<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d8823282\x26blogName\x3d%CE%97+%CE%9A%CE%9F%CE%A5%CE%A1%CE%9F%CE%A5%CE%9D%CE%91\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://kourouna.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttps://kourouna.blogspot.com/\x26vt\x3d-2316842809200267195', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Στιγμή

Το καλοκαίρι που πέρασε, ήρθε στην πολυκατοικία απέναντι από τη δική μου μια οικογένεια Πολωνών. Προτού μετακομίσουν, φώναξαν φίλους και συγγενείς κι έβαψαν όλοι μαζί το σπίτι με χρώματα χαρούμενα –κόκκινα και πορτοκαλί. Στα διαλείμματα έπιναν μπίρες, λέρωναν ο ένας τον άλλο με τα πινέλα, κουβέντιαζαν και γελούσαν. Αφότου εγκαταστάθηκαν, έβλεπα συχνά τις γιαγιάδες της οικογένειας να βγαίνουν στο μπαλκόνι και να διαβάζουν, να λύνουν σταυρόλεξα, ή να παίζουν χαρτιά με τα εγγόνια τους –όχι πόκερ, βρε άχρηστε! Άλλες φορές ο πατέρας και η μάνα κάθονταν και συζητούσαν, με τα παιδιά τους αγκαλιά. Απ’ όταν ψύχρανε ο καιρός, βγαίνουν σπάνια στο μπαλκόνι, αλλά τους βλέπω από τις τζαμαρίες να μαζεύονται με τους δικούς τους ανθρώπους και να γλεντάνε. Χθες η μάνα, ατημέλητη, άπλωνε ρούχα. Βγήκε κι ο πατέρας κάποια στιγμή, της είπε δυο κουβέντες. Εκείνη γέλασε, γύρισε προς το μέρος του, αγκαλιάστηκαν κι αντάλλαξαν ένα παθιασμένο ερωτικό φιλί. Μου φτιάξανε τη μέρα.

Αφιερωμένο στην Ιφιμέδεια, που απηύδησε με τις ιστορίες τσαλαπατημένης αγάπης που γράφω.

11:14 μ.μ.
Blogger Μαύρος Γάτος είπε και ελάλησε...

Α! Η Σλάβικη ψυχή....

Καλησπέρα Μαυροπούλι

Σ:)    



12:03 π.μ.
Blogger demonia είπε και ελάλησε...

Α!Ένα παθιασμένο ερωτικό φιλί...Έχουν λοιπόν κι οι παντρεμένοι ψυχή...;    



12:39 π.μ.
Blogger Ιφιμέδεια είπε και ελάλησε...

Αχ Κουρούνα μου, αυτή είσαι!!!

Κι εμένα μου έφτιαξες τη μέρα με το πολύ ωραίο σου κείμενο! Επιτέλους: η αγάπη να ξεχυλίζει απ'τα παράθυρα!

(Άσε που με εκείνο το "ατημέλητη" κάνεις το καλύτερο σχόλιο στο απίστευτα αποτυχημένο σημερινό μου κείμενο...)

(Δαιμόνια: και βέβαια έχουν! Θίχτηκα η νιόπαντρη!)    



7:52 π.μ.
Blogger Lex_Luthor06 είπε και ελάλησε...

Για πόσο ακόμα;

Σε λίγο που θα μαζευτεί το πρώτο κομπόδεμα θα πάρουν τηλεόραση lcd, playstation και Laptop. Μετά θα ακολουθήσει αυτοκίνητο και το πρώτο τους καταναλωτικό δάνειο.

Ε, σε λίγο οι συμπαθέστατοι Πολωνοί θα έχουν αφομοιωθεί πλήρως από την Ελληνική κοινωνία. Θα αποκτήσουν μάλιστα και την ίδια στραβομουτσουνιασμένη έκφραση στο πρόσωπο σιγά σιγά. (τα πρωινά είναι πάντα πιο ευδιάκριτη)    



8:23 π.μ.
Blogger 0comments είπε και ελάλησε...

Ρούνα
Ρούνα
Ρούνα
Όμορφη Κουρούνα!!

(Πω πω! Έχω γίνει πολύ κυνικός! Θέλω να 'χει δίκιο η Ρούνα αλλά συμφωνώ κατά βάθος με τον - την Lex_Luthor06)    



8:26 π.μ.
Blogger Stavros Katsaris είπε και ελάλησε...

Τελικά τα καλύτερα κείμενα βγαίνουν μέσα από τη ζωή!
Όμορφες στιγμές!
Καλημέρα!    



4:40 μ.μ.
Blogger Alexandra είπε και ελάλησε...

Κρίμα που το χαμόγελο δεν είναι μεταδοτικό... :)    



5:01 μ.μ.
Blogger Unknown είπε και ελάλησε...

είχα να Χαμογελάσω...και όχι να χαζογελάσω..καιρό..για αυτο και σε ευχαριστ.ω...    



6:22 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

..και μετα σου λεει,θα βρεις το χαμογελο που πηγαζει απ την ευτυχια της ανθρωπινης επαφης μεσα στα μπαρ...
και οχι νωρις.οχι λουσμενοι με το φως του ζωοδοτη ηλιου.
αργα.
και οχι σημερα.σημερα αυτα οι ελληναρες τα απαξιωνουμε.
και οχι με υγειεις,λαμπερους,γεματους δυναμη και ονειρα για το μελλον ανθρωπους.
με ναυαγια.
εχθες,αργα,στο μπαρ ΜΕ το ναυαγιο..    



7:44 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Καλησπέρα ,συγνώμη σέ ειχα ξεγράψει .Τόσο καιρό δέν είχες γράψει κάτι τόσο γλυκό .Ειδίκά τό προηγούμενο είναι τόσο "περίεργο"σά νά τό έχεις ζήσει(εγώ τό έζησα Βudapest 1999)είναι κάτι γλυκό καί πικρό μαζί πού δέν σου αφήνει παρά μιά στίφή γεύση.    



8:02 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Είχα και εγώ κάποτε τους γονείς μου εδώ.Και μόνο που τους έβλεπα κάθε πρωί
χαμογελούσα χωρίς να το καταλάβω.Όταν έφυγαν έκανα κάποιο καιρό να ξαναχαμογελάσω.Όποιος έκανε μετανάστης το γιατί το ξέρει...    



1:33 μ.μ.
Blogger An-Lu είπε και ελάλησε...

;-)))))
Κρασήβαγια!!!    



12:35 μ.μ.
Blogger jul είπε και ελάλησε...

Δοξα τον Θεό μετά από τόσο καιρό που σε διαβάζω ένα όμορφο και χαρούμενο ποστ!!!Φτου σου να μην σε ματιάξω!!!!    



1:28 μ.μ.
Blogger Idάκι είπε και ελάλησε...

Αυτά είναι... σ'ευχαριστώ που το μοιράστηκες αυτό Κουρούνα :)    



3:38 π.μ.
Blogger Sia+Meza είπε και ελάλησε...

Αυτο το κειμενο,αγαπητη κουρουνα, συνοψιζει ολες τις φιλοδοξιες μου σε αυτη τη ζωη

ΟΜΟΥΡΦΙΑ,ΟΜΟΥΡΦΙΑ!!!

(και το γαλαζιο καπακι)    



3:38 π.μ.
Blogger Sia+Meza είπε και ελάλησε...

Αυτο το κειμενο,αγαπητη κουρουνα, συνοψιζει ολες τις φιλοδοξιες μου σε αυτη τη ζωη

ΟΜΟΥΡΦΙΑ,ΟΜΟΥΡΦΙΑ!!!

(και το γαλαζιο καπακι)    



11:22 π.μ.
Blogger "M"scientist είπε και ελάλησε...

Κάτι τέτοια βλέπω, ακούω, διαβάζω και αναρωτιέμαι "πόσο έχουν αλλάξει οι καιροί, πόσο έχουν αλλάξει οι συνήθειες, οι περιστάσεις, ο ίδιος μου ο εαυτός".    



5:45 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Κουρουνα ξεχασες..το βραδυνο αναμα του καντυλιου!!!!    



7:42 μ.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Τρολ, είναι που ειδικεύομαι σε άλλα καντήλια.    



12:11 π.μ.
Blogger northernstar είπε και ελάλησε...

Αυτο σημαινει ζωη.Να ζεις την καθε στιγμη ευτυχισμενος.    



» Σχολιάστε Το Υπέροχο Τούτο Κείμενο