<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d8823282\x26blogName\x3d%CE%97+%CE%9A%CE%9F%CE%A5%CE%A1%CE%9F%CE%A5%CE%9D%CE%91\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://kourouna.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttps://kourouna.blogspot.com/\x26vt\x3d-2316842809200267195', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Αναχώρηση

Υπό την απειλή της έξωσης, μαζεύω τα πράγματά μου και ετοιμάζομαι για άλλη μια μετακόμιση. Χωρίς δουλειά και με τρεισήμισυ γάτες υπό μάλης θα φιλοξενηθώ σε ένα φιλικό σπίτι για όσο χρειαστεί. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι καλοί φίλοι, δηλαδή. Βάζοντας βιβλία σε κούτες, βρήκα πριν από λίγο το αγαπημένο βιβλίο των παιδικών χρόνων μου, που δεν ξεπεράστηκε ποτέ από κανένα άλλο. Δεν λάτρευα απλώς τον Χωκ Φινν, ήμουν ο Χωκ Φινν, και όσοι με διάβαζαν στην Κουρούνα ξέρουν ότι το αγαπημένο μου χόμπι είναι το ψάρεμα γατόψαρων...

Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο φτάνω στην τελευταία παράγραφο: "Δεν έχω τίποτε άλλο να γράψω και χαίρομαι γι' αυτό. Αν ήξερα πόσο δύσκολο θα ήταν, δεν θ' άρχιζα ποτέ μου να γράφω ένα βιβλίο. Δεν την παθαίνω άλλη φορά. Πρέπει πάντως να φύγω από τους Φελπς όσο μπορώ πιο γρήγορα, γιατί η θεία Σάλι είπε πως θέλει να με υιοθετήσει και να με κάνει άνθρωπο. Εγώ δεν έχω καθόλου όρεξη γι' αυτό. Δοκίμασα κι άλλη φορά".

Έπειτα από τόσα χρόνια, ταυτίζομαι ξανά με τον Χωκ. Παίρνω το δισάκι μου και ξεκινώ πάλι για το άγνωστο, χωρίς να έχω γίνει άνθρωπος...

2:51 μ.μ.
Blogger BLUEPRINTS είπε και ελάλησε...

Τι να ευχηθώ, μόνο καλύτερη τύχη και μείνε αυθεντική όσο μπορείς, φιλιά    



2:56 μ.μ.
Blogger mamma είπε και ελάλησε...

κουράγιο κουρούνα (από το κακό στο χειρότερο πάμε γενικώς)    



3:22 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

κρατα γερα Χωκ Φιν!Καλε μου ηρωα της παιδικης μου ηλικιας!    



3:24 μ.μ.
Anonymous Soduck είπε και ελάλησε...

Σ΄ευχαριστώ για όσα έγραψες. Θα σε ψάχνω και είμαι σίγουρη οτι θα σε ξαναβρώ. Κράτα γερά όμως. Κάπου εκεί είμαστε όλοι. Ναι;

Γεια σου κοπελιά... Να σε προσέχεις!    



3:25 μ.μ.
Blogger Α. Δημητρίου είπε και ελάλησε...

Τι σύμπτωση! Κι εγω ειχα ακριβώς το ίδιο βιβλίο, ίδια έκδοση με το ίδιο εξωφυλο, τις ίδιες φθορές. Και ηταν απο τα αγαπημένα μου, ίσως το πιο αγαπημένο για αρκετά χρόνια. Ξέρεις χρόνια παιδικά που κρατάνε αιώνες, όχι οπως τώρα. Ευχαριστώ που μου το θυμισες.    



3:32 μ.μ.
Blogger Ιφιμέδεια είπε και ελάλησε...

Καλή τύχη να έχεις Κουρούνα μου κι εύχομαι καλύτερες μέρες να έρθουν.    



3:41 μ.μ.
Blogger αθεόφοβος είπε και ελάλησε...

Είμαι σίγουρος πως όπως ο Χωκ Φιν κατάφερνε πάντα να ξεπερνά όσες δυσκολίες του τύχαιναν το ίδιο θα κάνεις και σύ!
Καλή τύχη!    



4:10 μ.μ.
Blogger An-Lu είπε και ελάλησε...

Καλή τυχη και ξεκίνα να φτιαχνεις σχεδία!    



4:59 μ.μ.
Blogger Provato είπε και ελάλησε...

καλή τύχη! καλή καρδιά! Καλά διαβάσματα!    



5:08 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Κουρουνίτσα, ελπίζω να σταματήσεις να ταλαιπωρήσαι. Αν σου δίνει καθόλου κουράγιο αυτή η γνώση: ξέρε πως εμάς μας δίνεις πολύ κουράγιο με την γραφή σου.

γιουτζίν    



5:14 μ.μ.
Blogger Rodia είπε και ελάλησε...

Καλή συνέχεια Χωκ, αναθεώρησε παρακαλώ την τελευταία παράγραφο, μη σταματας να γραφεις, ε;
Καντο για χατηρι μου,

Τομ
(ο φιλος σου)
:)    



6:42 μ.μ.
Blogger Katerina ante portas είπε και ελάλησε...

Ελπίζω να εκτιμω σωστά, να συνεχίσεις να γράφεις, γιατί η γραφή είναι λύτρωση..    



8:16 μ.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

Ο Σποκ υπαρχει ακομα!Μη μασας!    



9:34 π.μ.
Blogger Το Φαουδι είπε και ελάλησε...

Καλή τύχη, καλό κουράγιο, καλή δύναμη και πολλούς καλούς φίλους για δίπλα σας εύχομαι.

Εμείς πάντως θα περιμένουμε μήπως και ξαναπατήσετε πλήκτρο    



12:33 μ.μ.
Blogger Περαστικός είπε και ελάλησε...

Καλή τύχη, θα σε επισκεπτόμαστε σε αυτό το ηλεκτρονικό σου σπίτι.    



5:24 μ.μ.
Blogger Vam33 είπε και ελάλησε...

Εύχομαι να σου πάνε τα πράγματα καλά.    



11:17 π.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Σας ευχαριστώ όλους για τις ευχές και τα καλά λόγια. Δε σκοπεύω να σταματήσω να γράφω, απλώς θα συνεχίσω τις κουρουνοπεριπέτειές μου σε άλλη περιοχή. :)    



12:18 π.μ.
Anonymous Ανώνυμος είπε και ελάλησε...

omorfes euxes, omorfa logia...
h kourouna sigoura ta axizei. Oxi giati einai alithinh alla giati den ntrepete na einai alithinh.
Paw stoixima ola mou ta cents pws kanenas dithen thaumasths ths kai "filos" den tha mporouse na thn filoxenisei para mono na pei "wraia" logia. Hmmmm .... shmeia twn kairwn    



4:08 π.μ.
Anonymous Σάββας είπε και ελάλησε...

Σίγουρα δεν έχεις γίνει άνθρωπος...
Το να ξεκινάει κανείς δυο (ή και περισσότερα) blog με άλλα ονόματα την ίδια περίοδο είναι συνηθισμένο και θεμιτό.Όταν όμως λόγω οικονομικών δυσκολιών προσπαθείς να εκμεταλλευτείς οικονομικά και ηθικά τους αναγνώστες του ενός blog βάζοντας πλάτες με το άλλο σου blog,είσαι όπως ήδη από μόνη σου δηλώνεις: Καρακάξα,και κρίμα που σε διάβαζα -έστω και αποσπασματικά-τόσα χρόνια.    



8:35 π.μ.
Blogger Caktos είπε και ελάλησε...

Τι λες μωρέ Ο/Η Σάββας σαββατιάτικα;. Εγιναν όλα αυτά; Για πε να μάθουμε κι εμείς με τι πουλί έχουμε να κάνουμε    



10:54 π.μ.
Blogger Η Κουρούνα είπε και ελάλησε...

Σάββα παιδί μου, τι έγινε; Μετακόμισες από το μπλογκ της Τύπος Νυχτερινός και ήρθες να χέσεις και στο δικό μου; Χτυπήσου όσο θες, δεν ιδρώνει το αφτί μου. Έχω γνωρίσει πολλά ζωντόβολα στη ζωή μου, δε χάθηκε ο κόσμος για άλλο ένα.    



8:31 μ.μ.
Blogger kyrallina είπε και ελάλησε...

Kαλή τύχη Χωκ. Είμαι σιγουρη πως δεν θα χαθούμε. Εδώ γύρω θα γυρνάμε και θα επιστρέφουμε. Μην μασήσεις. Όπως όλοι κι εμείς!    



2:23 π.μ.
Blogger ellinida είπε και ελάλησε...

Ρίξε μας καμιά είδηση, μην μας ξεχνάς!
φιλιά    



12:24 π.μ.
Blogger 0comments είπε και ελάλησε...

Στο καλό ρούνα μου!    



11:49 μ.μ.
Blogger Αστραδενή / Astradene είπε και ελάλησε...

κουρούνα εσύ μας έμαθες πως να ψαρεύουμε γατόψαρα, κανείς άλλος...σε περιμένουμε    



9:52 π.μ.
Blogger Heliotypon είπε και ελάλησε...

Τι μου θύμισες! Το δίδυμο Χωκ Φιν-Τομ Σώγιερ! Θυμάμαι ότι όταν ήμουν περίπου 10 ετών που διάβαζα το κεφάλαιο "Μάθημα ζωγραφικής κι αισθηματικοί παλμοί" ντρεπόμουν κι όταν έμπαινε κάποιος στο δωμάτιο έκρυβα το βιβλίο! (πού να ήξερα πώς θα εξελισσόμουν!). Το ότι "δεν έγινες άνθρωπος" δεν είναι περίεργο. Η ιστορία (παρελθούσα και παρούσα) μας δείχνει ότι ο άνθρωπος δεν είναι το ό,τι καλλίτερο της φύσης!    



7:02 μ.μ.
Blogger ΔΙΟΝΥΣΟΣ είπε και ελάλησε...

Εγώ σε κόβω αειθαλή και πεντανόστιμη όπως πάντα.Αύριο ξημερώνει μια άλλη μέρα, εκεί στο Μισσισίπη όπως τελειώνει το όσα παίρνει ο Ανεμος!    



» Σχολιάστε Το Υπέροχο Τούτο Κείμενο