Παροιμία
Είδε η αλεπού το μουνί της και το πέρασε για πληγή.
(Τελικά η ορεινή Αχαΐα διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντές μου.)
(Τελικά η ορεινή Αχαΐα διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντές μου.)
Το κείμενο αυτό καταχωρήθηκε την
Πέμπτη, Ιανουαρίου 11, 2007 και ώρα 8:59 μ.μ..
Εκεί κατά το τέλος της σελίδας μπορείτε ν' αφήσετε και το σχολιάκι σας!
9:15 π.μ.Και;;;
10:41 μ.μ.
Θεούλη μου.... Mε έβλεπες?
Eίμαι η αλεπού!
2:56 π.μ.
Έχω περάσει τις τελευταίες 3 ώρες στο blog σου.
Παρότι εδώ και καιρό "καίγομαι" μπροστά στην οθόνη μου άπειρες ώρες, νομίζω ότι αυτές οι τρείς είναι από τις πιο καλές μου.Ευχαριστώ.
Όσον αφορά τις ιστορίες σου,Κουρούνα , μου θύμισες τα χρόνια του σχολείου που όταν βαριόμουν το μάθημα διάβαζα συνεχώς τα αγαπημένα μου κείμενα. Ξανά και ξανά.
Τα συγχαρητήριά μου.
12:35 μ.μ.
Μα τι έχεις πάθει τον τελευταίο καιρό;πού είναι η κουρούνα που λάτρεψα τη γραφή της;μια πρόταση,κιαυτή για μουνιά, καυλομαχίες,πλακομούνια...Δεν είμαι πουριτανή.Απλά δεν είναι αυτή η κουρούνα που αγάπησα,και γκρινιάζω...:(Τέλος πάντων,δικό σου είναι,ότι νιώθεις γράφεις και υποχρέωση δεν έχεις σε κανέναν,και έτσι πρέπει....
Φιλιά
Emily Strange
8:24 μ.μ.
Ναι, ρε Κουρούνα, όλο μουνιά και μουνιά. Κι όχι τίποτα άλλο, κάθε φορά που προφέρω τη λέξη, με αυτό το νια νια κάνω σαν τις γάτες όταν τρώνε ιστούς από αράχνες.
9:46 μ.μ.
Kuku-ru-kuku, δεν ξέρω αν υπάρχει παραλλαγή της παροιμίας με την αλεπού, πάντως αυτή την ακούω συχνά στην ορεινή Αχαΐα. Χρησιμοποιείται όταν κάποιος δίνει σε μια απλή κατάσταση διαστάσεις που δεν έχει, όταν μεγαλοποιεί τα πράγματα.
Επίσης, όταν κάποιος περιμένει ματαίως κάτι λένε "ξεροστάλιασε σαν την αλεπού με του κριαριού τ΄ αρχίδια".
N. Ago, δεν έχει άλλο! :-)
Εμ, αλεπού, τι την έχεις τη φουντωτή ουρά; Καλύψου!
Tsougi, σ΄ ευχαριστώ πολύ.
Emily Strange, αναρωτιέμαι κι εγώ τι έχω πάθει. Ακόμα δεν έχω καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα.
Ou ming, πολύ μου κολλάς και δε σε παίρνει -ειδικά μετά τα όσα έκανε το σκυλί σου στο πάρτι μου.
10:31 μ.μ.
xoxoxoxo πολυ καλη παροιμια..πρωτη φορα την ακουω!!!!!!
..ταιριαζει στους θεωρητικους φυσικους!!!
9:24 μ.μ.
μιας και περί μουνιού ο λόγος (αλήθεια πώς θα ακουγόταν η λέξη "πούτσα"; -περί πούτσας λόγος- χυδαία,ε;!) να συνεισφέρω κι εγώ, για να το κάνουμε πιο σοφιστικέ, το ποστ η καύλα ως δόλος του Λόγου και η μαλακία ως μεταφυσική χειρονομία
5:14 μ.μ.
..kai ws gnwston, epeidh tis plhges synh8ws tis glyfeis!!H alepou arxise to glyfomoyni.....makari kai na thn brhke ...etsi wste na mhn exei anagkh kai ton trago!!!
Filia
george
5:17 μ.μ.
...Alh8eia....Panta argeis na fereis to gala?!!!
Asteiakia by george...(me)
2:03 μ.μ.
Αχ, βρε συντοπίτισσα, με κανες και γέλασα!
Εσείς οι υπόλοιποι, που ερυθριάσατε από την αθυροστομία της κουρούνας, οφείλετε να γνωρίζετε ότι ο λαός μας ο ποιητάρης ήταν ανέκαθεν αθυρόστομος.
Υ.Γ. Αλήθεια, από πού ακριβώς έλκεις την καταγωγή; Εγώ είμαι από την πεδινή Αχαία, αλλά έχω ρίζες σεβαστές από Μάνεσι και Κομπηγάδι (όχι, παίζουμε!)
2:04 μ.μ.
Και να δευτερολογήσω:
Συμβουλή της προγιαγιάς από το Κομπηγάδι:
Να φυλάγεσαι πάντα από του μουλαριού τα πισινά και του καλογέρου τα μπροστινά! :))))
» Σχολιάστε Το Υπέροχο Τούτο Κείμενο