλουνε ν’ αρπάξουνε και την μπλογκοκουβέντα
σα να κερδίζεις πάστες και να θες και τη μερέντα!

Μα τι να πεις; Ανάξιοι. Γιδοτόμαρα. Χαμένα
κορμιά, που τα μηνύματα τα έχουνε χεσμένα.
Που δε νογάνε ντιπ από καθήκοντα ιερέως
που αν τ’ αγνοεί ο συγγραφεύς, να του κοπεί το πέος!

Πού ο Μπόρχες; Ε; Πού ο Κάφκα; Πού τα ζώα οι συγγραφείς μας!
Τους βάζει πλάι στον Προυστ ποτέ ή πλάι στον Τζόυς κανείς μας;
Ποτές! Θού Κύριε! Φτού κακά! Αυτός καλέ είναι τέρας ιερό!
Που εγώ, ειδικά, τον έχω ωσάν το φως της μέρας!

Ναι – βέβαια μην το πεις ποτέ σε κανά αυτί κακό,
του Τζόυς είχα προσπαθήσει κάτι στ’ αγγλικό
πρωτότυπο να το διαβάσω, κι είχα βαρεθεί,
και με τον Κάφκα μια βδομάδα είχα κοιμηθεί.

Όμως κι αυτός ο κερατάς! Μα, να μην έχει τέλος
μήτε ένα απ’ τα βιβλία του; Κι ο άλλος, με το μέλος
που του’ λειπε; Ο γκαβός καλέ, δεν ήτανε γκαβός
ο Μπόρχες; Μα το διάβασα, το’ λεγε η Κέιτ Μος

σε μια συνέντευξή της. Έχταχτος κι ο μακαρίτης!
Μάστορας στο διήγημα, στην ποίηση τεχνίτης!
Βέβαια, την αμαρτία μου να πω, δεν τον αντέχω,
μα είναι ποσότης τραγική, πρέπει να τον κατέχω!

Όπως τον Προυστ. Καλά, κι αυτός, μα τέτοιο αγκωνάρι;
Να θες για να τον κουβαλήσεις ειδικό ζωνάρι
για κήλες! Και κοιμήσης λίγο, μούχλας, πα-πα-πα!
Καλά έλεγε ο Κούβελας τον ποιητή λαπά!

Δεν έγραφε και ποίηση; Μα το’ ξερα, σου λέω,
εγώ διαβάζω γενικώς το κάθε τι ωραίο,
ιδίως το εισαγόμενο. Α, αγάπη μου, όλα
κι όλα,δε θα χαλώ τα μάτια μου με την κάθε καριόλα

την κακομοίρα, άθλια, την κάθε κυριούλα
που εκδίδει στην Ελλάδα. Εμένα, η ψυχούλα
μου είναι ταγμένη σε υψηλά συγγραφικά ιδεώδη,
κι όχι σε συμπατριώτισσες της Πάνια και της Θώδη!

Δεν πήγα φροντιστήρια, δεν πήρα λινγκουαφόν
για να το σπαταλάω στης Αθήνας το παρόν,
σε ποταπά προβλήματα, φτηνές ψευτο-αξίες.
Α, όχι! Εμένα μ’ αφορούν μόνον οι γαλαξίες

των πεθαμένων δημιουργών. Μ’ αυτούς, είμαι ασφαλής,
να μη φανώ χωριάτισσα, μη δείξω γι’ αφελής.
Κι αν δεν τους ξέρω απ’ έξω, ε, μωρό μου, τι να
κάνω; Εγώ κυρίως στην παραλία και στ’ αεροπλάνο

διαβάζω. Η ώρα να περνά – μα όχι με μελούρα
και με ποπ-κορν ελληνικό! Να μένει και
κουλτούρα, να’ χω να λέω μεθαύριο, σ’ ένα τέιο, σ’ ένα τίλιο
για Πιραντέλλο, μάτια μου, όχι για να ένα μήλο!

Γι’ αυτό, μην ασχολείσαι. Κλείσε τώρα τα ματάκια.
Κι αδιάβαστη κι αμάθητη και με ψιλο-νευράκια,
αν λες για ξένους και νεκρούς, θα πέφτεις πάνταμέσα.
Ποιος αδειάζει τώρα άμα είναι για Έλληνα μπουχέσα

και ζωντανό. Χέσ’ τους αυτούς. Δεν έχουν ενδιαφέρον.
Τους τρώει η μιζέρια τους, το εκδοτικό συμφέρον.
Χτύπα τους μόνο. Φτύνε τους. Πάτα τους σα σκουλήκια.
Αφού αυτοί είναι κατιμάς, κι οι ξένοι; Τεφαρίκια’’


Και στον Βιβλιοφάγο:

"αγαπητοί αναγνώστες,

σαν επαρχιώτης ως το μεδούλι πού'μαι, νιώθω την επιτακτική ανάγκη να προσθέσω το - απρόσκλητο ως ίωση, πιθανώς, και κατ'άλλους ίσως περιττό ή άκαιρο - σχόλιό μου πάνω στα απαξιωτικά γραφόμενα κι επιδεικτικώς βεδλυττόμενα της πεζογραφικής παραγωγής των ημερών μας.

για τον επαρχιώτη, λοιπόν, που, ότε φέρεται τοιουτοτρόπως θα'τανε καλό να τον λέγαμε και 'χωριάταρο', ισχύει αυτό που είχε ενσταλάξει μεγαλοφυώς ο αλτάν σε μια βινιέτα του΄ έδειχνε λοιπόν τσιγγάνα μάγισσα να διαβάζει την παλάμη τυπάκου τινός, προσπαθώντας ν'ανιχνεύσει την μελλούμενη ευτυχία του, κι αυτός της απαντούσε απερίφραστα: "δε μ'ενδιαφέρει η ευτυχία μου. μ'ενδιαφέρει η δυστυχία των άλλων."

είναι λοιπόν ανάγκη διακαής του χωριάταρου, και δη εκεινού που με αριστερά ή διανοητικά άλλοθι θαρρεί πως έχει απεκδυθεί της χωριαταρίλας του, να διατρανώνει κάθε τόσο την απαξίωσή του αν όχι την αποστροφή του απέναντι στα εντόπια προϊόντα διανόησης, λίγο-πολύ όπως οι προ εόκ δασμοσκλαβωμένοι έλληνες λαχταρούσαν ως πνοή θεού τα εισαγόμενα προϊόντα, πιστεύοντάς τα φύσει και θέσει και ποιότητι ανώτερα.

έτσι, είναι λογικό κι ως ένα σημείο συγκινητικό στην αφέλεια και την αξεστίλα του, να βλέπεις μεγαλοσχήμονες κριτικούς, πού'ναι δε στην πλειοψηφία τους κακοπληρωμένοι και μίζεροι, με άλλοτε άλλου βαθμού ερωτική δυσπραγία, με άλλοτε άλλης λύσσας ιδιότητες συγγραφέως/διανοουμένου μανκέ (και με προεξάρχουσα την χωριαταρίλα στη γραφή και το μένος των) να επιτίθενται στα εγχώρια συγγραφικά προϊόντα, εξυμνώντας λόγου χάρη σε εντιτόριαλ την τάδε μελέτη για τα πόμολα στη βασιλεία του Καρλομάγνου ή για τον καρκίνο ωοθηκών στις φώκιες όπως αυτός ποιητικά αποτυπώθηκε απ'τον ισλανδό ποιητή Ξύστ Ορκίντιασσον, ενώ παράλληλα τινάζουν λασποξερατά χλεύης κι αποτροπιασμού επί της ποταπότητος ημών/υμών των εν ελλάδι γραφόντων κι εκδιδομένων (τους οποίους συχνά, μέσα στο παραλήρημά τους οι έρμοι, φαντάζονται ως αμύθητα πλούσιους χάρη σε τιποτένια βιβλία, και με ζωές πιθανώς αστέρων του χόλλυγουντ, χαρισμένες από την σκανδαλώδη ευμάρεια και τα σατανικά πι-αρ με την κοινωνική αφρόκρεμα).

ωστόσο κι η χωριαταρίλα έχει τα όριά της. δεν είναι δυνατόν ένα περιοδικό που, όπως όλα σχεδόν τα λογοτεχνικά περιοδικά, ουδέν κοινωνικό εμβαδόν και έρμα διαθέτει στα πλήθη των αναγνωστών, ένας περιφρονημένος εδρόσπογγος που επιζεί χάρη στη διαφημιστική ελεημοσύνη των εκδοτών και την παραγωγή των συγγραφέων, να φκιάνει προλόγους οίησης που μήτε οι νομπελήδες κι οι γκονκούρηδες δε θα τολμούσαν να εκδηλώσουν.
κάποια στιγμή, πρέπει και σ'αυτή την καψερή τη χώρα να γίνει νόμος μεταξύ των βιβλιοφάγων, έστω, η αυτονόητη, αξιωματική θέση πως το είδος των βιβλίων που διαβάζεις δεν σε κάμνει κοινωνικώς ανώτερο (με προνόμια ταξικά σχεδόν) οργανισμό, αλλά είναι απλώς ζήτημα επιλογής/διάθεσης του χρόνου σου, προς τέρψιν, πρωτίστως, και προς διαφώτισιν, άμα και τύχει.

απολογούμαι για τη δριμύτητα, ωστόσο, προσπαθώντας επί έτη πολλά ν'αποξέσω απ'τον ψυχισμό μου τα χούγια του χωριάτου, διαολίζομαι να βλέπω την τρισχειρότερη χωριατιά να ενδύεται χλαμύδα πορφυρά.

αύγουστος κορτώ"

11:40 π.μ.
Blogger zepos είπε και ελάλησε...

"Δεν έγραφε και ποίηση; Μα το’ ξερα, σου λέω, εγώ διαβάζω γενικώς το κάθε τι ωραίο, ιδίως το εισαγόμενο. Α, αγάπη μου, όλα
κι όλα,δε θα χαλώ τα μάτια μου με την κάθε καριόλα την κακομοίρα, άθλια, την κάθε κυριούλα
που εκδίδει στην Ελλάδα.
Εμένα, η ψυχούλα
μου είναι ταγμένη σε υψηλά συγγραφικά ιδεώδη,
κι όχι σε συμπατριώτισσες της Πάνια και της Θώδη!"....


Αντί να σχολιάζω ..με προλαβαίνει με το παραπάνω "κομμάτι" ο ξεκαρδιστικός Αύγουστος. Tα είπε όλα!!    



1:52 μ.μ.
Blogger Idάκι είπε και ελάλησε...

Ειδικά το έμμετρο είναι ακριβώς ό,τι σκέφτομαι για αυτούς τους ανθρώπους στους οποίους απευθύνεται. Έμπαινε Άυγουστε!!    



10:59 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Στα μπλογκ Ελληνική Λογοτεχνία και Βιβλιοφάγος διάβασα δυο σχόλια του Αύγουστου Κορτώ που μ΄ έκαναν και γέλασα πολύ
-----------------
Kι εγώ πάλι, διαβάζω αυτά που γράφει ο ίδιος με το ψευδώνυμο Artois στο blog του και ξερνάω...
Τα βγάζεις πέρα με τους διπρόσωπους;    



11:02 μ.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Καλά, το στυλ του Artois σου θυμίζει Αύγουστο Κορτώ; Ή θεωρείς ότι ο Κορτώ ό,τι έχει να πει χρειάζεται μουτσούνα για να το πει; Γελάσαμε κι απόψε!

Άσε που ο Αρτουά είναι η Κατσαρίδα, που η Κατσαρίδα είμαι εγώ, που εγώ είμαι ο Jago, που ο Jago είναι .... (συμπλήρωσε κατά βούληση).    



11:26 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Να γελάς... Καλό κάνει.
Γιατί όμως το στυλ του ενός ψευδώνυμου να θυμίζει τον άλλο ψευδεπώνυμο;
Είναι δύσκολο να γράψει κάποιος με διαφορετικό στυλ;
Ο Κορτώ και ο Αrtois είναι ένα και το αυτό πρόσωπο....... Στα μπλόγκια τό'χουν τούμπανο κι αυτός κρυφό καμάρι.
Όπως και Κατσαρίδας με Λαπούτα είναι ένα σώμα μια ψυχή.    



11:28 μ.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Ιανέ, μια και κωλοτρίβεσαι για εκμυστηρεύσεις, πάρε να΄χεις: δεν πιστεύω ότι ο Αύγουστος Κορτώ είναι ο Αρτουά. Επίσης δεν πιστεύω ότι ο Κατσαρίδας είναι ο Jago. Και τους δύο τους θεωρώ ικανούς να βγουν και να κράξουν με την αληθινή ταυτότητά τους, χωρίς μουτσούνες.    



11:28 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Κι όσο για το αν ο Κορτώ χρειάζεται μουτσούνα για να πει κάτι, η απάντηση είναι απλή......
Φοράει ήδη μια μουτσούνα σαν Κορτώ.
Δεν του είναι δύσκολο να φορέσει δεύτερη μουτσούνα πάνω στην άλλη.    



11:29 μ.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Δεν είναι κρυφό ποιος είναι ο Κορτώ, Ιανέ. Εσύ πάλι ποιος είσαι, ρε παιδάκι μου;    



9:04 π.μ.
Blogger zepos είπε και ελάλησε...

Στα μπλοκς διαβάζουμε και κρίνουμε τα γραφόμενα και οχι τον γράφοντα.. Τι σημασία έχει ποιός είναι πίσω από το ψευδώνυμο; Σε όποιο σχόλιο δεν συμφωνείς το λές αν θέλεις φυσικά και λες και το γιατί, δηλαδή λες και την γώμη σου. Το να παριστάνεις τον αστυνόμο Μπέκα...χωρίς λόγο ...    



12:11 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Και η σοφή κουρούνα, αφήνοντας το ερώτημα "Δεν είναι κρυφό ποιος είναι ο Κορτώ.Εσύ πάλι ποιος είσαι, ρε παιδάκι μου;", κερδίζει για μια ακόμα φορά τις εντυπώσεις. Ζήτωωωωωωωωωω!!!!!!
Αποσιωπά βέβαια το γεγονός ότι τα 2 επόμενα σχόλια τα έφαγε η κουρουνομαρμάγκα.
Αν είναι να κερδίσουμε τις εντυπώσεις, τι ψυχή έχουν 2 σχόλια;    



12:53 μ.μ.
Blogger a.c. είπε και ελάλησε...

(κακώς συγχύζομαι βέβαια, αλλά δεν πάει άλλο αυτό το κακό).

προς αποφυγήν λοιπόν περαιτέρω παρεξηγήσεων.

είναι εύλογο, ψευδωνυμάς και ταχυγράφος όπως είμαι, να μου αποδίδεται ένα μπλογκ φιλοπαίγμονος κι ερωτοκεντρικής διάθεσης.

έχω χειριστεί εσφαλμένα την δημοσιότητα που έλαβα στο παρελθόν (τούτο πρόκειται βεβαίως περί απλής παραδοχής, και ουχί απολογίας - δεν οφείλω απολογίες σε κανέναν κερατά).

επίσης, όσοι θεωρούν την πολύπλαγκτη ελληνική γλώσσα προϊόν οίησης ή διπροσωπίας, προφανώς ζούνε στην ελλάδα των συνταγματαρχών/καθαρολόγων, ή είναι ματαιωμένοι αριστεροί και ψευδομπολσεβίκοι με πιστωτικές κάρτες του μπαμπά. (διαβάστε χατζιδάκι και θα καταλάβετε).

χώρια που το κύκλωμα, το όποιο κύκλωμα εν ελλάδι, είναι τόσο μικρό, που είναι αστείο να φαντάζεται κανείς βυζαντινισμούς και πισώπλατα. καλέ μου ιανέ, αν είχα ανάγκη από καινούρια πρόσωπα δε θα τα'κανα με προσωπικό κόστος - τη στιγμή που μήτε έι-ντι-ες-ελ διαθέτω. θα'βαζα έναν απ'τους δόλιους και αργυρώνητους εκδότες των σατανικών συμπλεγμάτων να μου τα τυπώσουν ιδίοις εξόδοις και ιδίαις δυνάμεσι.

α, και για να μην αντιφάσκω κιόλας, είχα κι ένα άλλο ψευδώνυμο για ένα χρόνο, όντως - υπήρξα η αδριανή μπέρταχα στην αθηναϊκή βερζιόν του τάτλερ, βημαλάιφ. αυτά.    



1:54 μ.μ.
Blogger a.c. είπε και ελάλησε...

(και με τον κίνδυνο της ομφαλοσκόπησης/κατάχρησης φιλοξενίας, ή και για ολίγη ουρανόπεμπτη ελαφρότητα, προς ανταπόδωσιν της αβρότητος, γλυκειά κουρούνα, και τη σιγή - είθε! - των μοχθηρών χειλέων, ιδού αντίδωρον).

"για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή..."


Κι άντε – σου λέω πως δε θες τον ήλιο να γυρίσεις
(πήρες καλό αντηλιακό, με όλες τις εγκρίσεις
γιατρών και φαρμακοποιών). Μα θες ν’αλλάξεις κάτι,
να κάνεις μια επανάσταση, να μπεις σε κάποιο μάτι.

(Κι αυτό ακόμα, θεμιτό. Είμαστε τόσο αστεία
πλάσματα, που πιστεύουμε πως η όλη συγκυρία
του μπιγκ-μπανγκ-μπουμ εγέντο για να δημιουργηθούμε
κι ώστε εδω νά τώρα έμμετρα μαζί να στιχουργούμε).

Μάθημα πρώτο: βασικό: ως και το πιο γελοίο
πονηματάκι του μυαλού, αξιέπαινο ή αχρείο,
θέλει δουλειά. Δουλειά πολλή. Γιατί όσο τα μπλόγκια
γράφονται, δεν ακινητούν του χρόνου τα ρολόγ(κ)ια.

Οπότε αν είσαι άεργος, ή άνεργος, ή θύμα
φριχτό των περιστάσεων, αν σου’χει τύχει κρίμα
κι απόλυση – μαράζωμα της τσέπης σου εν γένει
και τρέχουν οι λογαριασμοί κι ο μήνας σου δε βγαίνει,

σταμάτα. Είναι ψεύτικο το ευρώ το γαμημένο,
στο λέω εγώ που το ποθώ και δεν το προλαβαίνω.
Θέλει οχτάωρα πολλά, αν θες να το προφτάσεις,
τόσα, που δε σου μένει πια καιρός για επαναστάσεις.

Και πες πως θες! Πως πείσμωσες! (Κακό του κεφαλιού σου,
μα λέμε τώρα). Θες λοιπόν, με του χρυσού μυαλού σου
τα προϊόντα τα λαμπρά τον κόσμο αυτό ν’αλλάξεις.
Μάθημα δεύτερο λοιπόν: άνοιξε να κοιτάξεις

κανά βιβλίο ιστορικό, και δες: των οροσήμων
της ανθρωπότητος, γονείς δεν είναι των διασήμων
τα λόγια μιλητά ή γραπτά. Είναι μονάχα το αίμα
όσων στα χέρια πιάστηκαν. Ό,τι άλλο είναι ψέμα

που λέμε οι θρασύδειλοι, στο χρήμα οι φασκιωμένοι,
μιας κι ο καιρός απ’τό’να αυτί μας μπαίνει και μας βγαίνει
κι είναι πολύ γλυκιά η ζωή, κι ο θάνατος μαυρίλα,
και μέχρι και στη λαϊκή πανάκριβα τα μήλα!

Μάθημα τρίτο το λοιπόν: πάρε στυλό να γράφει
και γράψε πως επιφανών τα έργα και οι τάφοι
είχαν δουλειά από πίσω τους. Το κάθε τι μεγάλο
δε βγαίνει με ψευδώνυμο που’φαγες από Γάλλο

ούτε με κράξιμο διαρκές, ούτε με πασατέμπο,
- είτε στιχάκια γράφεις ή βιογραφείς τη Βέμπο -
θέλει δρωτάρι ποταμό΄ οχτάωρο και ούτε
κι αυτό αρκεί. Θέλει γκασμά στο σπίτι, στον κομπιούτερ,

γιατί αλλιώς οι άχρηστοι, πώς να φιλοσοφούμε
περί υψηλών ιδανικών, άπαξ κι αφού πλυθούμε
και πιούμε πρωϊνό καφέ, αντί για ρουχαλάκια
φοράμε την πιτζάμα μας κι αρκουδοπαντοφλάκια;

Βρες, φίλε μου, μια άκρη αν δε σε βαστούν τα πόδια
(‘τοιμάσου βέβαια να ζευτείς στο κάρο με τα βώδια:
τους πειναλέους του πνεύματος. Τέτοιος είμαι κι εγώ
και δε θα χρειαζόμουνα μπλόγκι για να στο πω

ή για να δεις τα μούτρα μου. Θαρρώ πως τα προσέχω,
κι ας είμαι τέρας καπνιστής. Από ουσίες απέχω
[κυρίως από εισπνεόμενες – από άλλες, ό,τι θες,
μουρλόχαπα, αντιβίωση, κι ένα βουνό καφές]).

Μα τούτα τα προσωπικά δεν έχουν σημασία.
Αν θες κάτι να κάνεις βρες κι εσύ την όποια ουσία
και τάξου στο κυνήγι της. Και άλλο μη με πρήζεις.
Έχω δουλειά επείγουσα κι εσύ καιρό να ελπίζεις.    



2:20 μ.μ.
Blogger zepos είπε και ελάλησε...

Το κάθε τι μεγάλο
δε βγαίνει με ψευδώνυμο που’φαγες από Γάλλο,
ούτε με κράξιμο διαρκές, ούτε με πασατέμπο


Τώρα να πω και γω ένα φχαριστώ στον ιανό,
που τσίγκλησε τον κορτό,
και από σπόντα πήραμε και μεις οι ανίδεοι, μια γεύση από κουλτούρα, ακριβή, δυσεύρετη στις νήσους της ασωτείας!!    



6:31 μ.μ.
Blogger artois είπε και ελάλησε...

Axtapos είπε ... Στα μπλοκς διαβάζουμε και κρίνουμε τα γραφόμενα και οχι τον γράφοντα.. Τι σημασία έχει ποιός είναι πίσω από το ψευδώνυμο; Σε όποιο σχόλιο δεν συμφωνείς το λές αν θέλεις φυσικά και λες και το γιατί, δηλαδή λες και την γώμη σου. Το να παριστάνεις τον αστυνόμο Μπέκα...χωρίς λόγο ....

Ξεκινώντας με φαρδιά πλατιά προσυπογραφή του σχολίου, αρχίζω να μετράω κρατούμενα. Διακινδυνεύοντας την εγκυρότητα της προσυπογραφής μου, αφού δεν θα αντισταθώ στον πειρασμό να υποδυθώ για λίγο τον ήρωα του Μαρή.

Κρατούμενο ένα:
ο αεικακάριστος λυσσώδης εμμονοληπτικός με τα διάφορα αρχαιοπρεπή νικς, πρέπει να είναι κάποιος αρχαιολαλάς που οργίστηκε από την 1η μου αναφορά στους γραφικούς άμα τε και εγχειρήσιμους (ναι ναι, το η με ήτα) ομοθρήσκους του. Κρατώ το γένος που υποβάλλει, γιατί μπορεί να πρόκειται και περί μιας δυσενδοκρινικής δορυκρατούσας ιέρειας.
[ιστορικό ντοκουμέντο: έχω παρακολουθήσει διαδικτυακό καυγά μεταξύ αντιμαχομένων οπαδών διαφόρων αρχαιοαιρέσεων όπου η πιστή του ενός γκρουπούσκουλου απείλησε τον πιστό ενός άλλου ομοίου με το αμίμητο "Το δόρυ της Παλλάδος θα σε λιώσει!". Δέκα μέρες μας πήρε να στεγνώσουν τα δάκρυα από τα γέλια.]

Μέχρι εδώ τίποτα το αξιοσημείωτο – όλοι με τις εμμονές μας ζούμε και πολλοί μάλιστα τρεφόμαστε απ’ αυτές, δημιουργικά ή όχι δεν είναι του παρόντος. Το πρόβλημα με τον αμβλύνοο ξεκίνησε από τότε που η σκέψη του ακολούθησε μια δαιδαλώδη διαδρομή στην οποία φαίνεται πως χάθηκε οριστικά (η σκέψη του). Άρχισε να σπέρνει σε διάφορα μπλογκς την βεβαιότητά του ότι ο artois είναι ένα προσωπείο του Αυγούστου, μετά το ανακύκλωσε έτερος φρυγανοποιημένος κωμικοτραγικός εκ Σκωτίας και έκτοτε ο αρτουά δέχεται αμφοτέρωθεν λεκτικές επιθέσεις. Πιθανολογώ ότι πρόκειται για το ίδιο χυδαιογόνο λαγωνικό που άνοιξε σχετικό μπλογκ.

Δεν το έκανα θέμα, ακριβώς για να μην αναπαράγω μια "φήμη" που, ίσως, ο εν αγνοία του "εμπλεκόμενος" μπλόγκερ Α.Κ. θεωρούσε προσβλητική. Το ότι ο ανίδεος και αθώος μπλόγκερ συμβαίνει να είναι ένας γνωστός συγγραφέας, δεν μέτρησε καθόλου για μένα - όλοι είμαστε ίσοι ενώπιον του blogspot. Διέγραφα, λοιπόν, κάθε σχόλιο που αφορούσε σ’ αυτή την εκφρασμένη υπόνοια. Αν το κάνω τώρα, είναι γιατί οδηγήθηκα εδώ από τις πολλές επισκέψεις που βρήκα στον μετρητή μου από το μπλογκ της κουρούνας. Αφού η κουρούνα επέτρεψε να συντηρηθεί μια τέτοια "συζήτηση", ας μην κάνω πως δεν το είδα.

Κρατούμενο-απορία δύο:
Εσείς Κουρούνα πιστεύετε ότι ο artois χρειάζεται μουτσούνα για να πει αυτό που θέλει; Γιατί τον εξαιρείτε;

Εκτός αν ξιπάζεστε δικηγορώντας μόνον για επωνύμους συναδέλφους σας. Κατανοητόν, αλλά ομολογώ ότι σας έκοβα για λιγότερο "κοινωνική".

Kρατούμενο τρία:
a.c. είπε φιλοπαίγμονος κι ερωτοκεντρικής διάθεσης

a.c., χαίρομαι που διαγνώσατε τις προθέσεις του Observer. Δεν θα μπορούσα να το περιγράψω καλύτερα. Μου επιτρέπετε να το χρησιμοποιήσω ως υπότιτλο;

Aλλά γιατί σας συγχύζει αυτό; Εγώ σας κόβω και για φιλοπαίγμονα και για ερωτικό.

Κρατούμενο τέσσερα:
Axtapos Νομίζω πως αξίζουν και σ’ εμένα εύσημα για την συμμετοχή μου στην μπλογκοκουλτούρα σου. Αφού από εμένα εμπνέεται ο ianos.
Κορδώνομαι να μαθαίνω ότι συμβάλλω στην αύξηση του αναγνωστικού κοινού του Α.Κ. Δεν είσαι ο πρώτος που το ομολογείς. Ο συνεργάτης του observer παρτουά αγόρασε ΟΛΑ τα βιβλία του Α.Κ.

Aπογοητευτικό έως απελπιστικό: Αντί να διαβάζουν τα μπλογκς που νομίζουν ότι ανήκουν σε κάποιον συγγραφέα, διαβάζουν τα βιβλία που νομίζουν ότι ανήκουν σε κάποιον μπλόγκερ!

Γι αυτό πολλοί μπλόγκερς την έχουν ψωνίσει κανονικά και νομίζουν ότι συγγραφούν και άλλοι τόσοι εκδότες νομίζουν ότι εξασφαλίζουν σίγουρη πελατεία, ικανή να καταναλώσει την 1η έκδοση.

Γιατί όπως την είδανε τα περιπεπλεγμένα
μπλόγκερς, λειψοί και συγγραφείς γίνανε όλα ένα.

Κι έτσι μετά το σινεμά των ασχετοproducers
έχουμε το φαινόμενο των εκδοτών των users

της μίας χρήσεως of course, εκ του διαδικτύου.
Τουτέστιν είναι χορηγοί πλήρους μεσονυκτίου


Κρατούμενο πέντε:
Το μέτρο σας θέλει δούλεμα, a.c.
Σε ό,τι αφορά στο "ισόκωλον" των στίχων


Κουρούνα αν θέλεις ενοίκιο για την κατάληψη του ημιστεγασμένου χώρου σου, ευχαρίστως να στο καταβάλλω.

Υποθέτω δε, πως εννόησες για ποιο λόγο κάποιοι αποφεύγουν να "εκτεθούν" με την αστυνομική τους ταυτότητα στα μπλογκς τους. Εκτός του ότι δεν έχουν εμπορικούς λόγους να προβάλλουν την επωνυμία τους, το σκέπτεσαι τι έχει να γίνει αν πέσουν στην δυσμένεια κάποιων ψυχωσικών σαν αυτούς τους δύο που "καταδιώκουν" τον artois?

Με την καλησπέρα μου και με πανηγυριώτικη διάθεση, λόγω του εορτασμού της πολιούχου μας.


υ.γ. Μετά την έκταση που, παρά τη θέλησή μου πήρε αυτό το θέμα, θα αναγκασθώ να το μεταφέρω και στον observer.    



7:33 μ.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Ιανέ, καλέ μου φίλε, εδώ μέσα το μόνο σχόλιο που έχει σβηστεί ήταν ενός πικραμένου που τον παράτησε η καλή του και δημοσίευσε το τηλέφωνό της. Κατά τα λοιπά, ούτε τα λιβανιστικά σχόλια σβήνω (φτιάχνομαι, ρε παιδί μου), ούτε τα υβριστικά (ξεσηκώνεται το Κουρουνολόμπι και ξαναφτιάχνομαι). Επομένως, ή ψέματα λες για τα σχόλια που -και καλά- σβήστηκαν, ή σ΄έφαγε ο μπλόγκερ. Όπως και να΄χει, ο δρόμος είναι ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα. Άφρισε ελεύθερα.    



7:38 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

@Artois:
Tί? Τσάμπα φορτώθηκα με ένα κάρο βιβλία???    



7:55 μ.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Κρατούμενο-απορία δύο:
Εσείς Κουρούνα πιστεύετε ότι ο artois χρειάζεται μουτσούνα για να πει αυτό που θέλει; Γιατί τον εξαιρείτε;


Artois,δεν έγραψα ποτέ ότι είναι κακό να γράφεις με μουτσούνα. Μόνο ότι για τους δυο συγκεκριμένους πιστεύω πως δεν έχουν ανάγκη μια μουτσούνα αν θελήσουν να κράξουν. Για σένα τι να γράψω; Ούτε ξέρω ποιος είσαι, ούτε μπορώ να φανταστώ, ούτε με νοιάζει κιόλας.

Εκτός αν ξιπάζεστε δικηγορώντας μόνον για επωνύμους συναδέλφους σας. Κατανοητόν, αλλά ομολογώ ότι σας έκοβα για λιγότερο "κοινωνική".

Μη μου χαλάς τη φτιάξη, βρε Αρτουά. Πάνω που τα΄χα όλα έτοιμα για την προώθησή μου από τον Κορτώ, ήρθες και με ξεσκέπασες...

Κουρούνα αν θέλεις ενοίκιο για την κατάληψη του ημιστεγασμένου χώρου σου, ευχαρίστως να στο καταβάλλω.

Δε θέλω ενοίκιο. Αν μπορείς όμως να μου στείλεις μερικά βιβλία, δε λέω όχι.

Υποθέτω δε, πως εννόησες για ποιο λόγο κάποιοι αποφεύγουν να "εκτεθούν" με την αστυνομική τους ταυτότητα στα μπλογκς τους. Εκτός του ότι δεν έχουν εμπορικούς λόγους να προβάλλουν την επωνυμία τους, το σκέπτεσαι τι έχει να γίνει αν πέσουν στην δυσμένεια κάποιων ψυχωσικών σαν αυτούς τους δύο που "καταδιώκουν" τον artois?

Artois, επανάληψη: δεν υποστηρίζω ότι πρέπει να γράφει κανείς με την αστυνομική του ταυτότητα -παρότι εγώ το έκανα για να προβάλλω την επωνυμία μου και να πλουτίσω.

υ.γ. Μετά την έκταση που, παρά τη θέλησή μου πήρε αυτό το θέμα, θα αναγκασθώ να το μεταφέρω και στον observer.

Με τις ευλογίες μου. Να με αναφέρεις, ε; Να αυξηθεί η δημοτικότητά μου.    



7:58 μ.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Και έπειτα απ΄όλα αυτά, Αύγουστε, ευχαριστώ πολύ για το αντίδωρο!    



8:04 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

@ κουρούνα: Αφρίζει το ΤΙDE και το ΟΜΟ. Όχι εγώ.
Και πριν μιλήσεις για υβριστικά σχόλια, δείξε μου μια βρισιά που έγραψα.

@ Artois: Έστειλα επισκέπτες στο αραχνιασμένο blog σου.
Τυχεράκια.

@ Α.Κ : Ο ίδιος ο Artois συντηρεί την φημολογία από blog σε blog ότι είναι ο Α.Κ. Μάλλον ψάχνει για γκόμενα. Αν δεν κατασκεύασες τον Artois εσύ, τόσο το καλύτερο για σένα.    



8:09 μ.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Ιανέ, ξεκόλλα. Δεν έγραψα ότι έστειλες υβριστικό σχόλιο. Έγραψα ότι δεν σβήνω ΠΟΤΕ σχόλια, ούτε λιβανιστικά, ούτε υβριστικά.

Αυτό που έγραψες για αναζήτηση γκόμενας πάντως έχει κάποια αλήθεια. Όμως όχι ειδικά για τον Αρτουά. Γενικώς, όποιος έχει γκόμενα/γκόμενο ν΄ ασχοληθεί, δεν κάθεται να γράφει μαλακίες στο Διαδίκτυο (καλή ώρα).    



8:15 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Θες να τα φτιάξουμε;    



8:17 μ.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Ιανέ, ναι! Επιτέλους... Δεν πήγαν χαμένοι τόσοι κόποι.    



8:25 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Συναντήθηκαν στα σχόλια.
Ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος.    



8:34 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Αύγουστε είστε πολύ όμορφος.

Κοκκίνησα :)    



8:48 π.μ.
Blogger zepos είπε και ελάλησε...

Κρατούμενο τέσσερα:
Axtapos Νομίζω πως αξίζουν και σ’ εμένα εύσημα για την συμμετοχή μου στην μπλογκοκουλτούρα σου. Αφού από εμένα εμπνέεται ο ianos


Οχι οτι οφείλω τίποτε και σε κανένα αλλά ειλικρινά δεν υποψιαζόμουνα καν την ύπαρξή σας μεσιέ, πως να σας δώσω βραβεία!!Ούτε του Αυγούστου (οχι του μήνα βεβαίως-βεβαίως), ούτε του ιανού. Η αναφορά μου στους δυό έγινε μετά την ανάγνωση. Όσο για το δικό σας χωράφι..δεν το επισκέφτηκα ακόμη..΄θα επανορθώσω συντόμως και ας μας ονομάσουν "καθαριστές αραχνιασμένων χώρων" ..    



11:40 π.μ.
Blogger artois είπε και ελάλησε...

axtapos μην πας ακόμα. Να συγυρίσω πρώτα.

Κουρούνα, είναι αλήθεια πως δεν έχω γκόμενα, δεν είχα ποτέ μου.


Ιανέ, το ξέρεις πως ψεύδεσαι. Ξέρεις πως είναι ελάχιστα τα μπλογκς στα οποία σχολιάζω από καιρό σε καιρό, όπως και από καιρό σε καιρό γράφω στον οbserver γιατί ξοδεύω αλλού τον ιντερνετικό χρόνο μου. Έχω άλλα μπλογκς για να κάνω αυτό που μου αρέσει. Εκτός συναφιού και μακριά από το αγριεμένο πλήθος.
Και για κακή σου τύχη, συμβαίνει να είναι αμιγώς λογοτεχνικά, πράγμα που σημαίνει πως, σε αντίθεση με σένα, σέβομαι ότι έχει σχέση με το χώρο. Την "φήμη" που έσπειρες δεν την συντήρησα ποτέ - διαγράφω κάθε σχετικό σχόλιό σου, μαζί με τα λινκς που δίνεις, ούτε ποτέ σου απάντησα. Το κάνω εδώ, πρώτη φορά, γιατί η κακοήθειά σου καλπάζει.

Χρειάζεσαι επειγόντως αγιασμό. Στην επόμενη ιεροπραξία που θα παραστείς ζήτησε να σε ψεκάσουν με μπόλικο αλατόνερο. Μετά πες να σου τραβήξουν κι έναν εξαγνισμό στο πληκτρολόγιό σου και κάνε και μια δέηση.

Σου αντιγράφω μία πρόταση για να μην ψάχνεις πού και σε ποιο θεό θα δεηθείς. Την βρήκα σε ένα από τα σάιτ των διαφόρων γκρουπούσκουλων:

Για παράδειγμα αν ήμουν στην θέση σου, μετά από καυγά θα έκανα δέηση στον Άρη. Θέλω να πω πως το τυπικό του πολυθεϊσμού προϋποθέτει καταρχήν την έκφραση της στιγμής. Του συγκεκριμένου χωροχρόνου. Δεν μπορείς να κάνεις Ποσειδωνία στο σαλόνι σου όπως δεν μπορείς να λατρέψεις την Εστία στην προβλήτα. Γι αυτό και το κάθε τελετουργικό έχει το δικό του βασικό τυπικό που μέσω των συμβόλων και των αισθήσεων οδηγάει στην γνώση της στιγμής. αν ξερουμε που να απευθυνθούμε σε ποιά δύναμη τότε ξέρουμε και την αιτία. Αν δεν έχουμε σπίτι δεν θα λατρέψουμε ποτέ την εστία και αν δεν έχουμε δέντρα θα ξεχάσουμε την Άρτεμη. Να σας πω πως έχω μείνει έκλπηκτος απο απουσία ιεροπραξιών σε μύριους όσους θεούς; Που είναι η Δήμητρα, Παν, Άρτεμης Αιολος, ποιός απο εμάς πήγε και λάτρεψε τον πηνειό, τον Αλφειό, την νύμφη του κήπου του;

Aπορία: εγώ που έχω κήπο έχω και νύμφη; Kαι γιατί μου κρύβεται και δεν την έχω δει ποτέ μου;    



11:47 π.μ.
Blogger artois είπε και ελάλησε...

Kουρούνα, μόλις διαπίστωσα ότι ο "ιανός" κάνει λογκ ιν στο μπλογκ σου με το url του observer. Μια ακόμα απόδειξη της κακοήθειάς του.

Υποθέτω ότι τώρα που γνωρίζεις την "πλαστογραφία" θα διαγράψεις το λινκ από το νικ του.    



3:06 μ.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Αrtois, δεν ξέρω πώς διαγράφεται το λινκ από ένα νικ. Αν ξέρεις, πες μου και θα το κάνω. Αν εννοείς να σβήσω τα σχόλια του Ιανού, έχω γράψει ότι σχόλια δε σβήνω. Εξάλλου δίνεις και συ διευκρινίσεις για το λινκ που χρησιμοποιεί, οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να σε μπερδέψει κάποιος μ΄ εκείνον. Καταλαβαίνω ότι έχετε προϊστορία με τον Ιανό. Θα σε παρακαλέσω, λοιπόν, να μεταφέρετε τη διαμάχη σας στο δικό σου μπλογκ ή όπου αλλού συναντιέστε.    



7:07 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Oυάου    



1:00 π.μ.
Blogger artois είπε και ελάλησε...

Καλή μου κουρούνα, σου λέει κάτι το "κερατάς και ζημιωμένος";

Aν ξεχνάς γρήγορα, πήγαινε στην αρχή των σχολίων σου. Εκεί θα διαπιστώσεις ότι δεν είμαι εγώ που μετέφερα οτιδήποτε στο μπλογκ σου. Μήπως θα έπρεπε να το είχες σκεφτεί νωρίτερα και να το είχες πει σ’ αυτόν που το έπραξε;

Aν όχι για λόγους δικαιοσύνης, τουλάχιστον για τα προσχήματα περί νοημοσύνης.

Δεν είμαι εγώ που μπήκα σε ένα άσχετο ποστ για να επιτεθώ σε κάποιον άσχετο και με το μπλογκ και με το ποστ. Σου εξήγησα ότι είδα επισκέψεις από το πλαστογραφημένο λινκ του συνομιλητή σου. Γι αυτό και μόνον μπήκα, δεν θυμάμαι να σε έχω επισκεφθεί άλλοτε.

Και είναι, τουλάχιστον, περίεργο να δέχεσαι την πλαστογραφία του, να του δίνεις αέρα ανοίγοντας μαζί του διάλογο πάνω στα κακοήθη του σχόλια και να ενοχλείσαι μ’ εμένα που αναγκάστηκα να απαντήσω.

Και ησύχασε... απλώς σχολιάζω σε έναν χώρο που διαθέτεις γι αυτό το σκοπό. Για την διαμάχη χρειάζονται δύο κι εγώ κονταροχτυπιέμαι μόνον με ανθρώπους που υπολογίζω - ποτέ με ιντερνετικές περσόνες. Μία τέτοια είναι και ο "ιανός" και δεν τον έχω συναντήσει πουθενά αλλού.    



2:23 π.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Mάλλον να επαναπροσδιοριστεί ξανά η χρήση του ρήματος γαργαλάω για να γελάσω

;-p    



3:12 μ.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Δε βαριέσαι, βρε NPL. Άλλοι γελάνε με τους ΑΜΑΝ, άλλοι με το Σεφερλή, εγώ γέλασα με το ποίημα του Κορτώ. Θα μπορούσα να γελάω βλέποντας ανθρώπους να σκοντάφτουν και να σπάνε τα μούτρα τους, οπότε μάλλον σε καλό δρόμο βρίσκομαι.    



12:51 μ.μ.
Blogger Μαύρος Γάτος είπε και ελάλησε...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.    



12:53 μ.μ.
Blogger Μαύρος Γάτος είπε και ελάλησε...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.    



10:49 μ.μ.
Blogger Μαύρος Γάτος είπε και ελάλησε...

Όπως ήδη το κάνατε, εμμέτρως, a.c.,
(ποτέ δεν θα σάς μπέρδευα, π.χ. με τον w.c.)
Να σχολιάζετε στα blog με το δικό σας στυλ
και δεν θα σάς περνά κανείς για άλλoυ to προφίλ!    



» Σχολιάστε Το Υπέροχο Τούτο Κείμενο