<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d8823282\x26blogName\x3d%CE%97+%CE%9A%CE%9F%CE%A5%CE%A1%CE%9F%CE%A5%CE%9D%CE%91\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://kourouna.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://kourouna.blogspot.com/\x26vt\x3d-6656590165348922955', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Ρωμαίος

Πέμπτη, Οκτωβρίου 11, 2012

Εδώ και κάποια χρόνια, διασχίζοντας τις ταράτσες και ακροβατώντας στα στηθαία τους, έρχεται στη βεράντα της φίλης μου της Ιφιγένειας στην πλατεία Αμερικής ένας πρίγκιπας των δρόμων, ο Ρωμαίος. Πάντα με τραύματα και πληγές από φοβερές γατομαχίες αλλά και ατυχήματα, ωστόσο τρυφερός και αγαπησιάρης, τρώει το φαγητό που του προσφέρουν, πίνει από το νερό που υπάρχει συνέχεια γι' αυτόν, εισπράττει τα χάδια του και φεύγει. Κάθε τόσο πρέπει να τον γιατροπορεύουν γιατί η ζωή ενός περιπλανώμενου πρίγκιπα δεν είναι εύκολη. Δέχεται μεγαλόψυχα τις περιποιήσεις, αλλά όταν συνέρχεται αποχωρεί ξανά, αναζητώντας νέες περιπέτειες. Όποιος αμφιβάλλει για την ευγενική καταγωγή του δεν έχει παρά να κοιτάξει τα ζαφειρένια μάτια του.

25-8-2012


buzz it!


Kι άλλο, κι άλλο!

έκραξε Η Κουρούνα




To πατουσάκι της γάτας είναι το πιο τρυφερό πράγμα που υπάρχει για το γατόφιλο. Σε αγγίζει απαλά στο μάγουλο και λέει "Ε! Γιατί έχεις αυτά τα μούτρα; Εγώ είμαι εδώ", σε ζυμώνει και ομολογεί "Χαίρομαι που υπάρχεις", ακουμπάει τον καρπό σου, μένει εκεί καθώς πληκτρολογείς και δηλώνει "Είσαι δικός μου για πάντα".

30-8-2012



buzz it!


Kι άλλο, κι άλλο!

έκραξε Η Κουρούνα




Tι ωραία που βγάζουν στα ρομάντζα τα σουτιέν και τα κιλοτάκια των γυναικών οι άντρες! "Επιδέξια", "με μια κίνηση", "αριστοτεχνικά". Έπειτα αυτά εξαφανίζονται, κανείς δε χρειάζεται να τα σβουρίξει, να τα ακουμπήσει, να τα καταχωνιώσει κάπου.
Πάνε μόνα τους στην παιδική χαρά εσωρούχων και επιστρέφουν όταν η ηρωίδα θέλει να τα φορέσει. Και πάντα η ηρωίδα, ακόμα κι αν έχει επιστρέψει από το μνημόσυνο της θειας της, φοράει τουλάχιστον σέξι Victoria's Secret. Αντιθέτως, στην πραγματικότητα όλα συμβαίνουν αλλιώς. "Πώς στο διάβολο ξεκουμπώνει αυτό το πράμα;", "Σιγά! Τινάχτηκε το λάστιχο και με πέθανε!", "Χαχα! Κουνέλια είναι αυτά στο βρακί σου;", "Πού πέταξες την κιλότα μου, ρε γαμώ το!". Κι έπειτα σου λέει η ζωή μιμείται την τέχνη.

24-5-2012




buzz it!


Kι άλλο, κι άλλο!

έκραξε Η Κουρούνα


Δούλευα κάποτε σε ένα κατάστημα υδραυλικών στην Πλατεία Αμερικής και έρχονταν οι αφρικανοί μετανάστες και μας ζητούσαν ένα μαρκούτσι που λειτουργούσε με ρεύμα, το έβαζες σε έναν κουβά με νερό και το ζέσταινε. Το θυμήθηκα σήμερα, σε μια συζήτηση που έγινε σε άλλο τοίχο του fb για τη διακοπή ρεύματος από τη ΔΕΗ. Έφερα στο μυαλό μου μια εποχή που μου είχαν κόψει το ρεύμα και έπαιρνα με μπαλαντέζα από μια φίλη και γειτόνισσα, ίσα για να λειτουργεί ο υπολογιστής (με τον οποίο εργαζόμουν) και το ψυγείο (με το οποίο είχα και εξακολουθώ να έχω ερωτική σχέση). Η μπαλαντέζα είχε τέσσερις-πέντε υποδοχές για πρίζες και καλώδιο πενήντα μέτρων. Εκτός από το ψυγείο και τον υπολογιστή είχα βάλει επάνω και έναν από εκείνους τους κρεμαστούς πορτοκαλί λαμπτήρες των συνεργείων και περιφερόμουν από δωμάτιο σε δωμάτιο κρατώντας τον σαν τον πυρσό του αμερικανικού αγάλματος της Ελευθερίας. Εν ολίγοις, έχω κάνει crash-test στα ζόρια που έρχονται και δεν τα φοβάμαι. Αν καταφέρω να λύσω το πρόβλημα σίτισης των γατιών και το δικό μου, το επόμενο βήμα είναι απλώς η εκπαίδευση σε τεχνικές επιβίωσης για την περίπτωση επέλασης των Ζόμπι.

buzz it!


Kι άλλο, κι άλλο!

έκραξε Η Κουρούνα

Ανάσταση νεκρών


Όσο καιρό λείπω από το μπλογκ, γράφω στο Facebook. Θέλοντας να δώσω τις πρώτες βοήθειες στην πνέουσα τα λοίσθια (ή μακαρίτισσα, θα δείξει) Κουρούνα θα μεταφέρω κάποια κείμενα από εκεί εδώ.

buzz it!


Kι άλλο, κι άλλο!

έκραξε Η Κουρούνα