<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d8823282\x26blogName\x3d%CE%97+%CE%9A%CE%9F%CE%A5%CE%A1%CE%9F%CE%A5%CE%9D%CE%91\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://kourouna.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://kourouna.blogspot.com/\x26vt\x3d-6656590165348922955', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Ζητάμε την ψήφο σας!

Πέμπτη, Μαΐου 24, 2007
Το πολύ καλό αγγλόφωνο μπλογκ του Λοξία Neither reveals nor conceals είναι υποψήφιο προς βράβευση στην κατηγορία "Best Expatriate Weblog" του διαγωνισμού Satin Pajama Awards. Βάλτε ένα χεράκι, δικός μας είναι -και το αξίζει!

buzz it!


Kι άλλο, κι άλλο!
έκραξε Η Κουρούνα

Tellas Zisto ή Ksisto;




ΑΝΑΝΕΩΣΗ:
Σοφότατη η παροιμία "μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη λες". H ταλαιπωρία με την Tellas συνεχίζεται. Διαβάστε στον Τύπο Νυχτερινό.


ΑΝΑΝΕΩΣΗ Β΄ 4/6/2007: Κι άλλος που την πάτησε, στο μπλογκ Impressions.



Αναντίρρητα Ksisto (ο τόνος στο «i», αγαπητοί αναγνώστες).

Γιατί, προφανώς, η Tellas θεωρεί ότι καθόμαστε και το ξύνουμε όλη μέρα, κι άλλη δουλειά δεν έχουμε να κάνουμε από το να στηνόμαστε με τις ώρες στο τηλέφωνο μπας και πετύχουμε κάποιον από τους συνεργάτες της προκειμένου να μάθουμε πότε θα λυθεί το πρόβλημά μας. Και, πιστέψτε με, πρέπει να έχεις την υπομονή κυνηγού που καραδοκεί στις λόχμες του Έβρου για να τη μπουμπουνίσει στην ανέμελα διερχόμενη μπεκάτσα, αν θες να βγάλεις γραμμή στην Tellas. Ο χρόνος αναμονής κυμαίνεται από μισή έως έξι (ναι, καλά διαβάσατε) ώρες. Με πλήρη συναίσθηση ότι κινδυνεύω να κερδίσω επάξια το χαρακτηρισμό του Αρχιμαλάκα, ομολογώ πως υπήρξε μέρα που, αφού πια είχα φτάσει σε κατάσταση όπου-να-‘ναι-γίνομαι-φονιάς, άφησα το τηλέφωνο έξι ώρες στην ανοιχτή ακρόαση μέχρι να ευαρεστηθεί να μου απαντήσει το Υπέρτατο Ον που όλοι γνωρίζουμε με την κοινή ονομασία Υπάλληλος Tellas.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Πριν από λίγο καιρό, η πρώην συγκάτοικος και νυν γειτόνισσά μου (τώρα μένει από πάνω μου) είχε την καταστροφική για την ψυχική μας υγεία ιδέα να ζητήσει διακοπή των υπηρεσιών τηλεφωνίας του OTE και να παραγγείλει για δύο διαφορετικά νούμερα το πακέτο Tellas Zisto (ένα για εκείνη, ένα για μένα –δε μας έφτανε, βλέπετε, ένα που θα το μοιραζόμασταν, θέλαμε η καθεμία το δικό της).

Μια αποφράδα μέρα, περιχαρής έπειτα από βδομάδες προσπάθειας να βγάλει γραμμή, ήρθε και μου ανακοίνωσε, «Νενικήκαμεν! Τους έπιασα και έκανα την παραγγελία».

Κάπου ψηλά άνοιξαν οι ουρανοί και το Συμπαντικό Χέρι μας έριξε ένα περιποιημένο φάσκελο, αλλά ήμαστε πολύ ευτυχισμένες με το κατόρθωμά μας για να το προσέξουμε.

Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες και για τις δύο γραμμές, όχι γιατί δε θέλω να σας κουράσω, αλλά γιατί, αν το κάνω, κινδυνεύω να πέσω ξερή από εγκεφαλικό πάνω στο πληκτρολόγιό μου. Θα περιοριστώ στη μία γραμμή, αυτή που χρησιμοποιώ εγώ. Αρχικά μπορούσα να πάρω τηλέφωνο, αλλά δεν μπορούσαν να με πάρουν. Στο Ίντερνετ με adsl δεν μπορούσα να συνδεθώ, αλλά η πάντα φιλεύσπλαχνη Tellas μού παραχώρησε νούμερο ΕΠΑΚ για να σερφάρω με ταχύτητα ιστιοπλόου μια μέρα πλήρους άπνοιας. Αφού πέρασαν κάποιες μέρες με τηλεφωνήματα δεξιά-αριστερά, απειλές, κραυγές και ολολυγμούς από τη μεριά μου, τα προβλήματα αποκαταστάθηκαν. Αν εξαιρέσει κανείς το γεγονός ότι κάθε τόσο η σύνδεση στο Ίντερνετ χανόταν για κάνα δυο ώρες, όλα λειτουργούσαν ρολόι. Μέχρι που μια μέρα η σύνδεση χάθηκε και δεν επανήλθε σε μια-δυο ώρες (όλα αυτά σε διάστημα λιγότερο των δύο εβδομάδων από τη στιγμή που πρωτοάρχισε να λειτουργεί η γραμμή).

Ξανά μανά τηλέφωνα, ξανά μανά φωνές και κακό (από τη μεριά μου, γιατί οφείλω να ομολογήσω ότι οι υπάλληλοι της Tellas είναι ευγενέστατοι και οπαδοί της θεωρίας ότι ο πελάτης έχει πάντα δίκιο –ασχέτως αν δεν το βρίσκει ποτέ). Αυτή τη φορά έμεινα τρεις μέρες χωρίς Ίντερνετ. Πάει στο διάολο, η βλάβη διορθώθηκε.

Πέρασαν δύο εβδομάδες, κατά τη διάρκεια της οποίας απολάμβανα πανευτυχής τις χάρες της adsl σύνδεσης. Μέχρι που φτάσαμε στο πρωινό της 17ης Μαΐου. Και το Ίντερνετ έπεσε. Όχι απλώς έπεσε, γκρεμοτσακίστηκε. Και δεν επανήλθε ούτε σε μια, ούτε σε δυο, ούτε σε τρεις, ούτε σε είκοσι τρεις ώρες. Και δεν είχε επανέλθει ούτε σήμερα το πρωί, πέμπτη κατά σειρά μέρα.

Πήρα στις Βλάβες (στο 1212) την πρώτη μέρα και μου είπαν ότι το πρόβλημα θα αποκατασταθεί το "συντομότερο δυνατόν". Πήρα στις Βλάβες τη δεύτερη μέρα και με πληροφόρησαν ότι δεν έπρεπε να απευθυνθώ στις Βλάβες, αλλά στο τηλέφωνο 8015000365, το οποίο είναι σχετικό με τις συνδέσεις Ίντερνετ. Όταν ρώτησα γιατί δεν μου το είπαν αυτό την προηγούμενη μέρα, μου απάντησαν "κακώς δεν σας το είπαν". Πήρα στο 8015000365 και μου είπαν ότι το πρόβλημα θα αποκατασταθεί "το συντομότερο δυνατόν". Όπως φαίνεται, στην Tellas μετράνε τις μέρες με τον ίδιο τρόπο που τις μετράει ο Δημιουργός.

Άφησα να περάσει το σαββατοκύριακο.

Πήρα σήμερα ξανά και μου είπαν ότι η βλάβη θα αποκατασταθεί "το συντομότερο δυνατόν", αφού πρώτα ο υπάλληλος με ρώτησε με ύφος ξέρω-ότι-απευθύνομαι-σε-κρετίνα πώς κατάλαβα ότι το μόντεμ δεν λειτουργεί. Σκέφτηκα να του πω ότι του έβαλα κωλοδάχτυλο και δεν ανταποκρίθηκε, αλλά έδωσα τόπο στην οργή και του απάντησα ότι δεν ανάβουν τα λαμπάκια του (αντίθετα από τα δικά μου, που είναι ένα βήμα πριν το ολοκληρωτικό κάψιμο). Φυσικά, απάντηση για το πότε θα λειτουργήσει η γραμμή δεν πήρα. Άρχισα, λοιπόν, να ωρύομαι, να απειλώ (έχω γίνει πολύ καλή σ' αυτό από τότε που μπλέξαμε με την Tellas),πληροφόρησα τον υπάλληλο ότι σκοπεύω να κινηθώ νομικά και του ζήτησα ένα νούμερο φαξ για να γνωστοποιήσω επίσημα στην εταιρεία τις προθέσεις μου.

Σήμερα, ώρα 4 και κάτι το απόγευμα, και ενώ έγραφα αυτό το ποστ, αποκαταστάθηκε η βλάβη. Σύμπτωση; Δε νομίζω. Απλώς αποδεικνύεται περίτρανα η θεωρία πως σ' αυτή τη χώρα μόνο όταν φέρεσαι γαϊδουρινά γίνεται η δουλειά σου.

Ετικέτες

buzz it!


Kι άλλο, κι άλλο!
έκραξε Η Κουρούνα

Fell in to a ring of fire

Τρίτη, Μαΐου 15, 2007

buzz it!


Kι άλλο, κι άλλο!
έκραξε Η Κουρούνα

Σχόλια για το ελληνικό βιβλίο

Δευτέρα, Μαΐου 14, 2007
Στα μπλογκ Ελληνική Λογοτεχνία και Βιβλιοφάγος διάβασα δυο σχόλια του Αύγουστου Κορτώ που μ΄ έκαναν και γέλασα πολύ.

Στην Ελληνική Λογοτεχνία:

Ερωτική Μπαλάντα Σ’ Έναν «Ξένο» Συγγραφέα

Τώρα π’ ανθίσανε τα μπλόγκ και πέσαν οι προσόψεις,
είναι σαφώς πιο δύσκολο το νήμα να διακόψεις
της του εκάστου αφήγησης – καλής, ή τετριμμένης,
και για ζητήματα πολλά γνώση βαθιά λαβαίνεις.

Τζάμπα καλέ ενημέρωση, δωρεάν δημοκρατία,
(κι ελευθερία, αγάπη μου, γλυκιά ελευθερία)
απ’ άνομα συμφέροντα εκδοτών, εφημερίδων,
που εκθρέφουν τους γραφιάδες τους ως σμήνη κατσαρίδων.

Και σοβαρά: κάποια σωστά λένε τα παραπάνω,
και στην ελεύθερη έκφραση τον τεμενά μου κάνω,
κι είναι καλό ό,τι γράφεται, γιατί μέσα απ’ τις
λέξεις το σύστριγγλο εξατμίζεται – αν ξες να τις διαλέξεις.

(Αν γράφεις πάλι απρόσεχτα, κακό του κεφαλιού
σου! Είναι σαν να εμπαίζεις με την άκρη του πουλιού
σου τη σκούπα την ηλεκτρική. Αν στ’ αποκεφαλίσει,
δε φταίει. Της φάνηκε βρωμιά, κι είπε να καθαρίσει).

Μα ας μην εκτροχιάζομαι. Εγώ ήθελα να είπω
γι’ αυτό το δώρο το ύπουλο, τον δούρειον τούτον
ίππο, που μπαίνει μέσα από τα μπλογκ τα τόσο
προσφιλή και μας ζαλίζει τ’ απαυτά μας και την κεφαλή.

Την νόσο την αγιάτρευτη: τη λένε συγγραφέα,
και πάσχει από τον εθισμό να γράφει λόγια ωραία
ή άσχημα. Ανάλογα. Το χάρισμά του, βλέπεις,
του το πολιορκούνε τα συμφέροντα της τσέπης.

Α, βέβαια! Τόση προβολή, τι νόμισες, δε βγάζει
το χρόνο ένα-δυο μύρια, δυο ρετιρέ στο Γκάζι;
Κι αν πεις τα περιοδικά και μια εφημεριδούλα
σ’ αφήνουνε παρά να πάρεις μέχρι Σπετσοπούλα.

Μα είναι, θα πεις, ατάλαντοι, τους λείπει η φαντασία!
Καλολογούν ατέρμονα, φλυαρούν χωρίς ουσία!
Τους βάζουνε στη μόστρα θείοι, γκόμενοι,
γιαγιάδες, αρχισυντάκτες, σύλλογοι, μασόνοι και παπάδες!

Γι’ αυτό – για δες το θράσος τους! Ρε, θέλουν να πουλήσουν!
Πια δε χορταίνουν οι αισχροί! Πια, πόσο να πλουτίσουν;
Και θέλουνε ν’ αρπάξουνε και την μπλογκοκουβέντα
σα να κερδίζεις πάστες και να θες και τη μερέντα!

Μα τι να πεις; Ανάξιοι. Γιδοτόμαρα. Χαμένα
κορμιά, που τα μηνύματα τα έχουνε χεσμένα.
Που δε νογάνε ντιπ από καθήκοντα ιερέως
που αν τ’ αγνοεί ο συγγραφεύς, να του κοπεί το πέος!

Πού ο Μπόρχες; Ε; Πού ο Κάφκα; Πού τα ζώα οι συγγραφείς μας!
Τους βάζει πλάι στον Προυστ ποτέ ή πλάι στον Τζόυς κανείς μας;
Ποτές! Θού Κύριε! Φτού κακά! Αυτός καλέ είναι τέρας ιερό!
Που εγώ, ειδικά, τον έχω ωσάν το φως της μέρας!

Ναι – βέβαια μην το πεις ποτέ σε κανά αυτί κακό,
του Τζόυς είχα προσπαθήσει κάτι στ’ αγγλικό
πρωτότυπο να το διαβάσω, κι είχα βαρεθεί,
και με τον Κάφκα μια βδομάδα είχα κοιμηθεί.

Όμως κι αυτός ο κερατάς! Μα, να μην έχει τέλος
μήτε ένα απ’ τα βιβλία του; Κι ο άλλος, με το μέλος
που του’ λειπε; Ο γκαβός καλέ, δεν ήτανε γκαβός
ο Μπόρχες; Μα το διάβασα, το’ λεγε η Κέιτ Μος

σε μια συνέντευξή της. Έχταχτος κι ο μακαρίτης!
Μάστορας στο διήγημα, στην ποίηση τεχνίτης!
Βέβαια, την αμαρτία μου να πω, δεν τον αντέχω,
μα είναι ποσότης τραγική, πρέπει να τον κατέχω!

Όπως τον Προυστ. Καλά, κι αυτός, μα τέτοιο αγκωνάρι;
Να θες για να τον κουβαλήσεις ειδικό ζωνάρι
για κήλες! Και κοιμήσης λίγο, μούχλας, πα-πα-πα!
Καλά έλεγε ο Κούβελας τον ποιητή λαπά!

Δεν έγραφε και ποίηση; Μα το’ ξερα, σου λέω,
εγώ διαβάζω γενικώς το κάθε τι ωραίο,
ιδίως το εισαγόμενο. Α, αγάπη μου, όλα
κι όλα,δε θα χαλώ τα μάτια μου με την κάθε καριόλα

την κακομοίρα, άθλια, την κάθε κυριούλα
που εκδίδει στην Ελλάδα. Εμένα, η ψυχούλα
μου είναι ταγμένη σε υψηλά συγγραφικά ιδεώδη,
κι όχι σε συμπατριώτισσες της Πάνια και της Θώδη!

Δεν πήγα φροντιστήρια, δεν πήρα λινγκουαφόν
για να το σπαταλάω στης Αθήνας το παρόν,
σε ποταπά προβλήματα, φτηνές ψευτο-αξίες.
Α, όχι! Εμένα μ’ αφορούν μόνον οι γαλαξίες

των πεθαμένων δημιουργών. Μ’ αυτούς, είμαι ασφαλής,
να μη φανώ χωριάτισσα, μη δείξω γι’ αφελής.
Κι αν δεν τους ξέρω απ’ έξω, ε, μωρό μου, τι να
κάνω; Εγώ κυρίως στην παραλία και στ’ αεροπλάνο

διαβάζω. Η ώρα να περνά – μα όχι με μελούρα
και με ποπ-κορν ελληνικό! Να μένει και
κουλτούρα, να’ χω να λέω μεθαύριο, σ’ ένα τέιο, σ’ ένα τίλιο
για Πιραντέλλο, μάτια μου, όχι για να ένα μήλο!

Γι’ αυτό, μην ασχολείσαι. Κλείσε τώρα τα ματάκια.
Κι αδιάβαστη κι αμάθητη και με ψιλο-νευράκια,
αν λες για ξένους και νεκρούς, θα πέφτεις πάνταμέσα.
Ποιος αδειάζει τώρα άμα είναι για Έλληνα μπουχέσα

και ζωντανό. Χέσ’ τους αυτούς. Δεν έχουν ενδιαφέρον.
Τους τρώει η μιζέρια τους, το εκδοτικό συμφέρον.
Χτύπα τους μόνο. Φτύνε τους. Πάτα τους σα σκουλήκια.
Αφού αυτοί είναι κατιμάς, κι οι ξένοι; Τεφαρίκια’’


Και στον Βιβλιοφάγο:

"αγαπητοί αναγνώστες,

σαν επαρχιώτης ως το μεδούλι πού'μαι, νιώθω την επιτακτική ανάγκη να προσθέσω το - απρόσκλητο ως ίωση, πιθανώς, και κατ'άλλους ίσως περιττό ή άκαιρο - σχόλιό μου πάνω στα απαξιωτικά γραφόμενα κι επιδεικτικώς βεδλυττόμενα της πεζογραφικής παραγωγής των ημερών μας.

για τον επαρχιώτη, λοιπόν, που, ότε φέρεται τοιουτοτρόπως θα'τανε καλό να τον λέγαμε και 'χωριάταρο', ισχύει αυτό που είχε ενσταλάξει μεγαλοφυώς ο αλτάν σε μια βινιέτα του΄ έδειχνε λοιπόν τσιγγάνα μάγισσα να διαβάζει την παλάμη τυπάκου τινός, προσπαθώντας ν'ανιχνεύσει την μελλούμενη ευτυχία του, κι αυτός της απαντούσε απερίφραστα: "δε μ'ενδιαφέρει η ευτυχία μου. μ'ενδιαφέρει η δυστυχία των άλλων."

είναι λοιπόν ανάγκη διακαής του χωριάταρου, και δη εκεινού που με αριστερά ή διανοητικά άλλοθι θαρρεί πως έχει απεκδυθεί της χωριαταρίλας του, να διατρανώνει κάθε τόσο την απαξίωσή του αν όχι την αποστροφή του απέναντι στα εντόπια προϊόντα διανόησης, λίγο-πολύ όπως οι προ εόκ δασμοσκλαβωμένοι έλληνες λαχταρούσαν ως πνοή θεού τα εισαγόμενα προϊόντα, πιστεύοντάς τα φύσει και θέσει και ποιότητι ανώτερα.

έτσι, είναι λογικό κι ως ένα σημείο συγκινητικό στην αφέλεια και την αξεστίλα του, να βλέπεις μεγαλοσχήμονες κριτικούς, πού'ναι δε στην πλειοψηφία τους κακοπληρωμένοι και μίζεροι, με άλλοτε άλλου βαθμού ερωτική δυσπραγία, με άλλοτε άλλης λύσσας ιδιότητες συγγραφέως/διανοουμένου μανκέ (και με προεξάρχουσα την χωριαταρίλα στη γραφή και το μένος των) να επιτίθενται στα εγχώρια συγγραφικά προϊόντα, εξυμνώντας λόγου χάρη σε εντιτόριαλ την τάδε μελέτη για τα πόμολα στη βασιλεία του Καρλομάγνου ή για τον καρκίνο ωοθηκών στις φώκιες όπως αυτός ποιητικά αποτυπώθηκε απ'τον ισλανδό ποιητή Ξύστ Ορκίντιασσον, ενώ παράλληλα τινάζουν λασποξερατά χλεύης κι αποτροπιασμού επί της ποταπότητος ημών/υμών των εν ελλάδι γραφόντων κι εκδιδομένων (τους οποίους συχνά, μέσα στο παραλήρημά τους οι έρμοι, φαντάζονται ως αμύθητα πλούσιους χάρη σε τιποτένια βιβλία, και με ζωές πιθανώς αστέρων του χόλλυγουντ, χαρισμένες από την σκανδαλώδη ευμάρεια και τα σατανικά πι-αρ με την κοινωνική αφρόκρεμα).

ωστόσο κι η χωριαταρίλα έχει τα όριά της. δεν είναι δυνατόν ένα περιοδικό που, όπως όλα σχεδόν τα λογοτεχνικά περιοδικά, ουδέν κοινωνικό εμβαδόν και έρμα διαθέτει στα πλήθη των αναγνωστών, ένας περιφρονημένος εδρόσπογγος που επιζεί χάρη στη διαφημιστική ελεημοσύνη των εκδοτών και την παραγωγή των συγγραφέων, να φκιάνει προλόγους οίησης που μήτε οι νομπελήδες κι οι γκονκούρηδες δε θα τολμούσαν να εκδηλώσουν.
κάποια στιγμή, πρέπει και σ'αυτή την καψερή τη χώρα να γίνει νόμος μεταξύ των βιβλιοφάγων, έστω, η αυτονόητη, αξιωματική θέση πως το είδος των βιβλίων που διαβάζεις δεν σε κάμνει κοινωνικώς ανώτερο (με προνόμια ταξικά σχεδόν) οργανισμό, αλλά είναι απλώς ζήτημα επιλογής/διάθεσης του χρόνου σου, προς τέρψιν, πρωτίστως, και προς διαφώτισιν, άμα και τύχει.

απολογούμαι για τη δριμύτητα, ωστόσο, προσπαθώντας επί έτη πολλά ν'αποξέσω απ'τον ψυχισμό μου τα χούγια του χωριάτου, διαολίζομαι να βλέπω την τρισχειρότερη χωριατιά να ενδύεται χλαμύδα πορφυρά.

αύγουστος κορτώ"

buzz it!


Kι άλλο, κι άλλο!
έκραξε Η Κουρούνα

Αστέρω rules!

Κυριακή, Μαΐου 13, 2007


Ο Μαύρος Γάτος τα λέει καλύτερα από μένα.

buzz it!


Kι άλλο, κι άλλο!
έκραξε Η Κουρούνα

Καλώς τον!

Τρίτη, Μαΐου 08, 2007
Πριν από κάμποσες μέρες, ο Πασκάλ -τι "ποιος Πασκάλ;", ένας είναι ο Πασκάλ, αυτός των Αμπελοφιλοσοφιών- έπαθε οξεία μπλογκερίτιδα και ο γιατρός τού σύστησε R&R (Rest and Recreation, παιδάκι μου!). Ευτυχώς συνήλθε γρήγορα και επέστρεψε δριμύτερος. Στην αρχή σκέφτηκα να τον καλωσορίσω με μπαλέτα, στρας και πούλιες, αλλά όχι... του ταιριάζει περισσότερο αυτό:




Μaximo Park - I want you to stay

buzz it!


Kι άλλο, κι άλλο!
έκραξε Η Κουρούνα

Κλειστόν λόγω αυστηρής λογοκρισίας

Πέμπτη, Μαΐου 03, 2007
Φαντάσου ότι είσαι ένας νέος 25 χρονών που μένεις σε μια χώρα η οποία συστηματικά καταπιέζει την ελευθερία της έκφρασης.

Οι περισσότερες ιστοσελίδες με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα “μπλοκάρονται” από ένα εθνικό φίλτρο και δεν εμφανίζονται ποτέ στην οθόνη σου. Θέλεις να επικοινωνείς με ανθρώπους από όλο τον κόσμο κι έτσι χρησιμοποιείς το PalTalk, ένα chat room που, αν και η έδρα του είναι στη Νέα Υόρκη, πολλοί χρήστες του μιλάνε τη γλώσσα σου. Στην ουσία είναι το παράθυρο του απομονωμένου κόσμου σου.
Μια μέρα που έχετε μαζευτεί στο σπίτι σου με φίλους και μιλάτε με άλλους χρήστες στο chat room, εισβάλλουν ξαφνικά στις τρεις το πρωί 50 αστυνομικοί, σας χτυπάνε και σε φυλακίζουν σε πλήρη απομόνωση για 9 ολόκληρους μήνες χωρίς ποτέ να σου απαγγελθούν κατηγορίες.

Περνάνε αυτοί οι μήνες και αφήνεσαι «ελεύθερος». Δε φοβάσαι να κατακρίνεις δημόσια την κυβέρνηση και υποστηρίζεις την αναγκαιότητα ειρηνικής αλλαγής της πολιτικής κατάστασης (στη χώρα σου είναι νόμιμο μόνο ένα πολιτικό κόμμα). Περίπου έξι βδομάδες μετά όμως, εκεί που κάθεσαι σε ίντερνετ-καφέ παρέα με τον αδερφό σου και διαβάζεις τα email σου και ειδησεογραφικά sites, σε πλησιάζουν άντρες της Ασφάλειας, σου φοράνε χειροπέδες και σε αναγκάζουν να τους οδηγήσεις σπίτι σου, όπου βρίσκουν και κατάσχουν μία κάμερα, ένα κασετόφωνο, 2 CD και ένα βιβλίο που για κακή σου τύχη είναι απαγορευμένο επειδή υποστηρίζει την αναγκαιότητα δημοψηφίσματος για πολυκομματισμό στη χώρα.

Αν σε έλεγαν Truong Quoc Tuan και έμενες στο Βιετνάμ τι νομίζεις ότι θα συνέβαινε μετά;

Θα ήσουν σε ένα κελί σε πλήρη απομόνωση χωρίς καμιά επαφή με δικηγόρους ή συγγενικά πρόσωπα. Θα σε κατηγορούσαν για προπαγάνδα εναντίον του κράτους και θα αναρωτιόσουν στα αλήθεια για ποιο λόγο και για πόσα κλικ του ποντικιού σου αντιμετωπίζεις 20 χρόνια κάθειρξη…

Ή φαντάσου να δουλεύεις ως δημοσιογράφος σε κινέζικη εφημερίδα.

Τις παραμονές της 15ης επετείου από τη σφαγή στην πλατεία Τιενανμέν, σε συνάντηση του προσωπικού της εφημερίδας, σας δείχνουν ένα μέμο από το Κεντρικό Τμήμα Προπαγάνδας για το πώς θα πρέπει να καλύψετε τις επετειακές εκδηλώσεις. Σε αυτό δίνονται οδηγίες στους εργαζόμενους στα ΜΜΕ να «κατευθύνουν σωστά την κοινή γνώμη», να «μη δημοσιεύουν ποτέ απόψεις που δεν είναι σύμφωνες με την επίσημη πολιτική» και να καταδίδουν στις Αρχές τυχόν υποψίες που έχουν για συναδέλφους τους που επικοινωνούν με δημοκρατικά στοιχεία στο εξωτερικό.

Εσύ κρατάς σημειώσεις από αυτό το μέμο και το στέλνεις με email από τον προσωπικό σου yahoo! λογαριασμό σε κάποιον γνωστό σου στην Αμερική που διαχειρίζεται ένα πολύ γνωστό κινέζικο website, το Δημοκρατικό Φόρουμ. Το email δημοσιεύεται την ίδια μέρα με το ψευδώνυμο “198964” στα ανεξάρτητα κινεζόφωνα websites του εξωτερικού, που έτσι κι αλλιώς είναι απαγορευμένα στη χώρα. Σε συλλαμβάνουν μερικούς μήνες αργότερα. Η εταιρία Yahoo! θα έχει πολύ απλά δώσει τα στοιχεία του λογαριασμού της ηλεκτρονικής σου διεύθυνσης και την ακριβή τοποθεσία από την οποία στάλθηκε το επίμαχο email.

Αν το όνομά σου ήταν Shi Tao και έμενες στην Κίνα, τι νομίζεις ότι θα συνέβαινε μετά;

Θα καταδικαζόσουν με την κατηγορία της προδοσίας κρατικών μυστικών σε 10ετή κάθειρξη. Η γυναίκα σου θα ανακρινόταν καθημερινά από τις Αρχές και η δουλειά της θα την πίεζε να σε χωρίσει, πράγμα που τελικά θα έκανε. Θα είχες ελάχιστη επαφή με την οικογένειά σου. Θα μεταφερόσουν σε φυλακές υψίστης ασφάλειας και θα σου απαγόρευαν να γράφεις ή να διαβάζεις. Η Επιτροπή Προστασίας Δημοσιογράφων θα σου απένειμε το Διεθνές Βραβείο Τύπου για την Ελευθερία, το οποίο φυσικά δε θα μπορούσες να παραλάβεις.

Φαντάσου να μπορούσες να απελευθερώσεις τον Truong Quoc Tuan και τον Shi Tao. Μπορείς!
Μπες στο www.amnesty.org.gr και πάρε μέρος στην εκστρατεία της Διεθνούς Αμνηστίας για την ελευθερία της έκφρασης στο Ίντερνετ!

buzz it!


Kι άλλο, κι άλλο!
έκραξε Η Κουρούνα

Έκκληση σε bloggers από τη Διεθνή Αμνηστία - 3 Μαΐου : Παγκόσμια Ημέρα της Ελευθεροτυπίας

Τρίτη, Μαΐου 01, 2007
Αντιγράφω από το μπλογκ Arxedia MEDIA:

Aγαπητοί και αγαπητές bloggers,

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ελευθεροτυπίας στις 3 Μαΐου, η Διεθνής Αμνηστία στέλνει μήνυμα συμπαράστασης σε δεκάδες ανθρώπους-θύματα καταπίεσης που βρέθηκαν σε εξοντωτικές συνθήκες κράτησης για μερικά λάθος κλικ που πάτησαν ή επειδή τόλμησαν να πούνε απλά τη γνώμη τους μέσω του Διαδικτύου.

Στις 3 Μαΐου το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας θα ενημερώσει το ευρύ κοινό για την καταπίεση στο Ίντερνετ και θα ζητήσει να σταλούν email μέσα από το site www.amnesty.org.gr στις Αρχές των χωρών που φυλακίζουν τους ακτιβιστές του Ίντερνετ, ζητώντας την απελευθέρωσή τους. Εκτός από τα παραπάνω, το ελληνικό τμήμα της οργάνωσης σας ζητάει να κάνει εικονική κατάληψη του blog για μερικές ώρες στις 3 Μαϊου, ανεβάζοντας το κείμενο που σας επισυνάπτουμε. Δεν έχουμε ξανακάνει ποτέ παρόμοια δράση, αλλά βασιζόμαστε στον ενθουσιασμό και την καλή θέληση όλων μας για την επιτυχία της.
Παρακαλούμε δείτε το συνημμένο κείμενο και πείτε μας αν θέλετε να συμμετέχετε στη δράση μας. Θα εκτιμούσαμε πραγματικά οποιαδήποτε βοήθειά σας, ιδέες και σχολιασμό. Στείλτε μας email στο activism[papaki]amnesty.org.gr


Ευχαριστούμε για το χρόνο και το ενδιαφέρον σας...


Περισσότερες Πληροφορίες: Η εκστρατεία της Διεθνούς Αμνηστίας για την ελευθερία της έκφρασης στο Ίντερνετ ονομάζεται irrepressible info και χρησιμοποιεί τη δύναμη του Ίντερνετ για να κινητοποιήσει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να πάρουν θέση εναντίον της καταπίεσης στέλνοντας μια ηλεκτρονική έκκληση. Επίσης, στρέφει την ίδια τη λογοκρισία εναντίον του εαυτού της. Πώς; Με ένα απλό copy-paste όσοι διαθέτουν δικό τους site μπορούν να φιλοξενήσουν ένα banner με ένα μικρό απόσπασμα από ιντερνετικό περιεχόμενο που κάποιοι, κάπου, προσπάθησαν να αποκρύψουν. Το απόσπασμα αυτό αλλάζει συνεχώς (δυστυχώς υπάρχουν πολλά «κομμένα» κείμενα), έτσι κάθε φορά που κάποιος επισκέπτεται τη σελίδα σας, διαδίδετε τις πληροφορίες –αυτό ακριβώς που προσπαθούν να εμποδίσουν οι λογοκριτές.

buzz it!


Kι άλλο, κι άλλο!
έκραξε Η Κουρούνα