<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://draft.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d8823282\x26blogName\x3d%CE%97+%CE%9A%CE%9F%CE%A5%CE%A1%CE%9F%CE%A5%CE%9D%CE%91\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://kourouna.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://kourouna.blogspot.com/\x26vt\x3d-6656590165348922955', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Στις τρεις το απόγευμα




Οι ζεστές μέρες του καλοκαιριού, στο μυαλό μου, είναι συνδυασμένες με μια παιδική ανάμνηση: εγώ κι ο αδερφός μου να κυνηγάμε ακρίδες για να δολώσουμε τα αγκίστρια μας και να πιάσουμε ποταμόψαρα, τα οποία βαφτίζαμε σαρδέλες γιατί ο παππούς μας σιχαινόταν τα ψάρια του γλυκού νερού και κάπως έπρεπε να τον πείσουμε να τα φάει.

Θυμάμαι μια μέρα του Αυγούστου, τόσο καυτή ώστε το σκυλί μας είχε ξαπλώσει σε ένα άβαθο κομμάτι του ποταμού, αφήνοντας έξω από τα νερά μόνο το κεφάλι του. Περίμενα υπομονετικά, προσηλωμένη στην πετονιά μου, με τον ιδρώτα να κυλάει στο πρόσωπό μου και να στάζει από το πιγούνι μου, ενώ γύρω μου πετούσαν γαλαζωπές λιβελούλες. Μια μεγάλη νεροχελώνα κολυμπούσε βαριεστημένη βγάζοντας τρίλιες, ενώ ο αδερφός μου -που μικρότερος καθώς ήταν έπληττε πιο εύκολα- έτρεχε πίσω από τις καφεκόκκινες ακρίδες μόνο και μόνο για να τις τρομάξει, σηκώνοντας μπουχό από χώμα ψιλό σαν πούδρα. Στο λεξικό μέσα στο κεφάλι μου, αυτή είναι η εικόνα δίπλα στο λήμμα "ευτυχία".

Το ποταμάκι δεν υπάρχει πια, αποξηράνθηκε και μετατράπηκε σε καλλιεργήσιμη έκταση, ο παππούς μου έχει πεθάνει από καιρό, ο αδερφός μου κι εγώ έχουμε να ψαρέψουμε έναν αιώνα. Αυτά σκεφτόμουν σήμερα, καθώς επέστρεφα φορτωμένη από το σούπερ μάρκετ, με τον ήλιο να με σφυροκοπάει, και τη λάβρα να ξεχύνεται κατά κύματα από την άσφαλτο και τις λαμαρίνες των αυτοκινήτων. "Η ευτυχία είναι πλέον άπιαστο όνειρο", κατέληξα. Εκείνη τη στιγμή η μάινα από το μπαλκόνι του γείτονα φώναξε δυνατά "Γέλα, μικρό μου, γέλα".

Και γέλασα.

7:10 μ.μ.
Blogger Το Μαύρο Φτερό είπε και ελάλησε...

Ωραία... πολύ ωραία! Παρακάτω;    



10:02 μ.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Όπως λέει ο Χάρρυ Κλυνν, παρακάτω είναι ο γκρεμός, θα σκοτωθούμε.    



12:26 π.μ.
Blogger Το Μαύρο Φτερό είπε και ελάλησε...

Α! Ωραία!
Ευκαιρία να δοκιμάσουμε τα αλεξιπτωτάκια που κερδίσαμε σε εκείνον τον διαγωνισμό, αν θυμάσαι. Μπορεί και ν' ανοίξουν, που ξέρεις!    



2:50 π.μ.
Blogger mamma είπε και ελάλησε...

Σαρδέλες ψητές στα κάρβουνα:)))    



11:42 π.μ.
Blogger Ατίθασος ενήλικας είπε και ελάλησε...

Όταν όλα τα άλλα φεύγουν οι αναμνήσεις μένουν, ευτυχώς!    



1:24 μ.μ.
Blogger greekgaylolita είπε και ελάλησε...

Ας χαμω-γελασουμε γιατι αλλιως θα τους παρει και θα τους σηκωσει..    



6:58 μ.μ.
Blogger mistounou είπε και ελάλησε...

Ελα ρε..Υπέροχη εικόνα.    



1:26 π.μ.
Blogger Do it yourself είπε και ελάλησε...

Καλή εβδομάδα και καλό μήνα!

Έστειλα το παρακάτω e-mail στο Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ με κοινοποίηση στον ΟΠΑΠ:

«Παρακαλώ να κάνετε όλες τις αναγκαίες ενέργειες προς τον ΟΠΑΠ για να σταματήσει το αντεργατικό (και από πολλές απόψεις χυδαίο) διαφημιστικό πρόγραμμά του, που ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΑ προτρέπει στην μη πληρωμή των υπερωριών του προσωπικού.»

Νομίζω ότι, αν συμφωνείτε, είναι σκόπιμο να στείλετε κι εσείς κάτι ανάλογο. Πιάνουν τόπο αυτά όταν είναι πολυάριθμα!
Τα e-mail τους είναι αντίστοιχα:
{info@inegsee.gr} και {info@opap.gr}

Διαμαρτυρηθείτε! Κάνει καλό!!!
Περισσότερα στο μπλογκ μου.    



10:49 π.μ.
Blogger Oneiros είπε και ελάλησε...

Καλημέρα Γιάννα μου, δίκιο έχει η μάινα :)    



1:01 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

always...look on the bright side of life...
xBerliner    



1:25 μ.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Μαύρο Φτερό, μερικές φορές δεν μπαίνεις στον πειρασμό να ευχηθείς να *μην* ανοίξει το αλεξίπτωτο;

Μάμα, αααααχ! Τώρα μου θύμισες άλλη καλοκαιρινή εικόνα.

Και το Τζόνι Γουόκερ επίσης, Απατεώνες.

GGL, πώς με νιώθεις!

Mistounou, ναι, ήταν.

Do it yourself, καλή επιτυχία.

Όνειρε, τι να πει κι αυτή η καημένη από το κλουβάκι της; Η αισιοδοξία της έχει μείνει.

XBerliner, just before I draw my terminal breath?    



3:12 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

...There's something you've forgotten,
And that's to laugh and smile and dance and sing...

even if it is your terminal breath.

xBerliner    



3:25 π.μ.
Blogger €lisavet είπε και ελάλησε...

Γέλα πουλί μου, γέλα, έπρεπε να πει!

:)    



3:51 μ.μ.
Blogger Katerina ante portas είπε και ελάλησε...

Ενα γέλιο -και ένα δάκρυ- γεφυρώνει χρόνους και δένει πρόσωπα και μνήμες. Άσε που γίνεται καθρέφτης για όλους και είναι όλα "τα παρακάτω" που ζητά το μαύρο φτερό! :)    



7:23 μ.μ.
Blogger thas είπε και ελάλησε...

Το ποταψόμαρο [που έγινε σαδέρλα.] :-)

Καλό καλοκαίρι Γιάννα.    



7:37 μ.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Ελισάβετ, προφανώς δεν είχε ακούσει Κατσιμιχαίους η μάινα.

Κατερίνα, φιλί!

Thas, 500 φορές το διάβασα, και τις 500 σωστό το έβλεπα. Θα το αφήσω έτσι, τιμής ένεκεν. Καλό καλοκαίρι!    



9:58 μ.μ.
Blogger BLUEPRINTS είπε και ελάλησε...

όταν ασχολείσαι με την ουσία κι όχι με τη λεπτομέρεια δεν καταλαβαίνεις το λάθος...
γέλα λοιπόν, ή θυμήσου, ονειρέψου, πέταξε, ψάρεψε, ψώνισε... οτιδήποτε    



10:05 μ.μ.
Blogger Γ. ΝΤ. είπε και ελάλησε...

Έτσι είναι αυτά, (πως να σε λέω: "Κουρούνα"; απαίσιο δεν είναι; Σε αντιδιαστολή όμως με τα κείμενά σου που είναι όλα τα λεφτά). Το πιστεύεις πως είσαι το πρώτο άτομο που γράφω στην φάση μπλόγκ; Τώρα σχετικά έφτιαξα και γω το δικό μου και μέχρι να μάθω να το χειρίζομαι... Έτσι είναι αυτά λοιπόν... Ποιά; Αυτά που συνιστούν την ευτυχία, τον ορισμό της ευτυχίας, σαν παιδικό εκτυφλωτικό φως και που σιγά σιγά ξεθωριάζουν, όπως όλα τα πράγματα σ' αυτό το βίο.... Το τότε... μεγάλη υπόθεση.
Δύσκολο πάντως να πείσεις κάποιον πως τα ποταμόψαρα είναι σαρδέλες... Μάλλον έκανε πως σας πίστευε.
Α, δεν σας τό'πα. Πάνω που ξεκινάω τα μηνυματάκια, σχολιάκια, ραβασάκια, φεύγω... για διακοπές!
για δυο μήνες! σε ερημονήσι, ροβινσώνας εγώ και τα κατσίκια (άντε και μερικοί ακόμα εκλεκτοί), τι να κάνεις, η φτώχια (η ανεργία δηλ.), θέλει καλοπέραση..
Δεν χάνω διακοπές, γιατί όπως λέει και το τραγούδι: "Στήσε πανηγύρι, πόσα καλοκαίρια σού μειναν ακόμα, που θα ξεγλιστράς από του χάροντα το στόμα;"
Γειά σας και χαρά σας.
Πω πω, για πρώτη φορά, πολλά έγραψα, είδες κέφι που έχει κανείς όταν φεύγει για τη θερινή ψευδαίσθηση απόδρασης;
Μετά τιμής    



1:06 μ.μ.
Blogger Rodia είπε και ελάλησε...

Υπέροχο κείμενο, πραγματικά. Δυστυχώς, μένει μόνο η έκφραση στα κείμενα. Τα υποκείμενα δίνουν ρέστα σήμερα και μεις καλούμαστε να απολαμβάνουμε την αντι/κειμενική πραγματικότητα -κυριολεκτικά.
Καλές βουτιές Γιάννα!:)    



4:20 μ.μ.
Blogger An-Lu είπε και ελάλησε...

Σωστή η μάϊνα ;-)    



5:52 π.μ.
Blogger lazopolis είπε και ελάλησε...

"Thas, 500 φορές το διάβασα, και τις 500 σωστό το έβλεπα. Θα το αφήσω έτσι, τιμής ένεκεν. Καλό καλοκαίρι!"

όχι ρε γαμώτο. Κι εγώ νόμισα ακαριαία οτι ήταν συνειδητή η επιλογή της λέξης και στη βάση αυτού διάβασα το υπόλοιπο και μου άρεσε ακριβώς λόγω του ποταψόμαρου που λειτουργεί ως έμβλημα. Μιλάω σοβαρά.    



3:58 μ.μ.
Blogger kosta del SOL είπε και ελάλησε...

Δε μπορώ να συμφωνίσω περισσότερο με το κείμενο σου. Είμαι κι εγώ στο ίδιο βαγόνι με 'σένα.    



8:17 μ.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Blueprints, έχω γίνει σαν τον Φελίπε στη Μαφάλντα: περπατάω στον δρόμο και φαντάζομαι πως οι δρόμοι είναι ποτάμια, τα αυτοκίνητα ιπποπόταμοι και οι άνθρωποι εύθυμοι ιθαγενείς!

Φοίβο, καλά να περάσεις και να γυρίσεις φορτωμένος με πολλές ιστορίες (τις οποίες θα μας διηγηθείς στο μπλογκ σου).

Ροδιά μου, καλές βουτιές και σ΄ εσένα!

Αn-Lu, οι κουρούνες είναι πιο έξυπνες!

Lazopolis, κράτησέ το λοιπόν όπως το διάβασες. Δε θα με πειράξει. :-)

Kosta del sol, κι αναρωτιόμουν ποιος είναι αυτός που στέκεται δίπλα μου και ετοιμάζεται να πηδήξει μαζί μου!    



9:05 μ.μ.
Blogger Πέπε είπε και ελάλησε...

Μα δεν ντρέπεστε; Κουβέντες είναι αυτές, καλοκαιριάτικα;

Έχετε υπόψη σας ότι, όπως οι παππούδες μας, έτσι και οι παππούδες των παππούδων μας και οι δικοί τους παπούδες και όλες οι ανθρώπινες γενιές, από τότε που εφευρέθηκε η λάσπη, όταν γίνονταν παππούδες πάντα έλεγαν "πάνε αυτά, χάλασε πια ο κόσμος" κλπ.; Και όμως ο κόσμος πάντα συνέχιζε (τουλάχιστον μέχρι αυτή τη στιγμή).

Αλλά εμείς εδώ δεν είμαστε παππούδες. Εντάξει, δεν είμαστε και παιδάκια, αλλά αυτό διορθώνεται. Ασφαλώς και οι δρόμοι είναι ποτάμια, τα αυτοκίνητα ιπποπόταμοι και οι άνθρωποι εύθυμοι ιθαγενείς (παρατήρησα μάλιστα ότι οι γυναίκες φορούν γιορντάνια με λουλούδια και οι άντρες παίζουν γιουκαλίλι!). Είναι πράγματα που μερικές φορές μας διαφεύγουν: αν είμαστε απαισιόδοξοι, που είναι άσχημο, και αν είμαστε σε απαισιόδοξη φάση, που είναι πολύ καλύτερο.

Δε χρειάζεται να γίνουμε αρνητές της πραγματικότητας: μπορούμε απλώς να ερωτευτούμε, και θα δούμε όλους τους ιπποποτάμους να αποβάλλουν το παραπλανητικό τους αμάξωμα. Αλλά κι αν αυτό δε μας κάτσει (που δεν κάθεται όποτε το θέλουμε, το ρημάι),υπάρχουν λύσεις. Μόλις επέστρεψα από μια σύντομη περαντζάδα στην Αθήνα, όπου έμεινα με την εικόνα ότι όλος ο κόσμος χορεύει, ακούει μουσική, βλέπει θέατρο, σε ωραίους υπαίθριους δροσερούς χώρους. Δώστε στα εξωτερικά ερεθίσματα μια ευκαιρία, μη μας παίρνει από κάτω!

(Και όλα αυτά αφήνουν άπλετο περιθώριο να στεναχωριόμαστε όπου πραγματικά πρέπει. Το ξέρω ότι υπάρχουν προβλήματα, δεν είμαι εθελότυφλος, ούτε χαζοχαρούμενος. Αλλά το ότι δεν είμαστε πια εφτά χρονών, εφόσον δεν έχει λύση, εξ ορισμού δεν είναι πρόβλημα!)    



7:59 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Ας χαμογελάσουμε γιατί αν δεν μπορούμε πλέον μαύρο φίδι που τους έφαγε.

Αυτές οι εικόνες είναι για να μεταφέρονται στο χαρτί και να μοιράζονται. Σαν να πήγα στο ποτάμι και να φωτογράφισα τις λιβελούλες.

Καλή εβδομάδα αγαπητή...    



10:42 μ.μ.
Blogger vangelakas είπε και ελάλησε...

ωραίο κι έτσι! τί νά τό κάνουμε τό παρακάτω;    



4:12 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

οπως ειπε καποιος...περπαταμε στην ζωη με δεμενα ματια...και μονο οταν προσπερασουμε βγαζουμε το πανι και βλεπουμε πισω...την ωρα εκεινη δεν καταλαβαινουμε την ευτυχια μιας εποχης που θα περασει ανεπιστρεπτι.

Τυχεροι οσοι προλαβανε και ζησανε παιδικα χρονια, τα παιδια σημερα δεν περνανε , τουλαχιστον στις μεγαλουπολεις, αλλα και ατυχοι συναμα γιατι ολο νοσταλγουνε εναν κοσμο που σημερα δεν υπαρχει.

Αφιερωμενο στα παιδια που μεγαλωσαν στους χωματοδρομους της Αθηνας, και σ αυτα που ειχανε γιαγια η παππου, τωρα τις γιαγιαδες και τους παππουδες τους πεταμε    



1:48 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

«Ηρεμήστε, αγαπητές κι αγαπητοί. Πρώτον, ελάχιστοι σας διαβάζουν: ένα μικρό υποσύνολο όσων μιλάν ελληνικά. Τι να λέμε, δηλαδή. Επίσης, όσον αφορά το ταλέντο, την ευφυία, τη σπάνια καλλιέργειά σας και τα συγκλονιστικά βιώματά σας, ε, εντάξει. Δεν είναι τόσο πελώρια, παγκόσμια και πανίσχυρα όσο νομίζετε: συνεχίστε να γράφετε αλλά μην τρελαίνεστε να αξιολογείτε τους άλλους.»

Το πέτυχα σ’ ένα μπλογκ (να δεις πώς το λένε…) και μου άρεσε. Αποδίδει με ακρίβεια την ιδεοληψία των μπλόγκερς.
Διαδόστε το όσο μπορείτε.


οδοιπόρος    



6:25 μ.μ.
Blogger Unknown είπε και ελάλησε...

Καλό καλοκαίρι ρούνα μου!    



9:35 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Γιατί ο μπλόγκερ oneiros δεν έχει e-mail;    



6:19 μ.μ.
Blogger Νικόλαος Παπουτσής είπε και ελάλησε...

Να υποθέσω πως ακόμη δεν πήγες διακοπές
πουλακι μου?
Εγω πάντως οχι ακόμα...μια βδομαδα
και εφυγααααα
Όμορφο κείμενό σου κουρούνα μου
Άντε γιατί μας εχεις αφησει στην στέρηση τώρα τελευταία

κοτσυφοφιλώ σε

τσίου!!!    



7:51 μ.μ.
Blogger NISPELL είπε και ελάλησε...

Υπεροχο Κειμενο,
Μεσα απο της Αραδες, σας σου Αυτες ,εζησα Θυμηθηκα Μαζη σου,Γελα γελα σου ειπε η Μαινα,με τετοιες Αναμνησεις ,τα Ωραια δεν Τελειωνουν, ειναι Μπροστα σου,μια Μερα να Τα Μοιραστης Μαζη μας,Καλο Καλοκαιρη 'εχουμε Υποκλινομαι ΣΕ σΕΝΑ ΚΙ'ΣΤΗΝ πΕΝΝΑ ΣΟΥ.
Nispell    



9:57 μ.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Πέπε, καλό καλοκαίρι!

Island, καλή εβδομάδα και καλές διακοπές και σ' εσένα.

Vangelaka, πες τα ντε!

Οδοιπόρε, στο κάτω μέρος της αρχικής σελίδας του μπλογκ μου υπάρχει ένα πραγματάκι που λέγεται tracker. Είναι εκεί από την πρώτη μέρα λειτουργίας της Κουρούνας, χαλιναγωγεί την ιδεοληψία μου και μου δείχνει ότι στα καλύτερά μου με διαβάζουν καμιά εκατοστή άνθρωποι, στα συνηθισμένα μου καμιά πενηνταριά. Μην ανησυχείς, λοιπόν, ουδέποτε πίστεψα ότι με διαβάζει η χώρα ολόκληρη και ο απόδημος ελληνισμός μαζί.

Το μήνυμα που σου άρεσε διάδωσέ το εσύ. Εγώ διαδίδω μόνο την ταλεντάρα μου, την ευφυία μου και τα σπάνια βιώματά μου!

Eφημερίδα Ηχώ, ποιον μου θυμίζεις, ποιον μου θυμίζεις; Καλό καλοκαίρι!

Ανώνυμε, είναι κρυψίνους ο Όνειρος...

Καραφλοκότσυφα, σας άφησα στη στέρηση γιατί είμαι εδώ και πολύ καιρό εκτός φόρμας και εκτός Αθήνας. Από Σεπτέμβρη!

Nispell, σε ευχαριστώ.    



5:22 μ.μ.
Blogger Νικόλαος Παπουτσής είπε και ελάλησε...

Καλα να περνάς και με το καλό
να ανταμώσουμε με νέες ιδέες
και γεμάτες μπαταρίες

κοτσυφοφιλώ σε

τσίου!!!!!    



1:16 μ.μ.
Blogger reginarosasamat είπε και ελάλησε...

με λίγα λόγια ευτυχία ειναι όταν δεν έχουμε καμία απολύτως έννοια στο κεφάλι μας (άλλα άλλοι προνοουν για εμάς-βλέπε γονεις κτλ)..Απαξ και πιάνουμε δική μας δουλεια, σπιτι και όλα τα σχετικά, ευτυχία αντίο.    



12:47 μ.μ.
Blogger vatraxokoritso είπε και ελάλησε...

Κρίμα που δεν έχεις πια χρόνο, διάθεση, να γράφεις συχνότερα.

Καλές διακοπές    



12:37 π.μ.
Blogger Lili είπε και ελάλησε...

Εχω να γραψω καιρό, να διαβασω μπλογκ άλλων ακόμα περισσότερο.
Μου έλειψες Κουρουνίτσα μου.    



1:57 π.μ.
Blogger artemis είπε και ελάλησε...

Αγαπητή φίλη Κουρούνα!
χρειαζόμαστε τη βοήθειά σου!

ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙΣ
ΚΙ ΕΣΥ...

Το πρώτο ελληνικό novelog είναι ήδη πραγματικότητα. Είναι ένα
μυθιστόρημα το οποίο δημοσιεύεται on line στην παρακάτω διεύθυνση.
http://sarothron-novelog.blogspot.com/

Το Summer Fool's Day είναι η φυσική του συνέχεια.
http://summer-fool-s-day-novelog.blogspot.com/
Καλούμε όποιον ενδιαφέρεται, να διαβάσει τις πρώτες αναρτήσεις στο
blog αυτό και να συμμετέχει με δικό του κείμενο!

Novelog (μυθολόγιον, το) [προέλευση: σύνθετη λέξη από την αγγλική γλώσσα, συνδυασμός των novel+blog] = ιστολόγιο στο οποίο
δημοσιεύεται ένα μυθιστόρημα σε συνέχειες από έναν ή περισσότερους
συγγραφείς


Ο σκοπός του novelog είναι να ενθαρρύνει την δημιουργική
διαδικασία και να εμπνεύσει την συνεργασία και την ομαδική
προσπάθεια σε μια μορφή τέχνης που θεωρείται κατά κύριο λόγο
"ατομική υπόθεση".

Προωθώντας αυτό το μήνυμα, βοηθάς αυτή την πρωτoποριακή ιδέα να
προχωρήσει και ν' αγγίξει το κοινό και τη δημιουργική πνοή των
ανθρώπων που του αξίζουν.    



10:25 μ.μ.
Blogger roula karamitrou είπε και ελάλησε...

Όλο το καλοκαίρι κιχ δεν έβγαλα...είπες Σεπτέμβρη δεν είπες, που σαι, ντε;)
Καλό μήνα, πουλόπον μας    



3:22 π.μ.
Blogger Νικόλαος Παπουτσής είπε και ελάλησε...

Καλό χειμώνα κουρούνα μου
Άντε να μαζευτούμε και οι
τελευταίοι γιατι πολυ το
τραβήξαμε φέτος το καλοκαίρι

χαχαχα

τσίου!!!!    



1:21 π.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Αχ αμάν μ'αυτή την πέτρα!Βάλε κάτι πιο ζωντανό,να μας πάει(και μας και σάς)καλά το χινόπωρο...
:)

aurelia aurita    



3:30 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Τι γίνεται Κουρουνίτσα; Θα μας γράψεις, επιτέλους, κανά καινούριο σου; Πέρασε τόσος καιρός. Μας λείπεις... Σήμερα, ξαναδιάβασα το "στις τρεις το απόγευμα" και πολύ το χάρηκα. Σαν να το ανακάλυψα τώρα! Άντε, ξεκόλλα, και γράψε κάτι new...    



2:17 μ.μ.
Blogger Μαύρο πρόβατο είπε και ελάλησε...

Όλα καλά; Θα μας γράψεις; Ανυπομονούμε!    



9:41 μ.μ.
Blogger Πέπε είπε και ελάλησε...

Είπα να μπω για μια καλησπέρα. Δεν πειράζει που δε γράφεις, Κουρούνα: προφανώς ή δεν έχεις χρόνο ή έχεις άλλα στο νου σου. Με το πάσο σου!    



2:19 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Download Free Best Films HD in the World.

[url=http://download-vlc-for-mac.zanovo.pp.ua/]Harry Potter and the Deathly Hallows (2010) HDTV[/url]

[url=http://free-ebony-nude-video.zanovo.pp.ua/][img]http://kino-manija.ru/images/stories/films_1/harry-potter-and-the-deathly-hallows%201.jpg[/img][/url]
[url=http://download-set-of-recovery-disk.zanovo.pp.ua/]download set of recovery disk[/url] bbc iplayer to dvd
[url=http://free-50th-anniversary-card.zanovo.pp.ua/]free 50th anniversary card[/url] free hentai sim date
[url=http://dvd-adult-stores.zanovo.pp.ua/]dvd adult stores[/url] free cfnm nude video
[url=http://downloads-free-gospel-music.zanovo.pp.ua/]downloads free gospel music[/url] artist l crowell
[url=http://2004-mercedes-clk500-review.zanovo.pp.ua/]2004 mercedes clk500 review[/url] digital art masters programs online
http://free-migget-porn.zanovo.pp.ua/ download game the scruffs
http://free-clip-art-stethascope.zanovo.pp.ua/ free galleries boobs
http://accross-the-universe-movie-blockbuster.zanovo.pp.ua/ diecast day of reckoning torrent
http://flat-panel-and-plasma-tvs.zanovo.pp.ua/ audio s video
http://corel-painter-4-torrent.zanovo.pp.ua/ fergie ass shakin videos    



1:58 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

To be a noble human being is to have a kind of openness to the far-out, an cleverness to group undeterminable things beyond your own manage, that can govern you to be shattered in hugely exceptionally circumstances for which you were not to blame. That says something remarkably impressive about the get of the honest life: that it is based on a trustworthiness in the fitful and on a willingness to be exposed; it's based on being more like a weed than like a prize, something kind of tenuous, but whose mere precise attractiveness is inseparable from that fragility.    



» Σχολιάστε Το Υπέροχο Τούτο Κείμενο