Χαράς ευαγγέλια
Όχι, μάγκες, μη χαίρεστε. Δεν επέστρεψε η Χαρά -που είχε κλείσει το μαγαζάκι της λόγω εγκυμοσύνης. Στο κάτω κάτω δεν πέρασαν εννιά μήνες. Ο τίτλος έχει να κάνει με τη δική μου χαρά για το γεγονός ότι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ τα Καλάβρυτα απόκτησαν Ίντερνετ Καφέ. Και αυτό σημαίνει δύο πράγματα.
α) Θα κάτσω κι άλλο στο χωριό -που απέχει 15 χιλιόμετρα από τα Καλάβρυτα- αφού πλέον μπορώ να στέλνω από δω τη δουλειά στους εργοδότες μου (τι άνθρωποι κι αυτοί. Πάνω που πάω να ξεκουραστώ αρχίζουν τα "η προθεσμία" και "η προθεσμία").
β) Θα μπορώ να σας παρακολουθώ και δεν θα πάθω σύνδρομο στέρησης (την Παρασκευή το απέφυγα στο τσακ χάρη στην ευγένεια της βιβλιοθηκαρίου του Πανεπιστημίου Πατρών, της συμπαθέστατης Δώρας, που μου επέτρεψε να χρησιμοποιήσω τον υπολογιστή της πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης για να ξεχαρμανιάσω. Την ευχαριστώ πολύ!).
Πάντως θ' αρχίσω να πιστεύω ότι διαθέτω κληρονομικό χάρισμα. Μη σκοτωθείτε είπα, δεν πρόλαβα να στρίψω και να οι πρώτες εχθροπραξίες. Πιτσιρίκος vs Dystropoppygus. Ή Dystropoppygus vs Πιτσιρίκου, για να μην έχουμε άλλες παρεξηγήσεις. Γιατί περί παρεξήγησης πρόκειται. Πιτσιρίκο μου, ξέρεις ότι σε συμπαθώ πολύ και θα συνεχίσω να σε υποστηρίζω όπου βρεθώ κι όπου σταθώ. Όμως είμαι σίγουρη ότι ο Dystropoppygus δεν είχε καμία πρόθεση να σε συκοφαντήσει, να σε ειρωνευτεί, να σε βλάψει με οποιοδήποτε τρόπο όταν έγραφε το κείμενό του στο μπλογκ του. Καλό παιδί είναι κι αυτός, Πιτσιρίκο μου, πίστεψέ με. Ξέρω ότι χόντρυνε το πράγμα, και δεν περιμένω να γίνετε κολλητάρια, αλλά, βρε παίδες, θερμή παράκληση: μην το συνεχίσετε. Και οι δύο -ο καθένας με το στυλ του- κάνετε με τα κείμενά σας εμάς τους υπόλοιπους να γελάμε. Σας προτιμάμε -σας προτιμώ- έτσι. Αφήστε τον πετροπόλεμο. Αρκετό έχουμε στην "άλλη" μας ζωή. Δεν τον χρειαζόμαστε κι εδώ μέσα.
Δίπλα μου ένας πιτσιρίκος γύρω στα δώδεκα παίζει κάποιο παιχνίδι και κάθε τόσο αναφωνεί "Ιιιιιγεεεεεέ! -αχαϊκό επιφώνημα- Με σκότωσε!". Γελάω μόνη μου...
α) Θα κάτσω κι άλλο στο χωριό -που απέχει 15 χιλιόμετρα από τα Καλάβρυτα- αφού πλέον μπορώ να στέλνω από δω τη δουλειά στους εργοδότες μου (τι άνθρωποι κι αυτοί. Πάνω που πάω να ξεκουραστώ αρχίζουν τα "η προθεσμία" και "η προθεσμία").
β) Θα μπορώ να σας παρακολουθώ και δεν θα πάθω σύνδρομο στέρησης (την Παρασκευή το απέφυγα στο τσακ χάρη στην ευγένεια της βιβλιοθηκαρίου του Πανεπιστημίου Πατρών, της συμπαθέστατης Δώρας, που μου επέτρεψε να χρησιμοποιήσω τον υπολογιστή της πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης για να ξεχαρμανιάσω. Την ευχαριστώ πολύ!).
Πάντως θ' αρχίσω να πιστεύω ότι διαθέτω κληρονομικό χάρισμα. Μη σκοτωθείτε είπα, δεν πρόλαβα να στρίψω και να οι πρώτες εχθροπραξίες. Πιτσιρίκος vs Dystropoppygus. Ή Dystropoppygus vs Πιτσιρίκου, για να μην έχουμε άλλες παρεξηγήσεις. Γιατί περί παρεξήγησης πρόκειται. Πιτσιρίκο μου, ξέρεις ότι σε συμπαθώ πολύ και θα συνεχίσω να σε υποστηρίζω όπου βρεθώ κι όπου σταθώ. Όμως είμαι σίγουρη ότι ο Dystropoppygus δεν είχε καμία πρόθεση να σε συκοφαντήσει, να σε ειρωνευτεί, να σε βλάψει με οποιοδήποτε τρόπο όταν έγραφε το κείμενό του στο μπλογκ του. Καλό παιδί είναι κι αυτός, Πιτσιρίκο μου, πίστεψέ με. Ξέρω ότι χόντρυνε το πράγμα, και δεν περιμένω να γίνετε κολλητάρια, αλλά, βρε παίδες, θερμή παράκληση: μην το συνεχίσετε. Και οι δύο -ο καθένας με το στυλ του- κάνετε με τα κείμενά σας εμάς τους υπόλοιπους να γελάμε. Σας προτιμάμε -σας προτιμώ- έτσι. Αφήστε τον πετροπόλεμο. Αρκετό έχουμε στην "άλλη" μας ζωή. Δεν τον χρειαζόμαστε κι εδώ μέσα.
Δίπλα μου ένας πιτσιρίκος γύρω στα δώδεκα παίζει κάποιο παιχνίδι και κάθε τόσο αναφωνεί "Ιιιιιγεεεεεέ! -αχαϊκό επιφώνημα- Με σκότωσε!". Γελάω μόνη μου...
Το κείμενο αυτό καταχωρήθηκε την
Κυριακή, Ιουλίου 10, 2005 και ώρα 7:22 μ.μ..
Εκεί κατά το τέλος της σελίδας μπορείτε ν' αφήσετε και το σχολιάκι σας!
8:49 μ.μ.Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
9:34 μ.μ.
Κουρούνα είμαι ένας από τους πολλούς αναγνώστες που δεν έχουν blogs αλλά διαβάζουν πτιτσιρίκο, εσένα και μερικούς άλλους καλούς...
Τον πιτσιρίκο τον αγαπήσαμε από τα κείμενα του και όχι επειδή τον ξέραμε από χθες. Ξεκαρδιστήκαμε στα γέλια μ΄αυτά...
Όσο για τον άλλο αφού διάβασα κανα-δυό κείμενα του, ένοιωσα αδιαφορία. Άσε το άλλο το "Δεν έχετε καταλάβει τίποτα, γμτ." που συμπυκνώνει την "άλλη του νοοτροπία". Ξεφτίλα μεγάλη. Κοιτάζω και την φωτογραφία, και πραγματικά για μπάτσος μου φέρνει.
Πέτρος Ξανθός,
Κέρκυρα.
10:00 μ.μ.
Κουρουνάκι κουρουνάκι
πάρε ένα λαπτοπάκι
κι ένα ωραίο κινητάκι
για να μπαίνεις δικτυάκι
αχ ωραία κουρουνούλα
όμορφη μπλογκομανούλα!
λείπεις κιέκανες το νέτι
ένα άδειο μαραφέτι!
1:11 π.μ.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
2:44 π.μ.
"Ξέρεις καλά πως ΠΟΤΕ δεν έχω γράψει κάτι αρνητικό για κάποιον blogger στο blog μου."
Ίσως όχι για κάποιον συγκεκριμένο blogger. Προτίμησες να το γενικεύσεις στους άντρες bloggers συλλήβδην (αφού εξαίρεσες μερικούς που εγκρίνεις):
"Οι περισσότεροι bloggers ούτε να τους χέσεις δεν είναι και να μη ζηλεύεις κανέναν. Στη θέση της καρδιάς έχουνε πέτρα. Ούτε τον καημό της μάνας τους δεν μπορούν να νιώσουν. Μικρόψυχοι και μικρονοϊκοί. Μπροστά τους ο Ριχάρδος Σωμερίτης μοιάζει με προσωκρατικό φιλόσοφο. Οι ενωμοτάρχες του ’50 πιο προοδευτικοί ήταν. Τα κορίτσια διαφέρουν –τα σώζει η τακτική αιμορραγία, το παιχνίδι της ζωής με τον θάνατο μέσα στη μήτρα τους."
Τώρα βέβαια μπορείς να πεις ότι έκανες χιούμορ ή ότι έχω την μύγα και μυγιάζομαι. Αν είναι χιούμορ είναι κρύο, αν δεν είναι παραδέχομαι ότι όντως έχω την μύγα και ότι όντως στη θέση της καρδιάς έχω πέτρα.
2:47 π.μ.
Ουπς, εκ παραδρομής έβαλα το password μόνο. Το ξαναβάζω "επωνύμως" λοιπόν:
"Ξέρεις καλά πως ΠΟΤΕ δεν έχω γράψει κάτι αρνητικό για κάποιον blogger στο blog μου."
Ίσως όχι για κάποιον συγκεκριμένο blogger. Προτίμησες να το γενικεύσεις στους άντρες bloggers συλλήβδην (αφού εξαίρεσες μερικούς που εγκρίνεις):
"Οι περισσότεροι bloggers ούτε να τους χέσεις δεν είναι και να μη ζηλεύεις κανέναν. Στη θέση της καρδιάς έχουνε πέτρα. Ούτε τον καημό της μάνας τους δεν μπορούν να νιώσουν. Μικρόψυχοι και μικρονοϊκοί. Μπροστά τους ο Ριχάρδος Σωμερίτης μοιάζει με προσωκρατικό φιλόσοφο. Οι ενωμοτάρχες του ’50 πιο προοδευτικοί ήταν. Τα κορίτσια διαφέρουν –τα σώζει η τακτική αιμορραγία, το παιχνίδι της ζωής με τον θάνατο μέσα στη μήτρα τους."
Τώρα βέβαια μπορείς να πεις ότι έκανες χιούμορ ή ότι έχω την μύγα και μυγιάζομαι. Αν είναι χιούμορ είναι κρύο, αν δεν είναι παραδέχομαι ότι όντως έχω την μύγα και ότι όντως στη θέση της καρδιάς έχω πέτρα.
5:20 π.μ.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
5:46 π.μ.
Ο πιτσιρίκος μου είπε να σας πω πως όλοι έχετε δίκιο -συμφωνούντες και διαφωνούντες- αλλά δεν τον αφορά το ζήτημα πια.
10:19 π.μ.
Τι έπαθες; Σε πείραξε ο καθαρός αέρας;
10:46 π.μ.
ο πιτσιρικός το παίζει ακριβοθώρητη πριγκιπέσα με το να διαγράφει ο ίδιος τα σχόλια που καταχωρεί;χαίρεται με τις κοκορίστικες εξυπνάδες που αναμασάει, δήθεν χιουμοριστικές-κατά βάθος ξύλινες. τείνει να καταντήσει γραφικός ο πρώην κυνικός. ω τι έκπτωση_ιον
11:41 π.μ.
Λοιπόν αφού είσαι στα ένδοξα Καλάβρυτα πρέπει να πάρεις φοβερές μπριζολίτσες. Είναι απίστευτο πόσο νόστιμα είναι τα Καλαβρυτ.. Καλαβριώτ... Καλαβρέζ... Καλαβρυτέζικα;...
ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΚΑΤΟΓΟΥΡΟΥΝΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΤΑ ΓΑΜΗΜΕΝΑ ΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ!
12:04 μ.μ.
J95, "καλαβρυτινά γουρνόπουλα" (το "γουρνόπουλα" δεν είναι γραμμένο λάθος). Και έχεις απόλυτο δίκιο για τη νοστιμιά τους. Λάθος εποχή αποφάσισα να κάνω δίαιτα.
12:34 μ.μ.
Στη δουλειά! ΣΤΗ ΔΟΥ-ΛΕΙΑ! Τι γουρνόπουλα και ενδομπλογκικοί πολέμοι και αηδίες; Και κόφτε τά σχόλια επιτέλους και τα πίτσι-πίτσι. Έτσι και σας κόψουν το βρομοΐντερνετ μια μέρα είστε ικανοί να παίζετε φρουτάκια.
1:40 μ.μ.
Εγώ πάλι αποφάσισα να κωλοβαρέσω.
1:56 μ.μ.
Εσύ καλά κάνεις. Αλλά αυτή για να μη δουλέψει θα προσπαθούσε όντως να καταλάβει πώς ακούγεται το χειροκρότημα από ένα μόνο χέρι. (Το άλλο με τον Γιοσουχίρο το ξέρεις;)
2:24 μ.μ.
τι ωραίο να σ έχουμε και πάλι ανάμεσά μας
7:19 μ.μ.
Χαρά στα σκέλια δεν θα δεις
μην προσδοκάς να παντρευτείς
και στα Καλάβρυτα σαν πας
τα πάχη σου θα κουβαλάς
Μεταφράζεις δω κι εκεί
μα μην χαίρεσαι πολύ
είσαι μόνο μια κουρούνα
με τάσεις για καλαβρυτινή γουρούνα
closed (with love)
3:31 π.μ.
αντε βρε...ειδες η τεχνολογια!!!!
Τα Καλαβρητα θα της ξεφευγαν!!!!
....καλα ε; Πολυτισμικο σοκ θα παθουν αμα ψιλιαστουν οτι εισαι η κουρουνα!!!
Δειξε σε κανεναν το blog σου να σε διαβασεινα δεις αντιδρασεις.....μπορει να εχει....φαση !!!!!
τα λεμε ...!!!!
9:44 π.μ.
Ωραία τα Καλάβρυτα! Είχαμε πάει σχολική εκδρομή στη α' Λυκείου με τα χιόνια. Παίξαμε τη Πυθία - "τι να κάνει ο κύριος στη κυρία" - και η κόρη του Καράμπαμπα (με τα σουβλάκια) ξεμάλλιασε την Εύα -δήθεν για να της πάρει το scrunchy από τα μαλλιά, αλλά με βαθύτερη επιθυμία να την ταπεινώση ενώπιον καθηγητών και μαθητών. Η Εύα κλείστηκε στη τουαλέτα, πήγα εγώ να την παρηγορήσω, ήρθε και η Καραμπαμπού -"συγνώμη δεν ήθελα να σου χτυπήσω 14 φορές το κεφάλι στο τοίχο"- και μετά βγάλαμε όλοι μαζί μια φωτογραφία πόσο αγαπημένοι ήμασταν ως Α1. Τι ωραίες στιγμές!!
Αγαπημένη μου, χέστα τα γουρνόπουλα των Καλαβρύτων κι έλα να σε πάω στις 26/7 στη Χαλκίδα που έχουν τη γιορτή της Γουρουνόπετσας και σουβλίζουν ακόμα και στα ψιλικατζίδικα!
2:50 μ.μ.
Καλώς την την περδικούλα
που αγναντεύει ξένοιαστη
από Καλαβρυανή ραχούλα..
Καλά να περνάς στα Καλάβρυτα.
Σε καταλαβαίνω απόλυτα για το στερητικό σύνδρομο. Πέντε μέρες πήγα στη Θεσσαλονίκη και με έπιασε το κατι τι μου για blogging..και δεν πήγα σε ιντερνέτ καφέ γιατί δεν προλαβα (δουλευα και λίγο). Φίδια με ζώνουν γιατί φεύγω αυτή την εβδομάδα και πάω σε εξοχάς που δεν ξέρω αν έχουν ιντερνέτ καφέ...και πώς θα ζήσω χωρίς εσάς?
» Σχολιάστε Το Υπέροχο Τούτο Κείμενο