<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d8823282\x26blogName\x3d%CE%97+%CE%9A%CE%9F%CE%A5%CE%A1%CE%9F%CE%A5%CE%9D%CE%91\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://kourouna.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttps://kourouna.blogspot.com/\x26vt\x3d-2316842809200267195', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

OXI

Ο παππούς μου, γεννηθείς το 1910, βρέθηκε στο ελληνοαλβανικό μέτωπο σε ηλικία 30 ετών. Από τον πόλεμο τού έμεινε μερική αναπηρία στο αριστερό χέρι, μια σύνταξη που προς το τέλος της ζωής του είχε φτάσει τις 100.000 δραχμές, και μια ανάμνηση που ποτέ δεν ξέχασε: οι κραυγές και τα βογκητά εκείνων που ήταν λιγότερο τυχεροί από τον ίδιο και άφησαν τα κόκαλά τους στο μέτωπο. Όταν του ζητούσε κανείς να διηγηθεί "μια ιστορία από το ΄40", αρνιόταν λέγοντας "Άσχημο πράγμα ο πόλεμος, παιδάκι μου, πολύ άσχημο". Εξαιρώντας την αναφορά στους ετοιμοθάνατους και τη φρίκη που του είχαν προκαλέσει οι φωνές τους, δεν μιλούσε ποτέ για οτιδήποτε άλλο συνέβη εκεί πάνω. Δεν ξέρω αν είναι ασέβεια προς τον παππού μου, όμως η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου δεν μου προκαλεί απολύτως κανένα ρίγος συγκίνησης και περηφάνιας. Το μόνο ΟΧΙ που μου φαίνεται λογικό είναι το ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ.

10:06 μ.μ.
Blogger η Λίτσα είπε και ελάλησε...

ω ναι... όχι και πάλι όχι!!!    



11:23 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Κι ο δικός μου ο παππούς πολέμησε εκεί πάνω τότε. Και κρατούσε σαν ενθύμιο στην τσέπη του μια σφαίρα που τελικά του αφαίρεσαν απ' το τραυματισμένο πόδι του. Ποτέ δεν μας διηγήθηκε κάποια ιστορία από εκείνη την περίοοδο.    



11:24 μ.μ.
Blogger ONOMATODOSIA είπε και ελάλησε...

υπηρχε,υπαρχει και θα υπαρχει.
οσα οχι και να πουμε...    



1:14 π.μ.
Blogger Niemandsrose είπε και ελάλησε...

Συμφωνώ με την κατακλείδα σου. Κι αυτή η ατάκα "Άσχημο πράγμα ο πόλεμος, παιδάκι μου, πολύ άσχημο", λες και είναι το επιμύθιο ολόκληρης της γενιάς των παππούδων μας. Τόσο γνώριμο μου ακούγεται.    



8:34 π.μ.
Blogger BLUEPRINTS είπε και ελάλησε...

έτσι ακριβώς είναι, σχεδόν κανείς από τους παππούδες μας δεν πρέπει να είχε / έχει άλλη άποψη σ'αυτό    



11:21 μ.μ.
Blogger thas είπε και ελάλησε...

Πολύ με συγκινεί η φωτογραφία, η στάση του σώματος. Ωραίο κείμενο Κουρούνα, σύντομο και αφοπλιστικό.    



1:20 π.μ.
Blogger αμμος είπε και ελάλησε...

Έτσι ακριβώς, αγαπητή Κουρούνα, έτσι ακριβώς.    



2:11 μ.μ.
Blogger Roadartist είπε και ελάλησε...

Με συγκινησες.
και παλι..
Οποτε θες περνα απο το καινουργιο blog μου .. Βασικά και το πρώτο μου.. αντε καιρό το έλεγα ειναι πλεον γεγονός! Θα χαρώ πολύ να γνωρίζω όλους!    



3:04 μ.μ.
Blogger Alexandros είπε και ελάλησε...

Συμφωνώ με ότι έγραψες...

Παρατηρώντας τη φωτογραφία πρόσεξα ότι πάνω από το κρεβάτι κρέμεται ένα πορτραίτο που έχει γίνει μη αναγνωρίσιμο... αναρωτιέμαι ποιόν απεικόνιζε...    



4:18 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Μα τον Μεταξά Αλέξανδρε, δεν είναι προφανές?
Τότε δηλαδή θα έλεγες ΝΑΙ περάστε ή μήπως είπε ποτέ ο παππούς σου ότι μετάνιωσε που πολέμησε? Νίσάφι με τα τσάμπα ειρηνιστικολάγνα σχόλια των απογόνων. Τιμή στον παππού σου που σιχάθηκε τον πόλεμο.
Κουτσός    



4:45 μ.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Αλέξανδρε, και γω το είδα, αλλά δυστυχώς ο παππούς μου δε ζει πια και δεν μπορώ να τον ρωτήσω.

Ανώνυμε, από πού είναι προφανές ότι στη φωτογραφία απεικονίζεται ο Μεταξάς; Ο παππούς μου, όπως πολύ σωστά λες, σιχάθηκε τον πόλεμο. Επομένως το πιθανότερο είναι πως, αν ήταν στο χέρι του, δεν θα πολεμούσε. Και αν όλοι, παντού έλεγαν/πουν "ΟΧΙ, δεν θα πολεμήσουμε αλλήλους", δε θα χρειαζόταν/χρειαστεί να έλεγε/πει κανείς "ΝΑΙ, περάστε" -μη δίνεις σημασία όμως, αυτά είναι ειρηνιστικολάγνες απόψεις.    



5:40 μ.μ.
Blogger Rodia είπε και ελάλησε...

Η κορνιζαρισμενη φωτογραφια του Μεταξα υπηρχε τοτε σε ολα τα δωματια των νοσοκομειων και χαριζοταν απο μια τουλαχιστον σε ολους τους αναπηρους. Δεν ηταν και πολυ "εξυπνο" να αρνηθει κανεις να τη παρει... Μικρη, την εβλεπα σε πολλα σπιτια (οχι παντα στο σαλονι, μπορει να βρισκοταν σε καποιο διαδρομο) ανεξαρτητα απο τις πολιτικες πεποιθησεις των κατοικων τους. Ειχαμε κι εμεις μια στην αποθηκη.    



5:44 μ.μ.
Blogger Rodia είπε και ελάλησε...

Συμπλρ. Τη φωτο τη βγαζαμε απο την αποθηκη οταν περιμεναμε επισκεψη απο ενα συγκεκριμενο συγγενη.
Αλλοι καιροι τοτε. Επικινδυνοι και δυσκολα αντιληπτοι σημερα.    



5:45 μ.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Ροδιά, ευχαριστώ για την πληροφορία. Πάντως στη φωτογραφία δεν την έχω ξύσει εγώ τη μουτσούνα του Μεταξά.

Ροδιά, άσχετο: το πρωί που γύρισες στα παλιά και άφησες σχόλιο στο ποστ μου για το μπλογκ σου, έτυχε να είμαι ξύπνια και να το διαβάσω τη στιγμή που το έγραψες. Οιωνός! :-)    



9:50 μ.μ.
Blogger An-Lu είπε και ελάλησε...

....    



10:05 μ.μ.
Blogger Alexandros είπε και ελάλησε...

Ανώνυμε τίποτα δεν είναι προφανές.

Ροδιά σ' ευχαριστώ κι εγώ για τη πληροφορία. :-)    



11:38 μ.μ.
Blogger roidis είπε και ελάλησε...

κοίτα να δεις...έχω μια (περίπου) παρόμοια του πατέρα μου, και δεν χρειάζεται να σου πω ότι θρέφω τα ίδια αισθήματα με σένα!    



11:58 μ.μ.
Blogger Πέπε είπε και ελάλησε...

Μα είναι καταπληκτικό, διάολε!

Προφανώς συμφωνώ με την Κουρούνα. Το «ΟΧΙ στον πόλεμο» είναι μία σχεδόν αυταπόδεικτη θέση -ακόμη κι αν σε μερικούς φαίνεται ανεδαφική, ωστόσο δε νομίζω ότι κι εκείνοι θα έλεγαν Ναι στον πόλεμο.

Αλλά το να μπορείς να το γράψεις έτσι, με ένα τόσο σύντομο, τόσο απλό και τόσο άμεσο κείμενο, αυτό πια δεν είναι "θέση", είναι Τέχνη. Όχι απλώς αποκαλύπτομαι, αλλά πιστεύω ότι εξίσου θα απεκαλυπτόμην ακόμη κι αν ήμουν υπέρ του πολέμου.

Τελευταία αφιέρωσα 15 ημέρες εντατικής εργασίας για να κάνω ένα κείμενο για σχολική εορτή, όπου, μέσα από τα γεγονότα (που δεν τα ήξερα καλά και χρειάστηκε να τα μελετήσω ενδελεχώς) να καταδείξω σε τι πρέπει τελικά να λέμε ΟΧΙ. Και κατέληξα με ένα σεντόνι τριών χιλιάδων λέξεων, όπου η κεντρική ιδέα ήταν απλώς "σκεφτείτε μόνοι σας σε τι πρέπει να λέμε ΟΧΙ". Ε λοιπόν, διαβάζω τώρα αυτό το επίγραμμα της Κουρούνας και μου 'ρχεται να σκίσω τα πτυχία μου!    



3:15 π.μ.
Blogger Alexis B είπε και ελάλησε...

Περίεργες εποχές, που εύχομαι να μήν ξαναέρθουν.
Και η συνέχεια της ευχής μου είναι τά εργαλεία του πολέμου να χρεισημοποιούνται μόνο σε επιδείξεις πρός τέρψην θεατών.
(βλ. Αρχάγγελος)    



11:41 π.μ.
Blogger Το εργαλείο είπε και ελάλησε...

Έχω μία φίλη από την Βοσνία - Ερζεγοβίνη η οποία έζησε τον πόλεμο εκεί. Μου έλεγε ότι μία φορά συζητούσε με την γιαγιά της για το πόσες εμπειρίες έχασε από την ζωή της εξαιτίας του πολέμου. Η γιαγιά της, η οποία ήταν παρτιζάνα στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, της είπε ότι δεν θα αντάλλασε για τίποτα στον κόσμο τα όσα έζησε στον δικό της πόλεμο.

Με εντυπωσίασε αυτή η απάντηση, μου έβγαλε μία δύναμη και μία ομορφιά. Έχω να πω λοιπόν ότι εξαρτάται σίγουρα που μάχεσαι και γιατι. Και αν κάναμε μία μεταφορά στο σήμερα "τι διαχωρίζει τον "πόλεμο" από την "ειρήνη"; Τα όρια γίνονται όλο και πιο δυσδιάκριτα.    



11:49 μ.μ.
Blogger Ν.Α. Λάμπης είπε και ελάλησε...

Ο δικός μου πάλι (ο πατέρας όχι ο παπούς...) γλίτωσε τον πόλεμο με τους Ιταλούς, επειδή πρόλαβα και γεννήθηκα 20 μέρες πριν... Ήμουνα το 4ο παιδί του και τόν αποστράτευσαν, τόν έστειλαν σπίτι να φροντίσει τον δικό του "στρατό"...

Έβγαλε όμως το άχτι του, ενάμισυ χρόνο αργότερα... στο βουνό... για χρόνια...

Όσο για μένα, περνούσα ζάχαρη, ως "μασκώτ" του «συντάγματος»... Ωραίο πράμμα ο πόλεμος! Μέ φρόντιζαν καμμιά τρακοσαριά αντάρτες!

Και τα "βαφτιστικά" μου (ήμουν 4 χρονών στα βαφτίσια) ξέρετε τί ήταν; Στολή ανθυπολοχαγού!

Ωραίο πράμμα ο πόλεμος! Πιστέψτε με.    



11:56 μ.μ.
Blogger Ν.Α. Λάμπης είπε και ελάλησε...

Y. Γ. Τό που τραυματίστηκε εφτά φορές ο πατέρας μου, ευτυχώς καμμιά πολύ σοβαρά, ήταν έξω από τα "ενδιαφέροντά" μου.
Ωραίο πράμμα ο πόλεμος, λέμε. Όταν είσαι μωρό παιδάκι. Ή ...moron κατά Σαίξπηρ.    



12:04 π.μ.
Blogger Ν.Α. Λάμπης είπε και ελάλησε...

@ Ονοματοδοσία

Η αισιοδοξία σου είναι άφθαστη. Μάλλον όμως ο ορίζοντάς σου περιορίζεται στον εαυτούλη σου.

Σκέφτηκες ποτέ τι θα συμβεί, αν τα «ΟΧΙ» δεν τα πούμε μόνο αλλά τα κάνουμε και καθημερινότητα;

Έτσι σαν ...case study τό προτείνω.

Για τις ανάγκες της κουβέντας.    



6:59 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Λοιπόν ο παππούς σου κουρούνα έχει πολλά δίκια, δεν είναι όμορφες στιγμές να νοσταλγείς αυτές και σίγουρα δεν μπορεί κάποιος που τις έζησε να τις ξεχάσει. Αλλά και το να τις αφηγήται σε έναν νέο τι ακριβώς θα του προσφέρει! Δυστηχώς ή ευτυχώς οι καινούριες γενίες δεν θα τα ζήσουν όλα αυτά αλλά ζούν καθημερινά την δική τους φρίκη που ειναί ύπουλη και αθόρυβη σαν την σφαίρα που έρχεται. Ο δικός μου παππούς ήτανε ελέυθερος σκοπευτής στον πόλεμο στην Αλβανία και θυμούνταν πολλές ιστορίες απο αυτόν τον πόλεμο και πολλές φάτσες που αυτός έβλεπε για τελευταία φορα, γ'αυτο κάθε φορά που του έβαζα ταινίες πολεμικές όπως μου ζητούσε δάκρυζε σιωπηλά    



11:48 π.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

v情趣用品,情趣,情趣商品,A片,AIO交友愛情館,AIOAV女優,AV,A漫,免費A片,本土自拍,自拍,愛情公寓,情色,情色貼圖,色情小說,情色小說,情色文學,色情,寄情築園小遊戲,色情遊戲,色情影片,情色網,色情網站,微風成人區,微風成人,嘟嘟成人網,成人,18成人,成人影城,成人圖片區,成人圖片,成人貼圖,成人文章,成人小說,UT聊天室,聊天室,豆豆聊天室,哈啦聊天室,尋夢園聊天室,聊天室尋夢園,080中部人聊天室,080聊天室,中部人聊天室,080苗栗人聊天室,苗栗人聊天室,免費視訊聊天,免費視訊,視訊聊天室,視訊聊天情趣用品,情趣,情趣商品,愛情公寓,情色,情色貼圖,色情小說,情色小說,情色文學,色情,寄情築園小遊戲,色情遊戲,AIO交友愛情館,一葉情貼圖片區,情色論壇,色情影片,色情網站,微風成人區,微風成人,嘟嘟成人網,成人,18成人,成人影城,成人圖片,成人貼圖,成人圖片區,成人文章,成人小說,A片,AV女優,AV,A漫,免費A片,自拍,UT聊天室    



» Σχολιάστε Το Υπέροχο Τούτο Κείμενο