Στα όνειρά μου τα άγχη μου μεταμορφώνονται σε γάτες που κινδυνεύουν. Αυτή τη φορά βρέθηκα σε έναν ουρανοξύστη με μπαλκόνια όπου ένα τσούρμο αδέσποτες γάτες (απ΄ αυτές που συχνάζουν στους ουρανοξύστες) έπαιρναν φόρα από τα δωμάτια και εκτινάσσονταν έξω. Μερικές έπεφταν στο κενό, άλλες χτυπούσαν στα κάγκελα, έμπαιναν πάλι μέσα και φτου από την αρχή. Αποφάσισα να πάρω μία στο σπίτι μου για να τη σώσω (πάνω από τρεις δεν αντέχει το διαμέρισμά μου και ήδη έχω δύο). Ήταν συνηθισμένες γάτες εκτός από μία που είχε παράξενο μελιτζανί χρώμα. Ένιωσα τύψεις για λίγο επειδή τη διάλεξα με κριτήριο την ομορφιά, όμως βρήκα γρήγορα δικαιολογία: η μία από τις δικές μου έχει ένα μάτι, οπότε δικαιούμαι να αποκτήσω μια άλλη μόνο και μόνο γιατί είναι ωραία. Την ονόμασα Όμπι από το Aubergine. Όταν ξύπνησα, δεν μπορούσα να την ξεχάσω. Μελιτζανί γατάκια κανείς;
